«Ένας Βρετανός προξενικός εκπρόσωπος υπολόγισε το 1880 ότι ο αριθμός αυτών των μεταναστών είχε φτάσει τις 200.000 σε λιγότερο από 20 χρόνια». Αγαπητοί ακροατές, το επεισόδιο του Death and Exile της περασμένης εβδομάδας τελείωσε με αυτό το απόφθεγμα.

Η ελληνική μετανάστευση δεν περιοριζόταν στις παραθαλάσσιες πόλεις. Εγκαταστάθηκαν και σε πόλεις της ενδοχώρας όπως π.χ Μανίσα, Ακσεχίρ Και Αϊδινίκαθώς και πολλοί άλλοι οικονομικά ανεπτυγμένες πόλεις. Οι Έλληνες προέρχονταν από περιοχές της ενδοχώρας σε πόλεις λιμάνια όπως Τραπεζούντα και GiresunΞεκινάω ένα μικρό οικονομική επανάσταση σε αυτές τις πόλεις, στη βάση ελεύθερες επιχειρήσεις και εξωτερικό εμπόριο. Αντικαταστήστε τους Τούρκους με Έλληνες μετανάστες εμπόρους σε λίγα χρόνια, αυτό οδηγεί σε α αλλαγή στην εθνοτική σύνθεση ολόκληρα χωριά και πόλεις. Μια άλλη τοποθεσία με ιδιαίτερη θέση και σημασία στη μετανάστευση των Ελλήνων είναι Αϊβαλί. Σε μια σύντομη περίοδο 30 ετών, αυτό γίνεται ένα σημαντικό ζήτημα Ελληνικό πολιτιστικό και βιομηχανικό κέντροπου μενω 40 χιλιάδες άτομακαθιερώνεται νοσοκομεία και σχολείαΠάλι ΛΙΜΑΝΙ έχει την ικανότητα να φιλοξενεί 2 χιλιάδες πλοία.

Το 1773, το σουλτανικό διάταγμα που δίνει μια μεγάλη προνομιούχος ενίσχυσε περαιτέρω αυτή τη θέση της πόλης. Μάλιστα, η εισαγωγή της αρχής που δεν επέτρεπε στον μουσουλμανικό πληθυσμό να ζήσει περιοχές κατοικημένες από Έλληνες δεν ήταν τίποτα άλλο από αυτονομία, ακόμη περισσότερο από αυτό. Ωστόσο, αυτό το ειδικό καθεστώς τελειώνει με η ελληνική εξέγερση του 1821. Αλλά μέχρι αυτή την εξέγερση, οι Έλληνες απολάμβαναν ένα ιδιαίτερο προνόμιο που δεν αναγνωρίστηκε καν στους Τούρκους. Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα υπήρχε α Μαζική μετανάστευση Ελλήνων από τα Βαλκάνια στην Ανατολίαιδιαίτερα τις περιοχές όπου έλαβαν χώρα εξεγέρσεις και πολέμους. Ωστόσο, αυτή τη φορά ο λόγος της μετανάστευσης δεν ήταν οικονομικοί αλλά κυρίως λόγοι ασφάλειας. Σύμφωνα με ορισμένους, ο κύριος λόγος για αυτό το κύμα μετανάστευσης ήταν πολιτικός. Η απόδειξη είναι, σύμφωνα με τους υποστηρικτές αυτής της άποψης, Το Ιόνιο κράτος ιδρύθηκε στη Σμύρνη τον Μάρτιο του 1922επί ελληνικής κατοχής.

Ουσιαστικά, όποιοι και αν είναι οι λόγοι, το μόνο που ισχύει είναι ότι μεγάλος αριθμός Ελλήνων μετανάστευσαν στην Ανατολία τόσο κατά τη διάρκεια ο οθωμανορωσικός πόλεμος, καθώς και κατά τη διάρκεια Βαλκανικός πόλεμος του 1993. Η τελευταία ελληνική μετανάστευση, στην οποία συμμετείχαν και Αρμένιοι, έγινε το 1919.. Η Αθήνα έστειλε Έλληνες από την Αμερική, τη νότια Ρωσία και πολλά άλλα μέρη σε διάφορες περιοχές της Ανατολίας για εκπαίδευση η πλειοψηφία του πληθυσμού εκεί. Σύμφωνα με επίσημα έγγραφα, στα τέλη Ιανουαρίου 1920, η οθωμανική διοίκηση αναγκάστηκε, υπό την πίεση των μεγάλων δυνάμεων, να επιτρέψει την εγκατάσταση 335.883 Αρμενίων και Ελλήνων στην Ανατολία. ΣΩΣΤΑ Λόρδος Κέρζον, στις αρχές του 1921, μόνο γύρω από τη Σμύρνη μεταφέρθηκαν και εγκαταστάθηκαν 126.000 Έλληνες μετανάστες. Σύμφωνα με στοιχεία που παρέχονται από Τζελάλ Μπαγιάρ, συνολικά 1 εκατομμύριο 80.000 Έλληνες συγκεντρώθηκαν στη Δυτική Ανατολία.

