Πάνω από μια δεκαετία μετά την περίοδο λιτότητας που ακολούθησε την οικονομική κρίση των αρχών του 2010, η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν αναπτυχθεί ταχύτερα από παραδοσιακές δυνάμεις όπως η Γερμανία, η οποία γνώρισε τα τελευταία χρόνια μεγαλύτερη οικονομική στασιμότητα, σύμφωνα με τους New York Times. ανάλυση. Οι οικονομολόγοι επισημαίνουν πώς οι χώρες της Νότιας Ευρώπης έχουν αναζωογονήσει σε μεγάλο βαθμό τις οικονομίες και τον τουρισμό τους, με τη βοήθεια κεφαλαίων ανάκαμψης από τις Βρυξέλλες και διάφορες μεταρρυθμίσεις που έχουν προσελκύσει ξένες επενδύσεις.

«Κάτι εξαιρετικό συμβαίνει στην ευρωπαϊκή οικονομία: οι χώρες του Νότου που σχεδόν διέλυσαν το συνάλλαγμα του ευρώ κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2012 αναπτύσσονται ταχύτερα από τη Γερμανία και άλλες μεγάλες χώρες που ήταν εδώ και καιρό οι κινητήρες ανάπτυξης στην περιοχή Η δυναμική ενισχύει την οικονομική υγεία της περιοχής και αποτρέπει την υπερβολική πτώση της ευρωζώνης σε πιθανή ύφεση. χώρες», ξεκινά η ανάλυση των New York Times.

Μόλις πριν από μια δεκαετία, η νότια Ευρώπη βρισκόταν στο επίκεντρο μιας κρίσης χρέους της ευρωζώνης που απείλησε να διαλύσει το μπλοκ των χωρών που χρησιμοποιούν το ενιαίο νόμισμα. Χρειάστηκαν χρόνια για να ανακάμψει από τις βαθιές εγχώριες υφέσεις και τα διεθνή προγράμματα διάσωσης πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που συνοδεύονταν από σκληρές πολιτικές λιτότητας. Από τότε, οι μεσογειακές χώρες εργάστηκαν για να καθαρίσουν τα οικονομικά τους, να προσελκύσουν επενδυτές, να αναζωογονήσουν την ανάπτυξη και τις εξαγωγές και να μειώσουν την ανεργία από επίπεδα ρεκόρ.

Πώς η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία κατάφεραν να εξισορροπήσουν την ευρωπαϊκή οικονομία

Μετά από δύσκολα χρόνια σκληρών προγραμμάτων λιτότητας, οι αναλυτές των New York Times υπογραμμίζουν πώς οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία μείωσαν τη γραφειοκρατία και τους εταιρικούς φόρους για να τονώσουν τις επιχειρήσεις και εφαρμόζουν αλλαγές στις κάποτε άκαμπτες αγορές εργασίας τους, συμπεριλαμβανομένης της παροχής διευκολύνσεων για να το διευκολύνουν . ώστε οι εργοδότες να αναπτύξουν το ανθρώπινο δυναμικό τους και να μειώσουν την ευρεία χρήση των προσωρινών συμβάσεων. Αυτά τα μέτρα είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση των υψηλών χρεών και ελλειμμάτων, ωθώντας τα διεθνή συνταξιοδοτικά και επενδυτικά ταμεία να αρχίσουν να μειώνουν ξανά το ύψος του δημόσιου χρέους τους.

«Αυτές οι χώρες έχουν πραγματικά ενωθεί μετά την ευρωπαϊκή κρίση και είναι διαρθρωτικά πιο υγιείς και πιο δυναμικές από πριν», δήλωσε στους New York Times ο Holger Schmieding, επικεφαλής οικονομολόγος στην Bank Berenberg στο Λονδίνο. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι χώρες του Νότου έχουν επίσης διπλασιάσει τις επενδύσεις τους στις οικονομίες των υπηρεσιών τους, ιδιαίτερα στον τουρισμό, ο οποίος έχει δημιουργήσει έσοδα ρεκόρ από το τέλος των περιορισμών της πανδημίας. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι και οι τρεις χώρες επωφελήθηκαν από ένα σημαντικό μέρος του σχεδίου ανάκαμψης των 800 δισεκατομμυρίων ευρώ που ανέπτυξε η Ευρωπαϊκή Ένωση για να βοηθήσει τις οικονομίες να ανακάμψουν από την πανδημία, βοήθεια που υλοποιήθηκε στη χώρα μας μέσω της Εθνικής Ανάκαμψης. Σχέδιο. και σχέδιο ανθεκτικότητας.

Έτσι, η οικονομία Ελλάδα Η ανάπτυξη ήταν περίπου διπλάσια από τον μέσο όρο της ευρωζώνης πέρυσι, υποστηριζόμενη από την αύξηση των επενδύσεων από πολυεθνικές εταιρείες όπως η Microsoft και η Pfizer, τον τουρισμό ρεκόρ και τις επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Σε Πορτογαλία, όπου η ανάπτυξη βασίστηκε στον κλάδο των κατασκευών και της φιλοξενίας, η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 1,4% το πρώτο τρίμηνο σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο πέρυσι. Το ποσοστό για την οικονομία Ισπανία την ίδια περίοδο ήταν ακόμη ισχυρότερη, στο 2,4%.

Σε Ιταλία, η συντηρητική κυβέρνηση μείωσε τις δαπάνες και η χώρα εξάγει περισσότερη τεχνολογία και προϊόντα αυτοκινήτου, ενώ προσελκύει νέες ξένες επενδύσεις στον βιομηχανικό τομέα. Η οικονομία της Ιταλίας έχει ταιριάξει κατά προσέγγιση με τον συνολικό ρυθμό ανάπτυξης της ευρωζώνης, μια σημαντική βελτίωση για μια χώρα που θεωρείται από καιρό ως οικονομικό βάρος για την ευρωζώνη, ανέφερε η πηγή.

«Διορθώνουν τις υπερβολές τους και σφίγγουν τη ζώνη τους», είπε ο Schmieding για τις οικονομίες της Νότιας Ευρώπης. «Έχουν ξαναφτιάξει τους εαυτούς τους αφού έζησαν πέρα ​​από τις δυνατότητές τους πριν από την κρίση και, ως αποτέλεσμα, είναι πιο αδύνατοι, πιο κατάλληλοι και πιο ανθεκτικοί».

Ο τουρισμός είναι επίσης ένας παράγοντας που δεν πρέπει να αγνοηθεί. ΔΙΚΑΙΩΜΑ Ευρωπαϊκή Επιτροπή ΤαξιδίωνΟι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν επιστρέψει σχεδόν εξ ολοκλήρου στα προπανδημικά περιθώρια όσον αφορά τον αριθμό των ξένων τουριστών που περνούν τα σύνορά τους. «Τα ευρωπαϊκά ταξίδια παρέμειναν ανθεκτικά τους τελευταίους μήνες του 2023, με τα δύο τρίτα των προορισμών να αναφέρουν είτε πλήρη ανάκαμψη είτε αφίξεις ή/και διανυκτερεύσεις κάτω από το 10% των επιπέδων πριν από την πανδημία. Από αυτούς, οι προορισμοί της Νότιας Ευρώπης συνεχίζουν να πρωτοστατούν, υποστηριζόμενοι από ευνοϊκές καιρικές συνθήκες που επεκτείνονται μέχρι τις εποχές του ώμου. Η Σερβία κατέγραψε τη μεγαλύτερη αύξηση στις επισκέψεις (+15%), ακολουθούμενη από την Πορτογαλία (+11%), το Μαυροβούνιο (+10%), την Τουρκία (+9%) και τη Μάλτα (+8%). Είναι επίσης δημοφιλείς προορισμοί για διακοπές all-inclusive και πιο προσιτό κόστος ταξιδιού, το οποίο είναι το κλειδί για την προσέλκυση ταξιδιωτών που γνωρίζουν τις τιμές, είπε η πηγή.

Σε τι διαφέρει η πολιτική της Νότιας Ευρώπης από την κατάσταση στη Γερμανία

Επί του παρόντος, η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, βαραίνει την ευημερία της περιοχής, υπογραμμίζει η ανάλυση των New York Times. Η χώρα εξακολουθεί να αγωνίζεται να βγει από την οικονομική επιβράδυνση που προκλήθηκε από την αύξηση των τιμών της ενέργειας μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η κατάσταση επιβεβαιώνεται επίσης από τα τελευταία στατιστικά στοιχεία της Eurostat που αυτή την εβδομάδα έδειξαν ότι η οικονομική παραγωγή του μπλοκ του νομίσματος ευρώ αυξήθηκε κατά 0,3% το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους σε σύγκριση με το προηγούμενο τρίμηνο. Η οικονομία της ευρωζώνης συρρικνώθηκε κατά 0,1% το τρίτο και το τέταρτο τρίμηνο του περασμένου έτους, δείχνοντας σαφώς σημάδια τεχνικής ύφεσης.

Η Γερμανία, η οποία αντιπροσωπεύει το ένα τέταρτο της οικονομίας του μπλοκ, απέφυγε λίγο την ύφεση το πρώτο τρίμηνο του 2024, με ανάπτυξη 0,2%. Αντίθετα, η Ισπανία και η Πορτογαλία αναπτύχθηκαν περισσότερο από τρεις φορές πιο γρήγορα, δείχνοντας ότι η ευρωπαϊκή οικονομία συνεχίζει να αναπτύσσεται με δύο ταχύτητες.

«Για δεκαετίες, η Γερμανία γνώρισε σταθερή ανάπτυξη, αλλά αντί να επενδύσουν στην εκπαίδευση, την ψηφιοποίηση και τις δημόσιες υποδομές κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων άνθησης, οι Γερμανοί εφησυχάστηκαν και εξαρτήθηκαν επικίνδυνα από τη ρωσική ενέργεια και τις εξαγωγές της στην Κίνα. Το αποτέλεσμα ήταν δύο χρόνια σχεδόν μηδενικής ανάπτυξης. Η χώρα είναι τελευταία μεταξύ των ομοτίμων της G7 και των χωρών της Ευρωζώνης Σε ετήσια βάση συρρικνώθηκε κατά 0,2% το πρώτο τρίμηνο του 2024. Η Γερμανία αντιπροσωπεύει το ένα τέταρτο της συνολικής οικονομίας της Ευρώπης και η γερμανική κυβέρνηση προέβλεψε την περασμένη εβδομάδα ότι η οικονομία θα αναπτυχθεί μόνο κατά. 0,3% για φέτος», υπογραμμίζει η New York Times.

Οι οικονομολόγοι επισημαίνουν διαρθρωτικά προβλήματα, όπως η γήρανση του εργατικού δυναμικού, οι υψηλές τιμές της ενέργειας και οι φόροι και η υπερβολική γραφειοκρατία που πρέπει να επιλυθεί πριν επέλθει ουσιαστική αλλαγή. «Βασικά, η Γερμανία δεν έκανε τα καθήκοντά της παρόλο που τα πήγαινε καλά», δήλωσε η Jasmin Gröschl, ανώτερη οικονομολόγος στην Allianz.

Η Γερμανία έχει επίσης οικοδομήσει την οικονομία της σε ένα μοντέλο που καθοδηγείται από τις εξαγωγές που βασίζεται στο διεθνές εμπόριο και τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, που διαταράσσονται από γεωπολιτικές συγκρούσεις και αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών, και των δύο σημαντικότερων εμπορικών εταίρων.

Ταυτόχρονα, στη Γαλλία, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, η κυβέρνηση μείωσε πρόσφατα τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη. Η οικονομία της χώρας αναπτύχθηκε 1,1 τοις εκατό το πρώτο τρίμηνο σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι, και η Ολλανδία πρόσφατα βγήκε από μια ήπια ύφεση που έπληξε πέρυσι, όταν η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 1,1 τοις εκατό. Η ολλανδική αγορά ακινήτων έχει επηρεαστεί ιδιαίτερα από τη σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής στην Ευρώπη, σύμφωνα με την ανάλυση.

Μαζί, οι οικονομίες της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας αντιπροσωπεύουν περίπου το 45% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της ευρωζώνης. Όσο μειώνονται, η συνολική ανάπτυξη θα είναι μέτρια, επισημαίνουν Ευρωπαίοι αναλυτές στο αμερικανικό δημοσίευμα.

Ποιες είναι ταυτόχρονα οι πραγματικές προοπτικές ανάπτυξης για τη Νότια Ευρώπη;

Αν και τα υψηλά επιτόκια έχουν αρχίσει να επιβραδύνουν την ανάπτυξη στις μεσογειακές χώρες, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία καθορίζει τα επιτόκια για τις 20 χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ, έχει σηματοδοτήσει ότι ενδέχεται να μειώσει τα επιτόκια στην επόμενη συνεδρίαση της νομισματικής πολιτικής στις αρχές Ιουνίου. Επιπλέον, ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη παρέμεινε σταθερός στο 2,4% μέχρι τον Απρίλιο, σύμφωνα με τη Eurostat, μετά από μια επιθετική εκστρατεία της τράπεζας να μειώσει τις τιμές που βγήκαν εκτός ελέγχου το περασμένο έτος.

Η ανάλυση των New York Times δείχνει ότι αυτοί οι μακροοικονομικοί δείκτες θα πρέπει να υποστηρίξουν τον τουρισμό, έναν σημαντικό μοχλό ανάπτυξης στην Ισπανία, την Ελλάδα και την Πορτογαλία. Αυτές οι χώρες θα επωφελούνται όλο και περισσότερο από τις προσπάθειες διαφοροποίησης των οικονομιών τους σε νέους προορισμούς για διεθνείς επενδύσεις στη μεταποίηση και την τεχνολογία.

Επί του παρόντος, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα τέταρτο της οικονομίας της ευρωζώνης, υποστηριζόμενες επίσης από ταμεία ανάκαμψης της ΕΕ, τα οποία έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ σε επιδοτήσεις και δάνεια χαμηλού κόστους στην οικονομική ψηφιοποίηση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Αλλά για να διασφαλιστεί ότι αυτά τα κέρδη δεν είναι φευγαλέα, οι οικονομολόγοι λένε ότι οι χώρες πρέπει να αξιοποιήσουν αυτή τη δυναμική και να αυξήσουν περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητά τους. Η ανεργία, αν και μειώθηκε σημαντικά μετά την κρίση, παραμένει υψηλή, ενώ η αύξηση των μισθών σε πολλές θέσεις εργασίας δεν συμβάδισε με τον πληθωρισμό. «Οι χώρες του Νότου εξακολουθούν να είναι υπερχρεωμένες, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα των βελτιωμένων οικονομικών τους. Η Γερμανία, από την άλλη πλευρά, έχει επιβάλει η ίδια ένα όριο στο ποσό που μπορεί να χρηματοδοτήσει την οικονομία της μέσω δανεισμού», εξηγεί η αναφερόμενη πηγή.