Η κριτική του Imre Madarász για τον γαμπρό ενός δικτάτορα για τον Eugenio Di Rienzo: Το βιβλίο του Ciano στο περιοδικό ιστορικής κριτικής Klió 2021/3. αριθμός, δηλαδή κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο αναγνώσιμος.

Μετά τον Giordano Bruno Guerri, τον Ray Moseley και άλλους, ο Eugenio Di Rienzo, καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο La Sapienza της Ρώμης, δημοσίευσε πρόσφατα μια βιογραφική μονογραφία για αυτόν. Στο επίκεντρο αυτής της εξαιρετικά ογκώδους και λεπτομερούς δουλειάς βρίσκεται ακόμα -θα έλεγε κανείς, αναγκαστικά- το ζήτημα της μετάβασης του τίτλου και του κεντρικού χαρακτήρα, ο φωτισμός και η αξιολόγηση του πώς ο Ciano έγινε εχθρός τους και εχθρός του αγαπημένου και κύριου ωφελούμενου. του ακροδεξιού συστήματος και του αφέντη του.

Ο Galeazzo Ciano στα δεξιά με την Edda, τη σύζυγό του, στα αριστερά με τον Ούγγρο πρωθυπουργό Kálmán Darányi (1936)

Ήταν καριερίστας; Κύριος ένοχος; Προδότης? Μάρτυρας? Ολοι μαζί? Ήδη στον πρόλογο, η μονογραφία αντιτίθεται στους «μαύρους» και «χρυσούς» θρύλους του Ciano, αλλά στο τέλος της μεγάλης μονογραφίας γίνεται σαφές ότι οι δύο εικόνες του Ciano, εκ διαμέτρου αντίθετες ως προς το περιεχόμενο, δεν είναι όλες. αλληλοαποκλείεται, αν αντί για τη λογική του περιεχομένου, της ιστορικο-βιογραφικής πραγματικότητας, κοιτάξουμε τη χρονικότητα και μέσα σε αυτήν τη μεταμόρφωση μιας προσωπικότητας που συνοδεύει την ουσιαστική αλλαγή των συνθηκών.

Το “Rise and Fall” του Ciano είναι ένας σπάνιος συνδυασμός μυθιστορήματος περιπέτειας και δράματος της μοίρας: η ιστορία της καριέρας του και η ιστορία της πτώσης του δείχνουν για άλλη μια φορά ότι η μεγαλύτερη πτώση μπορεί να έρθει από ψηλά και ότι ακόμη και ο πιο πονηρός και τυχερός χειριστής είναι ασφαλισμένος ενάντια στο χτυπήματα ιστορικής και πολιτικής μοίρας. Ο Ντι Ριέντζο χρησιμοποιεί τα λόγια του Πρίγκιπα του Μακιαβέλι: «simulazione» (να προσποιείται) και «dissimulazione» (μεταμφίεση), αλλά η βιογραφία του θυμίζει στον αναγνώστη τις σκέψεις του γραμματέα της Φλωρεντίας για τη δύναμη της «φορτούνας».

Η Έντα Μουσολίνι (κέντρο) σε κύκλο Αυστραλών διπλωματών

Ο Τσιάνο οφείλει την καριέρα του ως Υπουργός Πολιτισμού, τότε Υπουργός Εξωτερικών, επικεφαλής της προπαγάνδας και επικεφαλής λογοκρισίας σε καθοριστικό βαθμό στις οικογενειακές του σχέσεις στο πνεύμα του «familismo»: ο πατέρας του, ο «πολύ πιστός (fedelissimo) Costanzo, ήταν ιδρύθηκε από υψηλά κρατικά στελέχη (Πρωθυπουργός, Πρόεδρος του Επιμελητηρίου) και με την κόρη του Μουσολίνι, η Έντα ολοκλήρωσε τον γάμο της.

“Figlio di papà” (γιος του πατέρα) που μπήκε στην οικογένεια του τυράννου από συμφέρον; Έτσι τον έβλεπαν ο φθονερός του και οι εχθροί του. Και «προδότης συστήματος, χώρας και οικογένειας», στον οπορτουνιστή που φυγαδεύει από το πλοίο που βυθίζεται, έχοντας μόνος του ανατρέψει τον αρχηγό δεσπότη που έμελλε να χάσει. Ο ίδιος ο Τσιάνο εξήγησε και δικαιολόγησε την «απιστία» του με τον εθνικισμό του και μπροστά στους μεταγενέστερους: υποστήριξε τον Μουσολίνι όσο αύξανε τη δύναμη της Ιταλίας, αύξανε το παραμορφωμένο μεγαλείο της και στράφηκε εναντίον του όταν αυτός και η χώρα του αντιμετώπισαν το μοιραίο. λάθος επιλογή είτε να χάσουν τον πόλεμο και να κερδίσουν έτσι την αυτοκρατορία είτε να γίνουν υπηρέτες της συμμάχου τους, τη ναζιστική Γερμανία.

