Τον Ιανουάριο του 2012, πριν από δέκα χρόνια, παρουσιάστηκαν οι πρώτες λειτουργικές τηλεοράσεις OLED στον κόσμο με μεγάλη διαγώνιο οθόνης!
Τηλεοράσεις OLED
Είναι τρελό πώς κυλάει ο χρόνος! Φαίνεται ότι ήταν μόλις χθες όταν παρουσιάστηκαν οι πρώτες μεγάλες, λειτουργικές τηλεοράσεις OLED στην CES, αν και ήταν ήδη πριν από δέκα χρόνια, τον Ιανουάριο του 2012. Σήμερα γνωρίζουμε ότι ήταν η αρχή μιας νέας εποχής στον κλάδο της τηλεόρασης, γιατί η διαδικασία δεν έχει πιάσει και τώρα όχι μόνο έχει γίνει ο μεγαλύτερος αμφισβητίας της τεχνολογίας LED LCD, αλλά έχει κατακτήσει λίγο-πολύ και το high-end τμήμα.
Τι είναι το OLED;
Έχουμε γράψει περισσότερα για τη διαδικασία εδώ, αλλά το κύριο σημείο είναι σύντομο: η βάση της τεχνολογίας είναι μια οργανική ουσία που εκπέμπει φως υπό την επίδραση της ηλεκτρικής τάσης. Αυτό το φαινόμενο, δηλαδή η ηλεκτροφωταύγεια, χρησιμοποιείται σε οθόνες OLED (Organic Light-Emitting Diode), όπου ένα οργανικό υλικό ημιαγωγών που παράγει αυτό το φαινόμενο τοποθετείται μεταξύ δύο ηλεκτροδίων.
Έτσι, το φως παράγεται ξεχωριστά σε κάθε pixel, όπως το πλάσμα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει ανάγκη για φωτισμό φόντου. Χάρη σε αυτό, είναι θεωρητικά δυνατό να δημιουργηθεί ένα τέλειο μαύρο χρώμα, σε αντίθεση με τις τηλεοράσεις LCD, όπου όλο το φως πάντα φιλτράρει μέσα από τους υγρούς κρυστάλλους. Όσον αφορά την κατανάλωση ενέργειας, οι οθόνες OLED είναι ήδη πιο κοντά στις οθόνες LCD και είναι πολύ πιο λεπτές και ελαφρύτερες από τις οθόνες πλάσματος.
Milestone Zero
Ωστόσο, η αρχή δεν ήταν εύκολη και πριν μετρήσουμε τα πιο σημαντικά βήματα, αξίζει να θυμηθούμε ένα προϊόν που ήταν μπροστά από την εποχή του και απέχει πολύ πολύ από τις σημερινές τηλεοράσεις OLED σήμερα. Λίγοι μπορεί να το θυμούνται τώρα, αλλά το 2007 η Sony παρουσίασε και κυκλοφόρησε μια συσκευή που ονομάζεται OLED TV. Ήταν το Sony XEL-1, το οποίο αποτελούνταν από οθόνη «πάχους» 11 ιντσών, 3 χιλιοστών και ειδική βάση. Το τελευταίο περιείχε τα ηλεκτρονικά και τις υποδοχές, έτσι έμοιαζε λίγο με την ιδέα One Connect Box που εισήχθη αργότερα από τη Samsung.
Το XEL-1 παρήγαγε εξαιρετική αντίθεση, αλλά κακή αναπαραγωγή χρωμάτων και η ανάλυσή του ήταν επίσης χαμηλή, καθώς επέτρεπε μόνο την εμφάνιση 960×540 pixel. Επιπλέον, ήταν ακριβό, ζητούσαν 2.500 δολάρια, ή 410.000 φιορίνια με την ισοτιμία της εποχής. Και για μια τόσο μικρή οθόνη, ήταν πολλά τα χρήματα, και υπήρχαν επίσης σοβαρά ζητήματα αξιοπιστίας. Το έργο τελικά απέτυχε και η Sony απέσυρε το προϊόν από την αγορά το 2010.
Τα πρώτα χελιδόνια
Η πραγματική παρουσίαση των τηλεοράσεων OLED έγινε τον Ιανουάριο του 2012, στην CES. Η Samsung και η LG παρουσίασαν επίσης μια λειτουργική συσκευή OLED 55 ιντσών 55 ιντσών, δηλαδή ήδη στο μέγεθος μιας τηλεόρασης. Αυτά τα μοντέλα είχαν ανάλυση Full HD και, χάρη στον ανεξάρτητο έλεγχο pixel, παρήγαγαν άπειρη αντίθεση και όμορφα χρώματα, αλλά είχαν προβλήματα με την οθόνη κίνησης και την αξιοπιστία.
Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία έχει αποδειχθεί βιώσιμη και έχει φαντασία. Πήραμε να δούμε αυτές τις τηλεοράσεις ζωντανά και ενθουσιαστήκαμε εντελώς από αυτές. Στα μέσα του καλοκαιριού εκείνης της χρονιάς, η LG κυκλοφόρησε τη δική της συσκευή στην αγορά σε ορισμένες χώρες στην τιμή των 10.000 δολαρίων και σε κάποιους άρεσε τόσο πολύ το μοντέλο της Samsung που κλάπηκαν δύο αντίγραφα από την έκθεση IFA του Βερολίνου, η οποία προκάλεσε τεράστια θύελλα στο Η ωρα.
Να σημειωθεί εδώ ότι οι δύο κολοσσοί της Νότιας Κορέας επέλεξαν διαφορετικό δρόμο και ανέπτυξαν τις οθόνες εσωτερικά. Η LG ψήφισε υπέρ της τεχνολογίας WOLED, η ουσία της οποίας είναι να χρησιμοποιήσει το λευκό φως OLED ως βάση και να το μετατρέψει σε μεμονωμένα υπο-pixel χρησιμοποιώντας έγχρωμα φίλτρα. Και η Samsung προτίμησε τη διαδικασία RGB OLED, όπου χρησιμοποιούνται πηγές φωτός OLED διαφορετικών χρωμάτων στα μεμονωμένα υπο-pixel. Και οι δύο λύσεις έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους, και αυτά αποδείχτηκαν καθοριστικά αργότερα…
Το άρθρο δεν έχει τελειώσει ακόμα, γυρίστε σελίδα!
“Τυπικός τηλεοπτικός νίντζα. Λάτρης της ποπ κουλτούρας. Ειδικός στο Διαδίκτυο. Λάτρης του αλκοόλ. Καταθλιπτικός αναλυτής. Γενικός λάτρης του μπέικον.”