Την Κυριακή 15 Μαΐου διεξήχθησαν εκλογές στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, την πολυπληθέστερη επαρχία της Γερμανίας, όπου η Armin Lachet Πάρε τον έλεγχο – Χέντρικ Γουστ υπό την ηγεσία του Πρωθυπουργού θριαμβεύει το Χριστιανοδημοκρατικό CDU. Κέρδισαν το 35,7% των ψήφων, αύξηση σχεδόν 3 ποσοστιαίων μονάδων από τα αποτελέσματά τους πριν από πέντε χρόνια. Μετά από τις χαμένες ομοσπονδιακές εκλογές το φθινόπωρο μετά από 16 χρόνια διακυβέρνησης της Μέρκελ, υπάρχει λόγος για πανηγυρισμούς στο CDU, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι οι προκαταρκτικές δημοσκοπήσεις προέβλεπαν ένα αντιμέτωπο αποτέλεσμα.

Το μεγαλύτερο κόμμα στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, Όλαφ Σολτς Το SPD της Καγκελαρίου κέρδισε μόλις το 26,7% των ψήφων (-4,5 ποσοστιαίες μονάδες), το χειρότερο αποτέλεσμα των Σοσιαλδημοκρατών από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε μια επαρχία όπου δεν ήταν ποτέ κάτω από το 30%. Οι προηγούμενες εκλογές το 2017 -επτά χρόνια μετά τους Πράσινους του SPD- είχαν το χειρότερο αποτέλεσμα μέχρι σήμερα (31,2%).

Παρομοίως, η υποστήριξη το Σαββατοκύριακο για το μικρότερο κόμμα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, το Φιλελεύθερο FDP, τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, μειώθηκε κατά 6,7 ποσοστιαίες μονάδες, αφήνοντάς τους λιγότερο από μια ποσοστιαία μονάδα πάνω από το όριο. Εισαγωγή 5%. Μέχρι στιγμής, εκτός από το CDU, ήταν άλλο ένα μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού της επαρχίας.

Ωστόσο, εκτός από το CDU, υπάρχει επίσης ένας πραγματικός μεγάλος νικητής, οι Πράσινοι, το κεντρικό κόμμα του ομοσπονδιακού κυβερνητικού συνασπισμού, που σχεδόν τριπλασίασε το αποτέλεσμά του το 2017 στο 18,2%. Είναι λοιπόν οι μόνοι που κέρδισαν ψηφοφόρους, όχι απλώς τους έχασαν. Το CDU, το οποίο κατάφερε να βελτιώσει το αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών, είδε επίσης το στρατόπεδό του να μειώνεται, με καλή συμμετοχή λόγω ρεκόρ προσέλευσης.

Η κατάσταση ήταν σε γενικές γραμμές παρόμοια στις επαρχιακές εκλογές του Schleswig-Holstein. Και εδώ, το SPD γνώρισε μια ιστορική ήττα, ενώ το CDU κέρδισε τεράστια. Όχι μόνο μπορεί να παραμείνει στη θέση του Daniel Gunther πρωθυπουργός, αλλά πέτυχε σταθερή αύξηση 11 ποσοστιαίων μονάδων, με μερίδιο ψήφων σχεδόν τόσο υψηλό όσο οι sodemes. Πρόκειται ήδη για διαφορά 25 ποσοστιαίων μονάδων μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων.

Οι Πράσινοι κατάφεραν να κερδίσουν περισσότερες από πέντε ποσοστιαίες μονάδες, τοποθετώντας τους ξανά πάνω από το 18%, καθιστώντας τους τη δεύτερη ισχυρότερη δύναμη στην επαρχία. Οι Φιλελεύθεροι, από την άλλη, έχασαν 5 ποσοστιαίες μονάδες. Μπορούν να καθησυχαστούν ότι εξακολουθούν να βρίσκονται στο 6,4% και να παραμείνουν δυνητικά μέλη του Συνασπισμού της Τζαμάικας (CDU – FDP – Πράσινοι, ανάλογα με τα χρώματα του κόμματος) στην επαρχία. Αυτό γιόρτασαν και το βράδυ των εκλογών κορυφαίοι υποψήφιοι και από τα τρία κόμματα, ήταν το πιο αξιομνημόνευτο πάρτι που έχουμε δει από πολιτικούς τα τελευταία χρόνια.

