Ενώ οι επιπτώσεις των χρηματοπιστωτικών, οικονομικών και δημοσιονομικών προγραμμάτων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε η πολωνική κυβέρνηση από την αρχή του έτους έχουν χάσει τη δύναμή τους, σε συνδυασμό με τη δραστική αύξηση της τιμής των πηγών ενέργειας λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και τη συνολική επίδραση σε ολόκληρη την οικονομία, οι Πολωνοί άρχισαν να αισθάνονται πραγματικά την κρίση σε όλους τους τομείς της ζωής. Το σημείο καμπής μπορεί πιθανώς να θεωρηθεί ως ο Ιούνιος, όταν ο πληθωρισμός έφτασε σε επίπεδα που δεν είχαν παρατηρηθεί εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες, στο 15,5%.

Το ίδιο επίπεδο πληθωρισμού διατηρήθηκε τον Ιούλιο και ορισμένοι Πολωνοί εμπειρογνώμονες ισχυρίζονται ότι η Πολωνία έχει φτάσει στο ανώτατο όριο και τους επόμενους μήνες θα επιτευχθεί σχετική σταθεροποίηση της αρνητικής τάσης. Λάβετε όμως υπόψη σας ότι βρισκόμαστε ακόμη στη μέση της εορταστικής περιόδου και οι πραγματικές αυξήσεις τιμών θα ξεκινήσουν το φθινόπωρο. Με το επόμενο κύμα αυξήσεων τιμών θα προστεθούν τα έξοδα που σχετίζονται με την κρύα εποχή, δηλαδή τα έξοδα των απλών Πολωνών για θέρμανση και ενέργεια θα τονίσουν τις επιπτώσεις της κρίσης και τα ενοίκια πληρωμής για εκατομμύρια Πολωνούς στους πιο ευάλωτους Οι κατηγορίες θα μπορούσαν να γίνουν αισθητές ως πραξικόπημα που θα τους βύθιζε στο σκοτάδι της φτώχειας, από το οποίο μπορεί να είχαν βγει πριν από μια δεκαετία ή περισσότερο.

Επομένως, η σταθεροποίηση της κρίσης δεν σημαίνει ότι η οικονομική κατάσταση των Πολωνών οδεύει προς ανάκαμψη. Ένα από τα πιο πραγματικά σενάρια θα μπορούσε να είναι ακόμα η ύφεση, παρόλο που η Εθνική Τράπεζα της Πολωνίας και η Παγκόσμια Τράπεζα προβλέπουν οικονομική ανάπτυξη στην Πολωνία άνω του 5% φέτος. Ωστόσο, η οικονομική ανάπτυξη δεν πρέπει να συσχετίζεται με την ομοιόμορφη κατανομή της ευημερίας, στο πλαίσιο των καλπάζοντων αυξήσεων των τιμών του περασμένου έτους, αυξήσεις τιμών που μειώνουν συνεχώς την αγοραστική δύναμη των Πολωνών, σε συνδυασμό με πολλαπλές επιπτώσεις στην οικονομική κατάσταση. τρόπος ζωής. Με άλλα λόγια, ο στατιστικά μέσος Πολωνός άρχισε να αποταμιεύει όπως τη δεκαετία του ’90 και, για όσους θυμούνται ακόμα, ίσως και όπως κατά τη διάρκεια του “PRL” (Polska Rzeczpospolita Ludowa), δηλαδή της κομμουνιστικής Πολωνίας.

Σύμφωνα με πολλούς Πολωνούς οικονομολόγους, τον τελευταίο χρόνο το βιοτικό επίπεδο των Πολωνών έγινε πιο ακριβό κατά μέσο όρο περισσότερο από 35%, γεγονός που οδήγησε στην οικονομική και κοινωνική ευπάθεια πολλών κατηγοριών και κοινωνικών στρωμάτων. Ορατά θα επηρεαστεί έως και το 40% του πληθυσμού. Προφανώς, τα πιο επηρεασμένα είναι τα στρώματα που έχουν χρεωθεί την τελευταία δεκαετία, δηλαδή ειδικότερα οι ηλικίες 25-45 ετών.

