Το έγγραφο δείχνει μια φρικτή πραγματικότητα: ασθενείς με μαθησιακές δυσκολίες δεμένοι σε κρεβάτια, ανήλικοι αναγκασμένοι να συγκρατούν άλλους ασθενείς και απάνθρωπη μεταχείριση. Η έκθεση πρακτικά αποκαλύπτει την αδιαφορία των αρχών για οτιδήποτε σημαίνει νοσοκομεία ή ψυχιατρικά κέντρα, σχολιάζει στο RFI η Γεωργιάνα Πάσκου του Κέντρου Νομικών Πόρων.

Γεωργιάνα Πάσκου: Μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων έφτασαν στη Ρουμανία στα τέλη του περασμένου έτους. Ήταν μια μεμονωμένη και απροειδοποίητη επίσκεψη. Αυτή είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια.

Νομίζω ότι αυτό που είδαν τα μέλη της Επιτροπής είναι τρομερά σοβαρό στο πλαίσιο όπου μια από τις κύριες δηλώσεις στην αρχή της έκθεσης είναι ότι το Υπουργείο Υγείας δεν μπόρεσε να τους παράσχει κανένα στατιστικό στοιχείο για τον αριθμό των ψυχιατρικών κλινών που νοσηλεύονται. ασθενών και σχετικά με ένα μητρώο περιπτώσεων στις οποίες ήταν απαραίτητος ο σωματικός και χημικός περιορισμός, η απομόνωση ασθενών σε ψυχιατρικά τμήματα. Αυτό μας δείχνει ότι δεν υπάρχει κεντρικός έλεγχος για το τι συμβαίνει, τι χρειάζεται και οτιδήποτε άλλο.

Δεύτερον, νομίζω ότι αυτό που παρατήρησαν τα μέλη της επιτροπής, και αυτό είναι τρομερά σοβαρό, είναι ότι κάπου στην έκθεση, σκέφτομαι το ψυχιατρείο Botoşani, περιγράφεται μια κατάσταση στην οποία έπρεπε να ελέγξει έναν νεαρό άνδρα με αυτισμό. που είχε ταραγμένη συμπεριφορά μετά από συζήτηση με τον πατέρα.

Ο θεράπων ιατρός συνέστησε αυτόν τον περιορισμό τηλεφωνικά. Οι νοσηλευτές ζήτησαν από άλλους τρεις ανήλικους ασθενείς να δέσουν τον αντίστοιχο νεαρό σε τέσσερα σημεία, στους αστραγάλους και στους καρπούς. Η επιτροπή είπε ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικά σοβαρό θέμα, παρόλο που το επιτρέπει η ρουμανική νομοθεσία.

Καταρχάς, δεν μπορούμε ποτέ να ζητήσουμε από άλλους ασθενείς, ειδικά ανηλίκους, να δεσμεύσουν κάποιον άλλον. Και δεύτερον, είναι λυπηρό το γεγονός ότι αυτό το μέτρο εξακολουθεί να υπάρχει στη ρουμανική νομοθεσία. Αυτό το μέτρο, το οποίο αναφέρεται σε πολλά άλλα σημεία στην έκθεση της επιτροπής, καθώς και πολλά άλλα σημεία που καταδεικνύουν την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Για παράδειγμα, όταν υπήρχε συνωστισμός κάπου σε μια πτέρυγα νοσοκομείου, υπήρχαν τρεις φορές περισσότεροι ασθενείς που νοσηλεύονταν σε πολύ μικρό αριθμό θέσεων. Άλλα είναι η έλλειψη θεραπείας, η έλλειψη κοινοτικής ψυχιατρικής και επίσης αποδεικνύεται ότι δεν έχουμε ειδικούς ψυχιάτρους, ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι υποχρεώνει αυτή η έκθεση τις ρουμανικές αρχές να κάνουν;

Γενικός Ιατρός: Πρώτα απ ‘όλα, απαιτεί από εμάς να διασφαλίσουμε ότι οι ασθενείς με προβλήματα ψυχικής υγείας έχουν πρόσβαση στην κατάλληλη θεραπεία, ότι δεν δέχονται επίθεση, ότι δεν δέχονται ξυλοδαρμό, ότι δεν κατευθύνονται σε ακατάλληλες εκφράσεις. Αυτή ήταν μια από τις δηλώσεις των μελών της Επιτροπής, δηλαδή ότι αρκετοί ασθενείς κατήγγειλαν ότι υπέστησαν κακομεταχείριση από το νοσηλευτικό προσωπικό, ότι είχαν προσβληθεί. Με αυτό έρχεται η υποχρέωση τροποποίησης, τροποποίησης του νόμου, ώστε να διασφαλίσουμε ότι διαθέτουμε επαρκείς ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους για την αντιμετώπιση όλων αυτών των ζητημάτων.