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το όνομα του ατόμου #ohrwurm 🚁! #Landtagswahl @SH_CDU @FDP_SH @Gruene_SH #πάρτι σκληρός #cdu #fdp #Gruene #SchleswigHolstein pic.twitter.com/JeeU8RgpME

– RTLNord (@RTLNord) 10 Μαΐου 2022

Αν δεν είναι σύνηθες να συνάγονται βαθιά συμπεράσματα από τις επαρχιακές εκλογές για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, οι πολιτικοί παράγοντες δεν μπορούν να κάνουν χωρίς και τα δύο αποτελέσματα, αλλά ειδικά για τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, επειδή

• Σχεδόν το ένα πέμπτο του γερμανικού πληθυσμού, ή 18 εκατομμύρια άνθρωποι, ζει σε αυτή την επαρχία.
• Οι κομματικές οργανώσεις εδώ είναι επίσης ισχυρές και με επιρροή σε εθνικό επίπεδο. Από εδώ προέρχεται, για παράδειγμα, το CDU Κόνραντ ΑντενάουερΟ πρώτος καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας που κυβερνά για συνολικά 14 χρόνια και ο τελευταίος μας υποψήφιος καγκελάριος είναι ο Armin Lasche.
• Το ΑΕΠ που δημιουργήθηκε στην επαρχία πέρυσι 733 δισ. ευρώ βόλτ. Απλά για σύγκριση περισσότερο από Ελβετία ή Σουηδία.

Επιπλέον, ο καγκελάριος Scholz ανέβασε το ενδιαφέρον αναρτώντας το σε αφίσες. Thomas Kutschaty έπαιξε επίσης στην τελετή λήξης της καμπάνιας της Κολωνίας.

Το διακύβευμα στις εκλογές αυξήθηκε επίσης από τη ρωσική εισβολή. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει επικριθεί ότι ήταν απρόθυμη να επιβάλει κυρώσεις στους Ρώσους στην αρχή της επιθετικότητας του Πούτιν και την παρερμήνευσε, αν και ο Scholz έκτοτε Μάλλον ικανοποιημένος οι Γερμανοί, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων τάσσεται υπέρ σκληρών κυρώσεων.

Οι εκλογές είναι μια πολύ ξεκάθαρη απάντηση στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και ιδιαίτερα στον Καγκελάριο

– Αυτός είπε εκμεταλλευόμενος τους δισταγμούς του Σολτς, επικεφαλής ενός αντιπάλου CDU Φρεντερίκ Μερτςο οποίος, σε αντίθεση με τον καγκελάριο, επισκέφτηκε την Ουκρανία και συναντήθηκε εκεί, αν και δέχθηκε πολλές επικρίσεις για αυτό. Volodymyr Zelensky με τον Πρόεδρο.

Ως ομοσπονδιακός υπουργός Εξωτερικών, Annalena Baerbock επίσης, ως πρώτο μέλος της κυβέρνησης. Αυτό θα μπορούσε να φέρει νερό στο Moulin des Verts, όπως ο Baerbock και Ρόμπερτ Χάμπεκ – με τον οποίο ηγήθηκε στο παρελθόν το κόμμα και ο σημερινός υπουργός Οικονομίας και Προστασίας του Κλίματος και Αντικαγκελάριος – η δημοτικότητά του έχει εκτοξευθεί στα ύψη. Ο συχνά αναδιπλούμενος στόχος τους για την κλιματική ουδετερότητα έχει επίσης γίνει ιδιαίτερα πολύτιμος αφού η ενεργειακή εξάρτηση από τους Ρώσους έχει επίσης γίνει κύριο θέμα της γερμανικής πολιτικής.

