«Αυτές οι χώρες έχουν πραγματικά συνέλθει μετά την ευρωπαϊκή κρίση και είναι δομικά ισχυρότερες και πιο δυναμικές από πριν», δήλωσε στους New York Times ο Holger Schmieding, επικεφαλής οικονομολόγος στην Bank Berenberg στο Λονδίνο. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι χώρες του Νότου έχουν επίσης διπλασιάσει τις επενδύσεις τους στις οικονομίες των υπηρεσιών τους, ιδιαίτερα στον τουρισμό, ο οποίος έχει δημιουργήσει έσοδα ρεκόρ από το τέλος των περιορισμών της πανδημίας. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι και οι τρεις χώρες επωφελήθηκαν από ένα σημαντικό μέρος του σχεδίου ανάκαμψης των 800 δισεκατομμυρίων ευρώ που ανέπτυξε η Ευρωπαϊκή Ένωση για να βοηθήσει τις οικονομίες να ανακάμψουν από την πανδημία, βοήθεια που υλοποιήθηκε στη χώρα μας μέσω της Εθνικής Ανάκαμψης. Σχέδιο. και σχέδιο ανθεκτικότητας.

Έτσι, η οικονομία Ελλάδα αναπτύχθηκε περίπου διπλάσια από τον μέσο όρο της ευρωζώνης πέρυσι, υποστηριζόμενη από τις αυξανόμενες επενδύσεις από πολυεθνικές όπως π.χ Microsoft και Pfizer, ρεκόρ τουρισμού και επενδύσεων σε ενέργεια ανανεώσιμος.

Στο Πορτογαλία, όπου η ανάπτυξη βασίστηκε στον κλάδο των κατασκευών και της φιλοξενίας, η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 1,4% το πρώτο τρίμηνο σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο πέρυσι. Το ποσοστό για την οικονομία Ισπανία την ίδια περίοδο ήταν ακόμη ισχυρότερη, στο 2,4%.

Στο Ιταλία, η συντηρητική κυβέρνηση μείωσε τις δαπάνες και η χώρα εξάγει περισσότερη τεχνολογία και προϊόντα αυτοκινήτου, ενώ προσελκύει νέες ξένες επενδύσεις στον βιομηχανικό τομέα. Η ιταλική οικονομία έχει ταιριάξει κατά προσέγγιση με το συνολικό ρυθμό ανάπτυξης της ευρωζώνης, μια σημαντική βελτίωση για μια χώρα που θεωρείται από καιρό ως οικονομικό βάρος για την ευρωζώνη, σύμφωνα με την αναφερόμενη πηγή.

«Διορθώνουν τις υπερβολές τους και σφίγγουν τη ζώνη τους», είπε ο Schmieding για τις οικονομίες της Νότιας Ευρώπης. «Έχουν ξαναφτιάξει τους εαυτούς τους αφού έζησαν πέρα ​​από τις δυνατότητές τους πριν από την κρίση και, ως αποτέλεσμα, είναι πιο αδύνατοι, πιο κατάλληλοι και πιο ανθεκτικοί».

Ο τουρισμός είναι επίσης ένας παράγοντας που δεν πρέπει να αγνοηθεί. ΣΩΣΤΑ Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ταξιδίων, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν επιστρέψει σχεδόν εξ ολοκλήρου στα προ πανδημικά περιθώρια όσον αφορά τον αριθμό των ξένων τουριστών που περνούν τα σύνορά τους. «Τα ευρωπαϊκά ταξίδια παρέμειναν ανθεκτικά τους τελευταίους μήνες του 2023, με τα δύο τρίτα των προορισμών να αναφέρουν είτε πλήρη ανάκαμψη είτε αφίξεις ή/και διανυκτερεύσεις κάτω από το 10% των επιπέδων πριν από την πανδημία. Από αυτούς, οι προορισμοί της Νότιας Ευρώπης συνεχίζουν να πρωτοστατούν, υποστηριζόμενοι από ευνοϊκές καιρικές συνθήκες που επεκτείνονται μέχρι τις εποχές του ώμου. Η Σερβία κατέγραψε τη μεγαλύτερη αύξηση στις επισκέψεις (+15%), ακολουθούμενη από την Πορτογαλία (+11%), το Μαυροβούνιο (+10%), την Τουρκία (+9%) και τη Μάλτα (+8%). Είναι επίσης δημοφιλείς προορισμοί για διακοπές all-inclusive και πιο προσιτό κόστος ταξιδιού, το οποίο είναι το κλειδί για την προσέλκυση ταξιδιωτών που γνωρίζουν τις τιμές, είπε η πηγή.

