Οι ακαδημαϊκές εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις από μόνες τους θα μπορούσαν να κοστίσουν στην ελληνική οικονομία έως και 5 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το BBC.

Μία από τις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο είναι ο θεσσαλικός κάμπος στην κεντρική Ελλάδα.

Η Θεσσαλία είναι μια από τις κύριες αγροτικές περιοχές της χώρας και υπάρχουν φόβοι για τις επιπτώσεις της στην παραγωγή τροφίμων.

Καθισμένη σε μια πλαστική καρέκλα μπροστά από το σπίτι της, η Ανθούλα Παππά κοίταξε τους σωρούς από σάπια και σπασμένα αντικείμενα: στρώματα και κουβέρτες εμποτισμένα με νερό, ρούχα, μια τηλεόραση, όλα καλυμμένα με πυκνή λάσπη. Το σπίτι του, όπως και πολλά άλλα στο αγροτικό χωριό Βλοχός, βυθίστηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από τις πλημμύρες.

«Δεν σώθηκε τίποτα, το νερό έφτασε στην ταράτσα», λέει η 54χρονη γυναίκα.

«Τρέξαμε να σωθούμε και βλέπαμε το νερό να ανεβαίνει σιγά σιγά μέχρι να φτάσει στο κάγκελο του μπαλκονιού και είπα: «Αυτό είναι, το σπίτι έχει καταστραφεί».

Η Ανθούλα και η οικογένειά της μένουν πλέον σε σκηνές.

Η κόρη του, Μαρία, είπε ότι οι συνθήκες ήταν τρομερές. Είπε στο BBC ότι είχαν λάβει φαγητό και νερό από εθελοντές, αλλά όχι βοήθεια από τις αρχές. «Τίποτα από την κυβέρνηση. Τίποτα από τον δήμαρχο. Τίποτα. Τίποτα απολύτως”.

Έδειξε την ταράτσα του διπλανού σπιτιού. Το πτώμα ενός προβάτου σε αποσύνθεση ήταν κολλημένο στην καμινάδα, το οποίο μεταφέρθηκε εκεί από τις πλημμύρες.

«Βλέπεις αυτό το πρόβατο εκεί πέρα; ” αυτή λέει. «Είναι ακόμα εδώ. Για είκοσι μέρες. Θα αρρωστήσουμε.» «Φταίει η κυβέρνησή μας».

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης υποσχέθηκε ταχεία βοήθεια στους πλημμυροπαθείς. Αμέσως μετά την καταστροφή, είπε ότι η Ελλάδα είχε την «οικονομική ικανότητα και τον μηχανισμό ταχείας βοήθειας» για τους ανθρώπους να «πάρουν πίσω τη ζωή τους, να επισκευάσουν τα σπίτια τους…και να λειτουργήσουν ξανά τις επιχειρήσεις τους». Αλλά πολλοί άνθρωποι εδώ λένε ότι απλά δεν είναι αρκετό.

Στο κοντινό χωριό Λεύκη, ο Θανάσης Θόδος έδειξε ό,τι είχε απομείνει από τον καρυδόκηπο του. Υπήρχαν χίλια δέντρα. Τα μισά από αυτά έχουν πλέον καταστραφεί.

«Η ζημιά είναι τεράστια γιατί τα δέντρα έχουν μολυνθεί με βακτήρια… Μπορείτε να δείτε αυτό το δέντρο, είναι πράσινο, αλλά τα φύλλα αρχίζουν να κιτρινίζουν, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσε να είναι άρρωστο».

Ο Θανάσης είπε ότι δεν είναι μόνο η ζημιά στα δέντρα. «Ο εξοπλισμός μας υπέστη επίσης ζημιές: ηλεκτροκινητήρες, σπασμένοι ή χαμένοι σωλήνες νερού».

«Το ερώτημα είναι σε ποιο βαθμό θα μπορέσει η Πολιτεία να μας βοηθήσει όσον αφορά τις αποζημιώσεις».

Κοίταξε ένα πεσμένο και σάπιο δέντρο.

“Μπορώ να σκεφτώ μόνο τη δουλειά μου, τον ιδρώτα μου και τα βάσανά μου τα τελευταία δέκα χρόνια. Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να δω αυτή τη στιγμή. Προσπάθησα να κάνω κάτι καλό, αλλά τα όνειρά μου γκρεμίστηκαν.”

Η Θεσσαλία, μια περιοχή πλούσια σε γονιμότητα, αποκαλείται συχνά το ψωμί της Ελλάδας. Ο Σπύρος Κίντζιος, Πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου της Ελλάδος, είπε ότι η περιοχή αντιπροσωπεύει περίπου το 20 τοις εκατό της γεωργικής γης της χώρας και είναι εξαιρετικά σημαντική για την καλλιέργεια βαμβακιού στην Ελλάδα, η οποία αποτελεί σημαντική εξαγωγή.

Είπε στο BBC ότι ενώ είναι δυνατή η αναφύτευση καλλιεργειών όπως τα δημητριακά και το βαμβάκι σχετικά γρήγορα τους επόμενους μήνες, η αποκατάσταση οπωρώνων και κοπαδιών αιγοπροβάτων – που παράγουν το γάλα για παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα όπως το γιαούρτι και η φέτα – θα το κάνει. διαρκεί περισσότερο.

«Τώρα υποφέρουμε ζημιές σε οικιστικές υποδομές, αλλά και σε δημοτικές υπηρεσίες, δρόμους, σχολεία, μονάδες πρωτοβάθμιας υγείας κ.λπ. Αν δεν καταφέρουμε να τις αποκαταστήσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα, θα καταλήξουμε στο πρόβλημα ότι θα πρέπει να πάει ο κόσμος ζήσει αλλού».

«Το χειρότερο σενάριο είναι μια μαζική μετατόπιση πληθυσμού από την ύπαιθρο στις μεγάλες πόλεις», είπε ο καθηγητής Κίντζιος. «Υπολογίζω ότι αν επικρατούσε το χειρότερο σενάριο, το κόστος, το άμεσο και άμεσο κόστος για την ελληνική οικονομία, θα ήταν περίπου 4 ή 5 δισ. ευρώ και το μακροπρόθεσμο κόστος θα ήταν τριπλάσιο».