Τα λείψανα ενός μυστηριώδους τέρατος ανακαλύφθηκαν στο ελληνικό νησί της Κρήτης. Αυτό το τεράστιο θηλαστικό, ύψους 4,6 μέτρων και με χαυλιόδοντες μήκους 1,3 μέτρων, ήταν πιθανώς μακρινός πρόγονος των ελεφάντων που ζουν σήμερα. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θηλαστικά που περπάτησε ποτέ στη Γη. Σύμφωνα με τον Χαράλαμπο Φασουλά, γεωλόγο στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, αυτή είναι η πρώτη ανακάλυψη στην Κρήτη και γενικότερα στο νότιο Αιγαίο.

Το ανακαλυφθέν κρανίο του Deinotherium giganteum είχε πολύ μεγαλύτερο ρινικό άνοιγμα στη μέση του κεφαλιού και ήταν πολύ πιο πρωτόγονο και ογκώδες από αυτό των σύγχρονων ελεφάντων.

Η μεγάλη τρύπα στο κέντρο του κρανίου δείχνει τώρα στους παλαιοντολόγους μια ξεχωριστή φυλή. Τα κρανία από δεινοθήριο μπορεί να ενέπνευσαν τους μύθους των αρχαίων Ελλήνων για τον τρομακτικό μονόφθαλμο Κύκλωπα.

Στο έπος του για τους αγώνες του Οδυσσέα, που τον συνοδεύει στο δεκάχρονο ταξίδι του από την Τροία, ο Όμηρος περιγράφει τη συνάντηση του ταξιδιώτη με τον Κύκλωπα. Χαρακτηρίζει τους Κύκλωπας ως μια ομάδα τεράστιων, μονόφθαλμων, ανθρωποφάγων βοσκών στην Οδύσσεια. Κατέλαβαν ένα νησί που ο Οδυσσέας και μερικοί από τους στρατιώτες του επισκέπτονταν περιστασιακά για να αναζητήσουν προμήθειες. Ένας από τους Κύκλωπες τα έπιασε και μετά έφαγε αρκετά από αυτά. Μόνο η εξυπνάδα και το θάρρος τους τους εμπόδισε όλους από το να γίνουν δείπνο. Το τέρας δηλητηριάστηκε από τους αιχμάλωτους ταξιδιώτες, οι οποίοι στη συνέχεια κατάφεραν να το τυφλώσουν και να δραπετεύσουν.

Σύμφωνα με την Αμερικανίδα ιστορικό Adrienne Mayor, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν αρχαία αντικείμενα, όπως τα γιγάντια οστά πλασμάτων που είχαν εξαφανιστεί από καιρό, για να δημιουργήσουν μυστηριώδεις νέους θρύλους.

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν αγρότες, οπότε αναμφίβολα ανακάλυψαν τέτοια απολιθωμένα οστά και προσπάθησαν να τα εξηγήσουν. Ωστόσο, δεν μπόρεσαν ποτέ να δοκιμάσουν τις θεωρίες τους χρησιμοποιώντας επιστημονικές μεθόδους. Είναι λοιπόν κατανοητό ότι οι άνθρωποι φαντάζονταν γίγαντες, τέρατα, σφίγγες και άλλα παρόμοια πλάσματα, κοιτάζοντας τα οστά που βρήκαν, χωρίς να καταλαβαίνουν την εξέλιξη.