Οικονομικός εθνικισμός, από τα λόγια στις πράξεις. Η Enel πουλάει σε ελληνική εταιρεία, τοπικές εταιρείες απουσιάζουν

Ο αυξανόμενος οικονομικός εθνικισμός θα μπορούσε να ωφελήσει ορισμένους Ρουμάνους από την αποχώρηση της Enel από την τοπική αγορά. Όπως συμβαίνει συχνά, ωστόσο, οι οικονομικοί εθνικιστές επικροτούν την έξοδο ξένου επενδυτή από την αγορά, αλλά αποτυγχάνουν να παρατηρήσουν ότι η εταιρεία που αναλαμβάνει την επιχείρηση μπορεί να είναι χειρότερη επιλογή από τον αρχικό επενδυτή.

Έτσι είναι στην περίπτωση της Enel. Η ιταλική εταιρεία έχει παγκόσμια εμβέλεια, είναι παρούσα σε πολλές διεθνείς αγορές, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, και σχεδιάζει να αναπτύξει την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Η ελληνική εταιρεία ΔΕΗ έχει το πολύ περιφερειακή παρουσία, καθώς διαθέτει ενεργειακές εταιρείες σε Ελλάδα και Βουλγαρία.

Έτσι, η αποχώρηση μιας διεθνούς εταιρείας από τη Ρουμανία και η άφιξη μιας περιφερειακής εταιρείας δεν προκαλούν χαρά. Η Enel έχει αντιμετωπίσει επικρίσεις, μαζί με άλλους προμηθευτές, ιδιαίτερα πέρυσι όταν το κράτος επέβαλε ανώτατο όριο στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας. Οι προμηθευτές έχουν ωθηθεί στη γωνία, είτε επειδή έκαναν λάθη σε ορισμένα τιμολόγια είτε επειδή εξέδωσαν τιμολόγια στους καταναλωτές καθυστερημένα. Η αλήθεια είναι πλέον ορατή: τα μέσα ενημέρωσης λένε ότι η Enel πρέπει να εισπράξει περίπου 500 εκατομμύρια λέι από το ρουμανικό κράτος, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι οι προμηθευτές πρέπει να λαμβάνουν χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Οι Έλληνες της ΔΕΗ αναλαμβάνουν σημαντικά περιουσιακά στοιχεία από τη Ρουμανία. Αρκετοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά και δύο εταιρείες προμήθειας και μια εταιρεία διανομής. Για την ελληνική εταιρεία η εξαγορά των περιουσιακών στοιχείων της Enel στη Ρουμανία έρχεται σαν γάντι. Με αυτόν τον τρόπο η ΔΕΗ γίνεται πιο «πράσινη» με την έννοια ότι προσθέτει στις παραγωγικές της μονάδες με βάση τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτό δεν είναι τίποτα, γιατί οι αλλαγές σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης ενθαρρύνουν τις «πράσινες» ενέργειες. Επίσης, η τραπεζική χρηματοδότηση και αυτή ορισμένων ευρωπαϊκών προγραμμάτων μπορεί να γίνει πιο εύκολα όταν η εταιρεία έχει ήδη μια συγκεκριμένη ποσόστωση παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.

Να προσθέσουμε επίσης ότι η εξαγορά των περιουσιακών στοιχείων της Enel από τον όμιλο ΔΕΗ είναι επίσης σημαντική γιατί η Ελλάδα είναι καθαρός εισαγωγέας ενέργειας, γεγονός που θα υποχρεώσει την εταιρεία να εξάγει στην Ελλάδα, μέσω Βουλγαρίας, μέρος της ενέργειας που παράγεται στη Ρουμανία.

Φυσικά, η έξοδος της Enel από την αγορά εγείρει ένα άλλο θέμα. Θα μπορούσαν μία ή περισσότερες ρουμανικές εταιρείες να έχουν αναλάβει μέρος των περιουσιακών στοιχείων της ιταλικής εταιρείας; Για παράδειγμα, η Hidroelectrica θα μπορούσε να είχε προσπαθήσει να αγοράσει και τους δύο προμηθευτές. Ή μια κοινοπραξία ρουμανικών εταιρειών θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί για να διαπραγματευτεί την απόκτηση των περιουσιακών στοιχείων της Enel.

Τίποτα από αυτά δεν συνέβη, δείχνοντας ότι ο οικονομικός εθνικισμός, που ασκείται από όλο και περισσότερους πολιτικούς, είναι απλώς μπλα μπλα. Τελικά κανείς δεν κάνει τίποτα. Η έξοδος της CEZ και της Enel από τη Ρουμανία θα ήταν μια καλή ευκαιρία για τις δημόσιες εταιρείες να αγοράσουν περιουσιακά στοιχεία και να ενισχύσουν τη θέση τους στην αγορά. Η μόνη σημαντική απόφαση ήταν η αγορά των μετοχών της Exxon από τη Romgaz στην περίμετρο της Μαύρης Θάλασσας.

Ο ρουμανικός οικονομικός εθνικισμός είναι απλώς μια τρομπέτα. Μαλώνουν πολύ, αλλά όταν παρουσιάζεται μια επιχειρηματική ευκαιρία, δεν γίνεται τίποτα. Επιπλέον, οι πολιτικοί φαίνονται ικανοποιημένοι με την τρέχουσα κατάσταση των δημοσίων εταιρειών: τις χρησιμοποιούν για να εξασφαλίσουν τα περισσότερα δυνατά χρήματα από τον προϋπολογισμό, τα μερίσματα και για το μέγιστο των συμβάσεων που ανατίθενται σε φίλους του κόμματος. Το τελευταίο μέλημα των Ρουμάνων πολιτικών είναι η ενοποίηση των ενεργειακών εταιρειών. Δεν γίνεται λόγος για επέκταση στην περιοχή. Από αυτή την άποψη, το θάρρος και το όραμα της ελληνικής εταιρείας μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα για τη Ρουμανία.

Ermolai Nikitin

"Πρωτοπόρος του Διαδικτύου. Προβληματιστής. Παθιασμένος λάτρης του αλκοόλ. Υπέρμαχος της μπύρας. Νίντζα ζόμπι."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *