Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών στην Αθήνα, η έξοδος από το διευρυμένο εποπτικό πλαίσιο θα δώσει στη χώρα μεγαλύτερη ελευθερία στην ανάπτυξη οικονομικής πολιτικής.

Από το 2018, οι οικονομικές εξελίξεις και πολιτικές της Ελλάδας παρακολουθούνταν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό καθεστώς εκτεταμένης επιτήρησης, αφού η Αθήνα χρειάστηκε τρία διεθνή προγράμματα βοήθειας από το 2010 έως το 2015. της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, συνολικής αξίας άνω των 260 δις. ευρώ.

Η Αθήνα έχει εκπληρώσει τις περισσότερες από τις δεσμεύσεις και τις υποσχέσεις της προς τις Βρυξέλλες, γεγονός που επιβεβαιώθηκε σε επιστολή που έστειλαν ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόβσκις και ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πάολο Τζεντιλόνι.

Το νομοσχέδιο του λαϊκισμού

Η Ελλάδα σηματοδοτεί έτσι το τέλος μιας δεκαετίας επώδυνων μεταρρυθμίσεων από κοινωνική άποψη, αλλά αναπόφευκτες καθώς η χώρα εισήλθε στην οικονομική κρίση μετά το 2008 σε μια καταστροφική κατάσταση.

Και αυτό είναι το πιο σημαντικό μάθημα: οι ανεύθυνες, λαϊκίστικες και διεφθαρμένες πολιτικές, η σπατάλη δημοσίου χρήματος πληρώνονται τελικά από τους πολίτες. Ότι δεν αναφέρθηκε κανένας πολιτικός ηγέτης που κατέληγε να κάνει αίτηση για πρόνοια επειδή είχε εξαθλιωθεί ως αποτέλεσμα των δικών του αποφάσεων.

Δεύτερον, πρέπει να σημειώσουμε το λαμπρό παράδειγμα των Ελλήνων, που όχι μόνο ανέλαβαν τις δυσκολίες τους, όχι μόνο διατήρησαν την παροιμιώδη χαρά τους, αλλά διατήρησαν το δημοκρατικό τους σύστημα κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Δεν υπέκυψαν στον πειρασμό του αυταρχισμού, του υπερεθνικισμού και του λαϊκισμού, ακόμα κι αν ηχούσαν τραγούδια σειρήνας, τόσο από την άκρα αριστερά όσο και από την ακροδεξιά.

Υπενθυμίζουμε ότι το 2015, υπό την επιρροή του αριστερού κόμματος Σύριζα στην εξουσία, οι Έλληνες απέρριψαν με δημοψήφισμα το σχέδιο ανάκαμψης που πρότειναν οι εξωτερικοί πιστωτές. Τελικά, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα έλαβε τα απαραίτητα μέτρα, αφού επισκέφθηκε τον Βλαντιμίρ Πούτιν και προφανώς επέστρεψε από το Κρεμλίνο με άδεια χέρια.

Θα μπορούσε να είναι χειρότερα

Εν τω μεταξύ, παρά τις οικονομικές δυσκολίες, η Ελλάδα έλυσε τον φάκελο της Βόρειας Μακεδονίας, με όλη την αντίθεση υπερεθνικιστικών ομάδων που υποστηρίζονταν από τον ορθόδοξο κλήρο και – όπως αποδείχθηκε αργότερα – από Ρώσους πράκτορες, που εκδιώχθηκαν από τη χώρα.

Ξεπέρασε τις προκλήσεις της Τουρκίας στο ανατολικό Αιγαίο χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του ή να κλιμακώσει την ένταση και μετά βίας αντιμετώπισε την εισροή προσφύγων.

Οι διαδηλώσεις έχουν συχνά χαρακτηριστεί από βία και πολλές φορές οι διαδηλωτές έκαψαν γερμανικές σημαίες ή σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο δρόμο. Τελικά όμως επικράτησε η λογική.

Φυσικά, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μια ελαττωματική δημοκρατία σήμερα – η κεντροδεξιά κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητζοτάκη αντιμετωπίζει ένα τεράστιο σκάνδαλο σχετικά με τη χρήση κατασκοπευτικών προγραμμάτων από τις μυστικές υπηρεσίες εναντίον ηγετών της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφων. Ενώ οι κατηγορίες για κακομεταχείριση προσφύγων κρέμονται πάνω από τις συνοριακές αρχές.

Όμως η Ελλάδα σήμερα απέχει πολύ -και με θετικό τρόπο- από ό,τι είχε προβλεφθεί περισσότερο από μια δεκαετία πριν. Δεν προκάλεσε την κατάρρευση του ευρώ, δεν έφυγε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν βίωσε μια μαρξιστική επανάσταση και δεν γλίστρησε προς την άκρα δεξιά, δεν πήρε το μέρος της Ρωσίας.

Διέσχισε την έρημο και διατήρησε τη δημοκρατία της, με όλα της τα προβλήματα. Το οποίο είναι αξιοσημείωτο.

Ακούστε το χρονικό της «Eurocronica», με τον Ovidiu Nahoi, κάθε μέρα, Δευτέρα έως Παρασκευή, από τις 8.45 π.μ. και ξανά την Κυριακή, από τις 3 μ.μ., μόνο στο RFI Romania

Όλα τα Ευρωχρονικά του Ovidiu Nahoi: http://www.rfi.ro/tag/eurocronica