Προσπάθειες για αυτό ο ελληνικός πληθυσμός θα γίνει πλειοψηφία στη Δυτική Ανατολία και την Τραπεζούντα δεν περιορίζονταν σε αυτό. Ταυτόχρονα έγιναν προσπάθειες για μείωση του αριθμού των Τούρκων. Για το σκοπό αυτό, καταφεύγει η εξόντωση και η εκτόπιση. Τόσο που κατά την ελληνική κατοχή της Δυτικής Ανατολίας υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 50.000 άνθρωποι στην περιοχή από το Αϊδίνι μέχρι την Ισπάρτα και την Αττάλεια βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση. Και πάλι, 60.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή του Μπέργκαμα.

Ο 19ος αιώνας ήταν ο μεγαλύτερος αιώνας Για Η Οθωμανική Αυτοκρατορία και για τους Τούρκους. Αλλά όχι μόνο Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε υπέφερε αρχικά XIX αιώνας. Το 1814 υπήρξε ένα ένας θανάσιμος αγώνας μεταξύ Ρεπουμπλικανική Γαλλία και ευρωπαϊκές μοναρχίες. Προς το παρόν η Γαλλία προηγείται. Τόσο πολύ που ολόκληρη η ήπειρος, σχεδόν από το Παρίσι στη Μόσχασυνθλίβεται κάτω από τις μπότες Οι στρατοί του Ναπολέοντασύμφωνα με το τα νύχια του χειμώνα και της πείνας. Ό,τι δεν μπόρεσαν να κάνουν όλοι οι στρατοί της Ευρώπης, θα μπορούσαν να το κάνουν οι παγωμένες ρωσικές στέπες και ο ρωσικός στρατός. Αυτή νικήσει τους στρατούς του Ναπολέοντα και τους στέλνει πίσω από όπου ήρθαν. Μετά από αυτή την εξέλιξη, οι ευρωπαϊκές μοναρχίες αναπνέουν ανακούφιση. Όλα όμως έχουν ένα τίμημα.

Με Συνέδριο της Βιέννης το 1815, αυτό το τίμημα έχει πληρωθεί. Με άλλα λόγια, Ρωσία έλαβε τον τίτλο του σωτήρα της Ευρώπης. Είναι αναπόφευκτο ότι η Ρωσία, που εμφανίζεται πλέον στη σκηνή της ιστορίας ως η νέα δύναμη της Ευρώπης και φυσικά, του κόσμου, θα επιδιώξει πλέον πιο φιλόδοξους στόχους. Η Ρωσία, η οποία μόλις πριν από 150 χρόνια ανησυχούσε για την απόκρουση επιθέσεων από το Χανάτο της Κριμαίας, είναι τώρα στη σκηνή της ιστορίας ως νέα δύναμη. Το όνομα του τρέχοντος παιχνιδιού είναι «Το Ανατολικό Ζήτημα»…Το ανατολικό ζήτημα, που μπήκε στην ημερήσια διάταξη σήμερα με «Σχέδιο για τη Μεγάλη Μέση Ανατολή», είναι ένα Χριστιανο-μουσουλμανικό πρόβλημασύμφωνα με ορισμένους, και ο Τουρκοευρωπαϊκό ζήτημα, σύμφωνα με άλλους. Στην πραγματικότητα, με την ανάδειξη των Τούρκων ως πολιτικής δύναμης στον γεωγραφικό χώρο της Ανατολίας, τίθεται ζήτημα η πολιτική πάλη μεταξύ Τούρκων και Δύσηςγιατί οι Τούρκοι είναι φέροντες τη σημαία του Ισλάμ.