Εκπρόσωπος: Δεν υπάρχει κάτι νέο. Όταν στοιβάζετε αυτούς τους ανθρώπους, όταν βάζετε 30 από αυτούς σε 10 σημεία και μετά τους μετακινείτε από τη μία πλευρά στην άλλη, πώς φαίνεται; Υπήρχαν και οι ερωτήσεις σας. Έρχονται και τα συμπεράσματα της έκθεσης. Φαίνεται ότι η κατάσταση δεν αλλάζει, απλώς μετακινείται από το ένα κέντρο στο άλλο, τελικά.

Γενικός Ιατρός: Αυτό δείχνει έλλειψη ενδιαφέροντος στα ανώτατα επίπεδα για την αντιμετώπιση και επίλυση αυτών των ζητημάτων. Αυτό δείχνει την έλλειψη πρόσβασης στη δικαιοσύνη ή την πλημμελή πρόσβαση των ανθρώπων που είναι έγκλειστοι σε αυτά τα νοσοκομεία και την έλλειψη άμυνας τους. Μετά βίας κάνουν τη φωνή τους να ακουστεί και λίγοι άνθρωποι τους σέβονται.

Εκπρόσωπος: Υπάρχουν προϋποθέσεις για να αλλάξει κάτι; Θεωρητικά θα έπρεπε να ήταν.

Γενικός Ιατρός: Πρώτον, θα έπρεπε να είχαμε διασφαλίσει ότι οι οικονομικοί πόροι από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα για την Υγεία μέσω της Πολιτικής Συνοχής είχαν διατεθεί επαρκώς για την ανάπτυξη των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και την πρόσληψη ειδικών. Εδώ εννοούμε τόσο ψυχιάτρους, κλινικούς ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς που ειδικεύονται στην ψυχιατρική, όσο και ιατρούς βοηθούς. Υπάρχουν προϋποθέσεις, διότι η Ρουμανία έλαβε τον Ιούνιο τρεις προθεσμίες από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, το θεσμικό όργανο που, σύμφωνα με εμάς, εποπτεύει τον τρόπο με τον οποίο εκτελούμε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η πρώτη ήταν τώρα, 30 Σεπτεμβρίου.

Υπήρχε μια ομάδα εργασίας εντός της κυβέρνησης, την οποία συντόνιζε η Κρατική Σύμβουλος κα Orban, στην οποία ήμασταν και εμείς, η CRJ, μαζί με άλλους κεντρικούς θεσμούς. Συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του σχεδίου δράσης που έπρεπε να υποβάλει η Ρουμανία στο Στρασβούργο πριν από δέκα χρόνια για να αποδείξει ότι εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της. Το ρουμανικό κράτος έλαβε τρεις προθεσμίες από το Στρασβούργο, στις 30 Σεπτεμβρίου, μία τον Μάρτιο και μία άλλη τον Ιούνιο. Νομίζω ότι οι χώροι υπάρχουν, αν για περισσότερα από 10 χρόνια το Στρασβούργο περίμενε να του στείλουμε τουλάχιστον το σχέδιο και τους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους που διατίθενται σε αυτόν τον τομέα.

Εκπρόσωπος: Γιατί πρόβλημα προσωπικού, επικουρικού προσωπικού, απουσία τους, έλλειψη εξειδίκευσης – συνεχή προβλήματα. Μπορούν να επιλυθούν; Και αν ναι, πώς ακριβώς;

Γενικός Ιατρός: Πρώτα από όλα επενδύοντας στην εκπαίδευση του προσωπικού και την παροχή κινήτρων για εργασία, στη συνέχεια συμπεριλαμβάνοντας την ανακαίνιση των ψυχιατρικών υπηρεσιών. Τις προάλλες είδα δύο ενότητες από τον Μεσαίωνα. Λίγοι άνθρωποι θα ήθελαν να εργαστούν εκεί. Νομίζω ότι όταν αυτά τα κοινοτικά κέντρα ψυχιατρικής εμφανίζονται στην πραγματικότητα σε κάθε κοινότητα και είναι πλήρως στελεχωμένα, ψυχίατρος, ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός και νοσηλευτής, θα φαίνονται διαφορετικά.

Υπάρχουν επίσης αρκετοί επαγγελματίες στη χώρα που μπορούν να εμπλακούν. Πάνω από όλα χρειάζεται πολιτική βούληση. Προς το παρόν, στο ανώτατο επίπεδο του Υπουργείου Υγείας, δεν έχουμε υφυπουργό άμεσα και αληθινά υπεύθυνο για το πρόβλημα ψυχικής υγείας στη Ρουμανία. Η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έρχεται μετά την επίσκεψη της Επιτροπής Υπουργών στη Ρουμανία δύο φορές πέρυσι.

Αυτό που μου φάνηκε τρομερά σοβαρό είναι ότι μετά από τόσο καιρό δεν μπορέσαμε να θέσουμε στη διάθεση των μελών της επιτροπής κατάλογο που να περιέχει πλήρη στοιχεία σχετικά με ακούσιες εισαγωγές, φυσικούς και χημικούς περιορισμούς, τον αριθμό των ασθενών, τα κρεβάτια και την κατοχή τους σε ψυχιατρεία για το 2022 και το 2023. Αυτό δείχνει ότι αν δεν έχουμε στοιχεία, αν δεν τα συλλέξουμε, δεν μας νοιάζει.