Αν προσπαθήσουμε να αντλήσουμε μαθήματα για την ομοσπονδιακή πολιτική από τις εκλογές – για να μην υποτιμήσουμε, μεταξύ άλλων, τον κορυφαίο υποψήφιο των Πρασίνων από τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, mona neubaurnek ο ρόλος κάποιου που ήταν εξαιρετικά δημοφιλής πολιτικός και έκανε έντονη εκστρατεία – μπορεί να εκπροσωπήθηκε καλά από κόμματα με σαφέστερη στάση για τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να αλλάξει την πολιτική του Scholz έναντι της Ουκρανίας, κυρίως επειδή ο προκάτοχός του, Άνγκελα Μέρκελ ούτε ήταν γνωστός για τις ξαφνικές του αποφάσεις.

Το άλλο μάθημα που αντλήθηκε είναι ότι τα κόμματα του συνασπισμού δεν κατάφεραν να διαχειριστούν επαρκώς τον υψηλό πληθωρισμό και τις τιμές της ενέργειας.

Μιλήσαμε πάρα πολύ για παραδόσεις όπλων και όχι αρκετά για το αυξανόμενο κόστος ζωής

– αυτός είπε την επομένη των εκλογών Lars Klingbeilσυμπρόεδρος του SPD.

Οι δύο επαρχιακές εκλογές θα μπορούσαν επίσης να φέρουν αλλαγές στους Φιλελεύθερους, με την «καταστροφική ήττα» στο ομοσπονδιακό υπουργείο Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ μπορεί επίσης να αμφισβητήσει τη θέση του μέσα στο κόμμα (είναι επίσης άβολα επειδή η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία είναι η πατρίδα του και ηγείται του τοπικού FDP για πέντε χρόνια).

Δεν είναι η πρώτη φορά που το FDP μπαίνει στην κυβέρνηση. Το πιο εύστοχο παράδειγμα αυτού ήταν το 2013, όταν αποχώρησαν από την Bundestag αφού υπηρέτησαν στην κυβέρνηση Μέρκελ για τέσσερα χρόνια. Έχοντας αυτό κατά νου, ο Λίντνερ φαίνεται επίσης να έχει αποσυρθεί από τις διαπραγματεύσεις για τον συνασπισμό το 2017, δηλώνοντας ότι «προτιμούμε να μην κυβερνήσουμε παρά να συμπεριφερθούμε άσχημα». Ωστόσο, αφού του δόθηκε η πολυπόθητη θέση του ομοσπονδιακού υπουργού Οικονομικών, έπεσε ακόμα στην ιστορική παγίδα.

Φέτος, τέσσερις επαρχιακές εκλογές θα διεξαχθούν στη Γερμανία, εκτός από τις δύο τρέχουσες, θα γίνει μία στην Κάτω Σαξονία τον Οκτώβριο και μία τον Μάρτιο στη Σαξονία. Το FDP απέτυχε να υπερβεί το όριο εισόδου για τρίτη φορά σε αυτό το τελευταίο εύρος, αν και είναι πλέον μόνο δύο δεκαδικά ψηφία πίσω. Είναι αλήθεια ότι και οι Πράσινοι δεν μπήκαν στο επαρχιακό κοινοβούλιο εδώ, θα χρειάζονταν συνολικά 5 χιλιάρικα για να το κάνουν. Το SPD, από την άλλη πλευρά, κέρδισε μεγάλα, σχεδόν 14 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα από το 2017, και μπόρεσε να σχηματίσει μια μονοκομματική κυβέρνηση με τεράστια πλειοψηφία, τη μοναδική στη χώρα.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο συνασπισμός των φωτεινών σηματοδοτών (SPD-FDP-Πράσινοι – σημείωμα του συντάκτη) δεν ήταν ποτέ το πολιτικό μας όνειρο. Βασιλεύουμε στον συνασπισμό των φωτεινών σηματοδοτών από αίσθημα ευθύνης για τη χώρα

– αυτός εξήγησε Λίντνερ την περασμένη Δευτέρα, αλλά πρόσθεσε επίσης ότι τίποτα δεν αλλάζει αυτό σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία είναι πλέον σχεδόν βέβαιο ότι το νικητήριο CDU θα σχηματίσει κυβέρνηση και θα στραφεί στους Πράσινους. Αυτό δεν θα ήταν μοναδικό, γιατί το κόμμα που επικεντρώνεται στην περιβαλλοντική πολιτική συνεργάζεται και με το CDU στην επαρχία της Έσσης, για παράδειγμα.