Η άνοδος και η άνοδος του Ciano στα ύψη της εξουσίας ήταν τα πιο σκοτεινά κεφάλαια στον χαρακτήρα και την καριέρα του: ο ρόλος που έπαιξε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, η ήττα της δημοκρατίας και η (τρόμος) άνοδος του Φράνκο στην εξουσία (“Ciano’s War”) ήταν τόσο το υψηλό όσο και το χαμηλό σημείο της καριέρας του.

Η εκτέλεσή του ως «πραξικοπηματία» στο ναζιστικό-φασιστικό κράτος-μαριονέτα της Δημοκρατίας του Saló είναι μια οικογενειακή τραγωδία που θυμίζει θλιβερά ελληνικά έργα και σαιξπηρικά βασιλικά δράματα. Του και του πεθερού του. Ο τελευταίος, ως πολιτικός «πατέρας στρατηγός» (generissimo), για «κρατικά συμφέροντα» και τυραννική εκδίκηση -και πολύ περισσότερο με την ενθάρρυνση των υποστηρικτών του και των Γερμανών διασωστών- εκτέλεσε τον μισητό αγαπημένο σύζυγο της αγαπημένης του κόρης. , απειλημένος, καταραμένος και εγκαταλειμμένος από το αγαπημένο του παιδί, που μέχρι τον θάνατό του ήταν Έντα Τσιάνο, και δεν ονομαζόταν Έντα Μουσολίνι.

Ο κύριος μεταθανάτιος προστάτης του Ciano, ωστόσο, έγινε «τον οποίο προστάτευε» από τους εχθρούς του μέχρι το θάνατό του, ακόμη και με τίμημα της ζωής του: το παγκοσμίου φήμης Ημερολόγιο του, «ένα αληθινό, αν όχι το μοναδικό, πολιτικό αριστούργημα», που ο Γερμανός Οι εισβολείς αναζητούσαν και αναζητούσαν ως επικίνδυνο έγγραφο, αλλά του οποίου η πραγματικότητα και η αξία της αλήθειας αμφισβητούνται έντονα από τον Di Rienzo.

Σε μεγάλο βαθμό χάρη σε αυτήν την -σύμφωνα με τον ίδιο- «άπιστη εφημερίδα», ο Τσιάνο μεταμορφώθηκε από «ο πιο μισητός άντρας στην Ιταλία», «η κολώνα της Έντα», «υπόμαχος της Ιταλίας», από έναν επιτυχημένο άνθρωπο «μισούμενο από όλους τους λαός», μισούμενος από φασίστες και αντιφασίστες, από τους ναζί και τους συμμάχους τους εναντίον τους, τον περιφρόνησαν και οι δύο, πρώτα ως «ο Ταλεϋράνδος του φασισμού», ως «αντι-Ντούς», μετά ως συνωμότη που ανέτρεψε τον δικτάτορα, σχεδόν ως αντιστασιακός ήρωας και μάρτυρας αντιφασίστας και αντιχίτλερ, και τελικά -μέχρι σήμερα- το μαυροπουκάμισο “βεντέννιο” είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον, το πιο αγνώριστο, κρίνεται και απαθανατίζεται από πολλές απόψεις, όπως το πιο ενοχλητική προσωπικότητα. Για άλλη μια φορά, η λογοτεχνία ξεπέρασε την πολιτική.

Η κριτική του Imre Madarász για τον γαμπρό ενός δικτάτορα για τον Eugenio Di Rienzo: Το βιβλίο του Ciano στο περιοδικό ιστορικής κριτικής Klió 2021/3. αριθμός, δηλαδή κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο αναγνώσιμος.

Έχετε ήδη διαβάσει το Παρελθόν
ιστορική ανασκόπηση
τελευταίος αριθμός;

εκπτωτική συνδρομή για 1 έτος (5 τεύχη)

Έντυπη συνδρομή αγορά

ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ σε περίπτωση που δέκα% με έκπτωση.
Η ετήσια συνδρομή περιλαμβάνει ήδη το ειδικό φθινοπωρινό τεύχος.

9.945 πόδια 8.990 HUF

Ψηφιακή συνδρομή αγορά με πλήρη πρόσβαση στο αρχείο 25% με έκπτωση.

Για τους πρώτους 500 συνδρομητές.

20.000 πόδια HUF14.990