Το βούτυρο δεν είναι απλώς ένα προϊόν διατροφής. Έχει ιδιαίτερο ρόλο, καθώς χρησιμοποιείται τόσο στην ιατρική όσο και στην αρωματοποιία. Επιπλέον, η ιερή χρήση του προσδίδει ευρύ συμβολικό νόημα. Η Ιερά Γραφή μας προσφέρει πολλά παραδείγματα της υλικής και πνευματικής αξίας που έχει το λάδι στη ζωή μας.

Το λάδι είναι το σημάδι της χαράς και της δικαιοσύνης. Χρησιμοποιείται για τον καθαγιασμό των βασιλιάδων και των αρχιερέων: «Αγάπησες τη δικαιοσύνη και μισούσες την ανομία, γιατί ο Θεός σου σε έχρισε με λάδι χαράς περισσότερο από τους συντρόφους σου» (Ψαλμός 44, 8-9, Εβραίους 1, 9). . Εδώ εικονογραφείται το σύμβολο του ελαίου στο Πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος, με το οποίο ο Θεός Πατέρας έχρισε τον Θεό Υιό, ως ενσαρκωμένο Υιό, ως «Υιό του ανθρώπου» γιατί «δεν χρίζεται η θεότητα, αλλά μόνο η ανθρωπότητα. », όπως αναφέρει ο St. John Golden Mouth.

Ο προφήτης Σαμουήλ διατηρούσε το βασιλικό μύρο σε “κέρατο” – ως σύμβολο εξουσίας και υπέρτατης δύναμης. Πολλές φορές, ο ψαλμωδός προσθέτει το κέρατο στο χρίσμα για να περιγράψει την ζωοποιό δράση του Θεού: «Η δύναμή μου θα ανυψωθεί σαν ρινόκερος και τα γηρατειά μου θα χριστούν πλούσια» (Ψαλμός 91, 10). Το μύρο είναι επίσης το σύμβολο της ευτυχίας και της ευλογίας που φέρνει στον κόσμο ο Χριστός, ο Χρισμένος του Ζωντανού Θεού: «Τώρα αυτό είναι το καλό και το ωραίο, εκτός από το ότι οι αδελφοί ζουν μαζί! Αυτό είναι σαν το μύρο στο κεφάλι, που κατεβαίνει στη γενειάδα, στη γενειάδα του Ααρών, που κατεβαίνει στο στρίφωμα των ρούχων του» (Ψαλμός 132, 1-2).

Λάδι Καινής Διαθήκης

Ο συμβολισμός του ξύλου-βούτυρο βρίσκεται επίσης πολύ συχνά στην Καινή Διαθήκη. Η παραβολή των δέκα παρθένων που περίμεναν τον γαμπρό δεν είναι εγκώμιο στη σωματική εγρήγορση, η ουσία της διδασκαλίας της βρίσκεται σε μια πολύ βαθύτερη κατάσταση εγρήγορσης, η οποία καθίσταται απαραίτητη για τον καθένα μας. Το λάδι που παράγει το άγρυπνο φως αντανακλά την κατάσταση του νου, λειτουργεί μόνο στα κεριά που πρέπει πάντα να είναι αναμμένα στις ψυχές εκείνων που συνεχώς περιμένουν τον ερχομό του Νυμφίου (Ματθαίος 25, 1-13).

Ένα άλλο βιβλικό επεισόδιο, που υποδηλώνει την πνευματική αξία του λαδιού, είναι αυτό της αμαρτωλής γυναίκας που ρίχνει ακριβή αλοιφή στα πόδια του Σωτήρα, αναγγέλλοντας τον θάνατό του. Όταν ο καλός Σαμαρείτης φροντίζει κάποιον που έχει πέσει ανάμεσα στους ληστές, του ρίχνει κρασί στις πληγές για να τις απολυμάνει, αλλά και λάδι για να απαλύνει τον πόνο του. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή η θεραπευτική δύναμη του βουτύρου του ξύλου, αφού κάνοντας μασάζ εισχωρούσε στο δέρμα και κατάφερε να καταπραΰνει τον πόνο και να τονώσει το σώμα.

Γραφική Βάση του Μυστηρίου των Αγίων Ελαιών

Το Μυστήριο της Αγίας Ελιάς συνδέεται στενά με το λάδι της Αγίας Γραφής. Μπορούμε να ανακαλύψουμε τη βάση της εγκαθίδρυσής του στην επίγεια δραστηριότητα του Σωτήρα, ο ίδιος να θεραπεύει τους αρρώστους και να συγχωρεί τις αμαρτίες τους. Υπό αυτή την έννοια, όλα τα θαύματά Του είναι αποκαλυπτικά. Αυτή η δύναμη να θεραπεύει τους άρρωστους μεταβιβάστηκε και στους αγίους Αποστόλους: «Καλώντας τους δώδεκα μαθητές του κοντά του, τους έδωσε εξουσία πάνω στα ακάθαρτα πνεύματα να τα διώχνουν και να θεραπεύουν κάθε ασθένεια και κάθε αναπηρία» (Ματθαίος 10:1, Μάρκος 3). : 15· Λουκάς 9:1). Ο Χριστός ο Σωτήρας τους κάνει να συνειδητοποιήσουν τη σημασία της αποστολής που τους έχει ανατεθεί: «Και σε όσους πιστεύουν, θα ακολουθήσουν αυτά τα σημεία: στο όνομά μου θα εκδιώξουν δαίμονες, θα μιλήσουν νέες γλώσσες, θα πιάσουν φίδια στα χέρια τους. και ακόμη και κάτι που προκαλεί θάνατο αν θέλουν να πιουν δεν θα τους βλάψει, θα βάλουν τα χέρια στους αρρώστους και θα γιατρευτούν». βγήκαν και κήρυξαν μετάνοια και έδιωξαν πολλούς δαίμονες και άλειψαν πολύ λάδι μαζί τους και θεραπεύτηκαν» (Μάρκος 6:12-13) Η Εκκλησία κληρονόμησε το τάγμα της Αγίας Ελιάς συμπληρώνοντάς το με ειδικές προσευχές και τον αγιασμό του βούτυρο ξύλου.

Ο Άγιος Ιάκωβος, πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων, μας δίνει μια πιστή περιγραφή αυτού του Ιερού Μυστηρίου: «Αν κάποιος από εσάς είναι άρρωστος, καλέστε τους ιερείς της Εκκλησίας και προσευχηθείτε γι’ αυτόν, αλείφοντάς τον με λάδι στο όνομα του Κυρίου. Και η προσευχή της πίστης θα σώσει τον άρρωστο, ο Κύριος θα τον αναστήσει. και αν έχει διαπράξει αμαρτίες, θα του συγχωρεθούν» (Ιακώβ 5:14-15).

«Εξομολογήστε τις αμαρτίες σας ο ένας στον άλλον»

Στην αρχή της πρωτόγονης Εκκλησίας, όπως φαίνεται από την αποστολική πρακτική, το μυστήριο του Αγίου Μασλού γινόταν μόνο στο κρεβάτι του αρρώστου, σύμφωνα με την προτροπή του Αγίου Ιακώβου. Με την πάροδο του χρόνου, καθώς μέσω του Μασλού δημοσιοποιήθηκε όχι μόνο η σωματική υγεία, αλλά και η ψυχική υγεία, η Δίκαιη Εκκλησία εισήγαγε αυτό το μυστήριο για σωματικά υγιείς ανθρώπους, ακόμη και για παιδιά, το τελετουργικό να τελείται όποτε ήταν απαραίτητο. Υπό αυτή την έννοια, ο Άγιος Συμεών ο Θεσσαλονίκης προέτρεψε τους χριστιανούς να στρέφονται όσο το δυνατόν συχνότερα στο Μυστήριο της Αγίας Ελιάς. Εξάλλου, η άσκηση αυτού του Μυστηρίου έγινε τόσο συνηθισμένη που οι Έλληνες κληρικοί βρήκαν την εφαρμογή του και για τις ψυχές των νεκρών. Σε πολλές εκκλησίες, μοναστήρια ή καθεδρικούς ναούς, το Maslul έχει γίνει δημόσια υπηρεσία, τόσο για τους ασθενείς όσο και για τους υγιείς.

Μία από τις βασικές προϋποθέσεις για τη λήψη αυτού του Ευλογημένου Μυστηρίου είναι η εξομολόγηση (αν είναι δυνατόν): «Εξομολογήστε τις αμαρτίες σας ο ένας στον άλλον και προσευχηθείτε ο ένας για τον άλλον, για να θεραπευθείτε, γιατί η ένθερμη προσευχή της δικαιοσύνης αξίζει πολύ» (Ιακώβ 5, 16). Ωστόσο, από δογματική άποψη, τα αποτελέσματα του Ιερού Ελαιολάδου δεν εξαρτώνται από την προηγούμενη ομολογία του συμμετέχοντος. Το κύριο κριτήριο, χωρίς το οποίο το μυστήριο θα παρέμενε μόνο στο επίπεδο μιας απλής τελετουργίας, είναι η πεποίθηση ότι μόνο ο Θεός μπορεί να θεραπεύσει όλες τις αναπηρίες μας.

Από την άλλη, σύμφωνα με τους κανόνες της Εκκλησίας, το μυστήριο των Ελαιών δεν τελείται σε όσους είναι δεμένη η γλώσσα, σε παιδιά έως επτά ετών (καθώς θεωρούνται από την Εκκλησία ως αναμάρτητα) και στους παράφρονες, μέχρι να συνέλθουν.

Στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, στο μυστήριο αυτό συμμετέχουν μόνο όσοι είναι ανίατοι, καθώς είναι προετοιμασία για το ταξίδι τους στην αιώνια ζωή, γι’ αυτό και ονομάζεται ακραία ενοποίηση Ή το τελευταίο χρίσμα.

“Το μυστήριο των επτά ιερέων”

Οι συγγραφείς του Αγίου Μασλού είναι οι ιερείς, όπως φαίνεται από τα λόγια του Αγίου Ιακώβου: «Ας κληθούν οι ιερείς της Εκκλησίας και ας προσευχηθούν γι’ αυτούς». Ωστόσο, αυτό δεν στερεί από τον επίσκοπο την εκπλήρωση αυτού του Μυστηρίου, γιατί αυτός είναι που κατέχει την πληρότητα της χάριτος. Από την έκφραση «να καλέσουμε τους ιερείς», συμπεραίνουμε ότι για την ολοκλήρωση του μυστηρίου της Αγίας Ελιάς χρειάζονται περισσότεροι ιερείς. Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, επτά ιερείς επρόκειτο να συμμετάσχουν στην εκπλήρωση αυτού του Ιερού Μυστηρίου, σύμφωνα με τον αριθμό των επτά χαρισμάτων για τα οποία ο προφήτης Ησαΐας μιλά στο βιβλίο του (Ησαΐας 11, 2). Υπό αυτή την έννοια, ο Άγιος Μασλού είναι επίσης γνωστός στην Ελληνική Εκκλησία ως «το μυστήριο των επτά ιερέων»και στη Ρωσική Εκκλησία, με το όνομα του Διαφθοράδηλαδή η υπηρεσία της συνέλευσης ή του συμβουλίου των ιερέων.

Πού και πότε μπορεί να παιχτεί το Sfântul Maslu;

Κατά κανόνα, το μυστήριο της Αγίας Ελιάς γίνεται στην εκκλησία. Ως προς τον χρόνο της εκτέλεσής του, η Εκκλησία τον δεσμεύει σε ορισμένες καθορισμένες ώρες, μπορεί να διαχειρίζεται, κατ’ εξαίρεση, όποτε χρειαστεί. Οι ημέρες της εβδομάδας που μπορεί να τελεστεί το Ιερό Μασλού είναι η Δευτέρα, η Τετάρτη και η Παρασκευή, καθώς και κατά τις μεγάλες νηστείες του λειτουργικού έτους, όταν τελείται συχνότερα. Σε ορισμένες εκκλησίες, καθεδρικούς ναούς ή μοναστήρια γιορτάζονται οι άγιες ελιές τη Μεγάλη Τετάρτη της εβδομάδας των παθών, σε ανάμνηση του χρίσματος του Σωτήρος με μύρο από την αμαρτωλή γυναίκα. Για όσους είναι καλά στην υγεία τους, το Maslul μπορεί να τελεστεί την Πέμπτη ή την Παρασκευή κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας των Παθών, ή ακόμη και το Μεγάλο Σάββατο, πριν από τις Ώρες (ή τη Θεία Λειτουργία), προς τιμή και στη μνήμη του χρίσματος του σώματος του Χριστού με μπαχαρικά από αρωματικά γυναίκες. . Στη Μπουκοβίνα, αυτό το Μυστήριο τελείται τη Μεγάλη Πέμπτη και αντικαθιστά το τελετουργικό του πλυσίματος των ποδιών. Την ιερουργεί και η Ελληνική Εκκλησία με την ευκαιρία του πολιούχου του Αγίου Ιακώβ, γονέα του Θεού (23 Οκτωβρίου).

«Δόκτωρ ψυχών και σωμάτων»

Η αναγκαιότητα και η σημασία αυτού του Μακαρίου Μυστηρίου για τη σωματική και ψυχική υγεία των πιστών πηγάζει από την ανάγκη τους για τον Θεό. Ο ασθενής έχει ιδιαίτερη ευαισθησία για την Εκκλησία και για τη βοήθειά της. Συνειδητοποιεί την αδυναμία του και κάνει τον Θεό διάφανο στην αδυναμία του. Ο Θεός είναι ο μόνος ιατρός που μπορεί να θεραπεύσει ψυχή και σώμα: «Άγιε Πατέρα, γιατρέ ψυχών και σωμάτων, που έστειλες τον μονογενή σου Υιό, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, για να θεραπεύσει κάθε ασθένεια και να λυτρώσει τον θάνατο, θεράπευσε αυτόν τον δούλο του σώματος. και πνευματική ανικανότητα που τον έπιασε και τον έκανε να ζήσει με τη χάρη του Χριστού Σου» (Προσευχή του χρίσματος με λάδι – Molitfelnic, EIBMBOR, Βουκουρέστι, 2002, σ. 144) Με αυτή τη σφράγιση με αφιερωμένο λάδι, «Ο ίδιος ο Χριστός, ο θυσιασμένος, κατοικεί στον άρρωστο με το σημείο του σταυρού, δίνοντάς του τη δύναμη να απέχει από την αμαρτία, να αντιστέκεται σε κάθε εγωισμό των αμαρτωλών τάσεων· με αυτό θα δυναμώσει η ψυχή του, για να νικήσει την ασθένεια του σώματος. τα μέσα με τα οποία προέρχεται η δύναμη από το Σώμα του Χριστού που νίκησε τον θάνατο», λέει ο πατήρ Dumitru Stăniloae (καθ. Dumitru Stăniloae , «Orthodox Dogmatic Theology», τόμος III, 2η έκδοση, EIBMBOR, Βουκουρέστι, 1997, σ. 218).

(Πηγή: εφημερίδα Lumina)