Οι Πράσινοι πρέπει επίσης να λάβουν υπόψη ότι η συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει ανεπιθύμητες διαδικασίες, και οι δύο ομοσπονδιακοί εταίροι, ιδίως το SPD, που δηλητηριάζει αυτό το πρόβλημα, θα μπορούσαν να προσβληθούν ότι «πρόδωσαν» τη συνεργασία τους έξι μήνες μετά την ομοσπονδιακή τους απόφαση. . συνασπισμός. Η Socdem προσπαθεί να επηρεάσει τους Πράσινους μέσω προκαταρκτικών δημοσκοπήσεων, ενώ οι ψηφοφόροι προτιμούν να δουν έναν συνασπισμό SPD-Πράσινων επικεφαλής της επαρχίας. Αλλά αυτό το δίδυμο δεν θα είχε καν πλειοψηφία, μόνο με τους Φιλελεύθερους. Ο Λίντνερ, ωστόσο, είπε την επομένη των εκλογών ότι

μια συμμαχία φαναριών στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία δεν θα είχε εσωτερική νομιμότητα.

Επίσης, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην επόμενη κυβέρνηση της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Ο Neubaur είπε στους Πράσινους μετά τις εκλογές ότι ενώ δεν μπορούσε να αποκλειστεί ένας ομοσπονδιακός σχηματισμός, το Ντίσελντορφ δεν ήταν Βερολίνο και θα ήταν κρίμα να εξισωθούν το ομοσπονδιακό και το επαρχιακό επίπεδο.

Έτσι αυτή την εβδομάδα το CDU θα ξεκινήσει προκαταρκτικές συνομιλίες με τους Πράσινους.

Στο Schleswig-Holstein, τα CDU ήταν ήδη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, πρώτα με τους Πράσινους και μετά με τους Φιλελεύθερους. Φαίνεται πολύότι δεν θα συνεχίσουν στον σημερινό συνασπισμό στην Τζαμάικα, αλλά -αν και ο Γκούντερ δίστασε – Μόνο οι Χριστιανοδημοκράτες είναι αλληλέγγυοι με τους Πράσινους. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ακόμα εκεί: ο μαυροπράσινος συνασπισμός καταλαμβάνει 48 από τις 69 έδρες στο Landtag.

Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι η κυβέρνηση, αλλά το κομματικό σύστημα αποτέλεσμα τις εκλογές να

Τώρα μπορούμε πραγματικά να αποχαιρετήσουμε τη «φυσική» πολιτική εταιρική σχέση μεταξύ του SPD και των Πρασίνων.

Ο πολιτισμός των Πρασίνων, ο συγκεντρωτισμός του CDU την τελευταία μιάμιση δεκαετία, αντιπροσωπεύει μια εταιρική σχέση, αν και όχι νέα (η πρώτη τους συμμαχία σε επαρχιακό επίπεδο σχηματίστηκε μετά τις εκλογές του 2008 στο Αμβούργο). Η θεμελιώδης ιδέα ότι οι Πράσινοι μπορούν να αισθάνονται ένα είδος κοινότητας με τους Σοσιαλδημοκράτες, με το CDU το πολύ σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μπορεί να αλλάξει για πάντα.

Υπήρχαν ακόμη τόσο σοβαρές διαφορές μεταξύ των δύο κομμάτων στις αρχές της δεκαετίας του 1990 που ήταν εντελώς εκπληκτικό ότι στα μέσα της δεκαετίας αναδυόμενοι νέοι πολιτικοί από τους Πράσινους και το CDU άρχισαν να συναντώνται τακτικά σε μια πιτσαρία στο Good. Αυτή η ομάδα ονομαζόταν Pizza-Connection.

Έτσι, παρά τη δομή της σημερινής ομοσπονδιακής κυβέρνησης, δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για το SPD από την προσέγγιση των Πρασίνων και του CDU σε μια χώρα όπου σχηματίζεται μονοκομματική κυβέρνηση μόνο σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις.