Οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις του 1920 σημάδεψαν το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη σύντομη περίοδο της Σοβιετικής Δημοκρατίας. Πριν από εκατόν δύο χρόνια, στις 4 Ιουνίου 1920, οι επικεφαλής της ουγγρικής ειρηνευτικής αντιπροσωπείας, Ágost Benárd, Υπουργός Εθνικής Πρόνοιας και Εργασίας, και ο Έκτακτος Πρέσβης και Γραμματέας των Εξωτερικών Alfred Drasche-Lázár υπέγραψαν το διάταγμα ειρήνης στο Grand. Παλάτι Τριανόν στις Βερσαλλίες. Αυτό στέρησε τη χώρα μας από σημαντικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των κομητειών Csanád και Csongrád.

Στην περιοχή της σημερινής κομητείας Csongrád-Csanád, υπήρχαν τρεις διαφορετικές οντότητες στη σύγχρονη εποχή: οι κομητείες Csongrád, Csanád και Torontál, με τις δύο πρώτες να έχουν την ίδια ηλικία με το ουγγρικό κράτος. Μετά την τουρκική κατοχή, η κομητεία του Τοροντάλ αναδιοργανώθηκε μόλις τον 18ο αιώνα και μόνο ένα πολύ μικρό τμήμα της παρέμεινε στην ουγγρική επικράτεια μετά το Τριανόν. Αυτή είναι η περιοχή από το Újszeged έως το Kiszombor, νότια της Μάρως μέχρι τα εθνικά σύνορα.

Πριν από δύο χρόνια, στις 25 Μαΐου, ο πρώην κυβερνητικός επίτροπος Tünde Juhász ανακοίνωσε ότι από τις 4 Ιουνίου 2020, την εκατονταετηρίδα του Trianon, το όνομα της κομητείας Csongrád θα είναι η κομητεία Csongrád-Csanád. Επεσήμανε ότι το άδικο ειρηνευτικό διάταγμα του Τριανόν πριν από εκατό χρόνια προκάλεσε μια βαθιά πληγή στη χώρα μας, που μπορεί να μην επουλωθεί ποτέ. Πρόσθεσε ότι ενώ η τελική ανάκαμψη μπορεί να μην έρθει, μπορεί να σημαίνει θεραπεία -τουλάχιστον για εμάς τους κατοίκους της κομητείας Csongrád- ότι το όνομα του μικρού μας σπιτιού θα είναι πλέον η κομητεία Csongrád-Csanád. Υπενθυμίζεται ότι το Κοινοβούλιο άλλαξε το όνομα της κομητείας μετά από πρόταση του János Lázár, του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της περιοχής – χωρίς αντίθετη ψήφο.

Σύμφωνα με ιστορικούς, εξάλλου, καμία χώρα στον κόσμο δεν ήταν σαν τη δική μας πριν από 102 χρόνια, όταν έχασε τα δύο τρίτα της επικράτειας και του πληθυσμού της, γι’ αυτό και η υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης του Τριανόν θεωρείται η μεγαλύτερη ουγγρική τραγωδία. η ιστορία. Μέρος του ουγγρόφωνου πληθυσμού της Λεκάνης των Καρπαθίων περιήλθε στην κυριαρχία ξένων χωρών, όπου η ηγεσία των νεοσύστατων και πολύ αυξημένων γειτονικών κρατών δεν εκτιμούσε τους Ούγγρους, οι οποίοι ήταν περιορισμένοι στα δικαιώματα και την ιδιοκτησία τους.

Το 1919, το Πανεπιστήμιο Ferenc József, προκάτοχος του σημερινού Πανεπιστημίου του Szeged, εκδιώχθηκε από το Cluj-Napoca στο πνεύμα αυτών των φιλοδοξιών, αλλά ο επίσκοπος Gyula Glattfelder του Csanád, ο οποίος αντιτάχθηκε στη δίωξη των Ούγγρων στη Ρουμανία, έπρεπε επίσης να φύγει. την έδρα της στο Temesvár, μετά την οποία μετακόμισε στο Szeged. Έτσι η πόλη γίνεται κέντρο τριτοβάθμιας και επισκοπικής εκπαίδευσης.