Ο κλάδος αστέρι στον οποίο έχουν κατευθυνθεί τα δάνεια είναι ο κλάδος των ακινήτων. Εάν τον Οκτώβριο του 2021 το επιτόκιο που ρυθμίζει η Εθνική Τράπεζα της Πολωνίας έπεσε από 0,1% σε 0,5%, τότε τον Ιούλιο του 2022 έφτασε στο 5,5% και ο Πρόεδρος της BNP, Adam Glapiński άφησε να εννοηθεί ότι αυτό το επιτόκιο θα μπορούσε να αυξηθεί ακόμη περισσότερο στο επόμενο διάστημα. μήνες. Προφανώς, τα επιτόκια που πληρώνουν οι Πολωνοί αυξάνονται ακόμη περισσότερο και τα δάνεια για τη συντριπτική πλειοψηφία των Πολωνών γίνονται πλέον απαγορευτικά ακριβά. Και μια από τις άμεσες επιπτώσεις είναι η ακόμη μεγαλύτερη πίεση στον τομέα των ακινήτων, ο οποίος βρίσκεται ήδη σε εικονικό αποκλεισμό λόγω της ροής προσφύγων από την Ουκρανία.

Από τον Μάιο, η κυβέρνηση Morawiecki προσφέρει ένα εκτεταμένο πρόγραμμα εξαιρέσεων αποπληρωμής δανείων για περιόδους έως και οκτώ μηνών τα επόμενα τρία χρόνια. Σύμφωνα με αυτό το πρόγραμμα, η πίεση στις πιστώσεις θα πρέπει να μειωθεί κατά βούληση όταν η κρίση φτάσει στο αποκορύφωμά της, πιθανότατα στο δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, δηλαδή το φθινόπωρο και το χειμώνα. Αλλά ταυτόχρονα, αυτό το πρόγραμμα απαλλαγής από την πληρωμή τόκων θα επεκτείνει μακροπρόθεσμα το δάνειο εκατομμυρίων Πολωνών που έχουν ήδη κατακλυστεί από αυτά τα δάνεια και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί αυτούς τους πληρωτές μέχρι το 2023 ή αργότερα. εκφυλιστεί σε ύφεση. Η ομάδα στόχος αυτού του μέτρου της πολωνικής κυβέρνησης υπολογίζεται σε περίπου 2,5 εκατομμύρια Πολωνούς, κυρίως μεταξύ 25 και 50 ετών. Σε αυτές προστίθενται προφανώς και άλλες ευάλωτες ομάδες, ιδίως φοιτητές, νέοι στην αρχή της επαγγελματικής τους ζωής, πενταμελείς ή περισσότερες οικογένειες, ανύπαντρες μητέρες, ορισμένες κατηγορίες συνταξιούχων, ακόμη και ζευγάρια χωρίς παιδιά, αλλά με σημαντικά δάνεια που έχουν διαπραγματευτεί πριν από την πανδημία.

Αν κάναμε μια γραμμή, τότε είναι εύκολο να υπολογίσουμε ότι έως και το 20% του πολωνικού πληθυσμού έχει ήδη επηρεαστεί άμεσα από την πιστωτική φούσκα και ένα παρόμοιο ποσοστό εμπίπτει στη γκρίζα ζώνη των ευάλωτων αντισταθμιστικών φράξεων. Πολωνοί που δεν βγήκαν ποτέ από τη φτώχεια, δηλαδή ακόμα 20%, ούτε πριν την οικονομική κρίση, δεν αναφέρονται καν αυτή τη στιγμή. Η εξαθλίωση τους θα αυξηθεί περαιτέρω. Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από τους μισούς Πολωνούς θα ζήσουν τους επόμενους μήνες την πιο δύσκολη περίοδο των τελευταίων δεκαετιών.