Σε τι διαφέρει η πολιτική της Νότιας Ευρώπης από την κατάσταση στη Γερμανία

Επί του παρόντος, η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, βαραίνει την ευημερία της περιοχής, υπογραμμίζει η ανάλυση των New York Times. Η χώρα εξακολουθεί να αγωνίζεται να βγει από την οικονομική επιβράδυνση που προκλήθηκε από την αύξηση των τιμών της ενέργειας μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η κατάσταση επικυρώνεται και από το τελευταίο στατιστικώς του Eurostat που έδειξε αυτή την εβδομάδα ότι η οικονομική παραγωγή της ευρωζώνης αυξήθηκε κατά 0,3% το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους σε σύγκριση με το προηγούμενο τρίμηνο. Η οικονομία της ευρωζώνης συρρικνώθηκε κατά 0,1% το τρίτο και το τέταρτο τρίμηνο του περασμένου έτους, δείχνοντας σαφώς σημάδια τεχνικής ύφεσης.

Η Γερμανία, η οποία αντιπροσωπεύει το ένα τέταρτο της οικονομίας του μπλοκ, απέφυγε λίγο την ύφεση το πρώτο τρίμηνο του 2024, με ανάπτυξη 0,2%. Αντίθετα, η Ισπανία και η Πορτογαλία αναπτύχθηκαν περισσότερο από τρεις φορές πιο γρήγορα, δείχνοντας ότι η ευρωπαϊκή οικονομία συνεχίζει να αναπτύσσεται με δύο ταχύτητες.

«Για δεκαετίες, η Γερμανία γνώρισε σταθερή ανάπτυξη, αλλά αντί να επενδύσουν στην εκπαίδευση, την ψηφιοποίηση και τις δημόσιες υποδομές κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων άνθησης, οι Γερμανοί εφησυχάστηκαν και εξαρτήθηκαν επικίνδυνα από τη ρωσική ενέργεια και τις εξαγωγές της στην Κίνα. Το αποτέλεσμα ήταν δύο χρόνια σχεδόν μηδενικής ανάπτυξης. Η χώρα είναι τελευταία μεταξύ των ομοτίμων της G7 και των χωρών της Ευρωζώνης Σε ετήσια βάση συρρικνώθηκε κατά 0,2% το πρώτο τρίμηνο του 2024. Η Γερμανία αντιπροσωπεύει το ένα τέταρτο της συνολικής οικονομίας της Ευρώπης και η γερμανική κυβέρνηση προέβλεψε την περασμένη εβδομάδα ότι η οικονομία θα αναπτυχθεί μόνο κατά. 0,3% για φέτος», υπογραμμίζει η New York Times.

Οι οικονομολόγοι επισημαίνουν διαρθρωτικά προβλήματα, όπως η γήρανση του εργατικού δυναμικού, οι υψηλές τιμές της ενέργειας και οι φόροι και η υπερβολική γραφειοκρατία που πρέπει να επιλυθεί πριν επέλθει ουσιαστική αλλαγή. «Βασικά, η Γερμανία δεν έκανε τα μαθήματά της, παρόλο που τα πήγαινε καλά», είπε η Jasmin Gröschl, ανώτερη οικονομολόγος στο Allianz.

Η Γερμανία έχει επίσης οικοδομήσει την οικονομία της σε ένα μοντέλο που καθοδηγείται από τις εξαγωγές που βασίζεται στο διεθνές εμπόριο και τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, που διαταράσσονται από γεωπολιτικές συγκρούσεις και αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών, και των δύο σημαντικότερων εμπορικών εταίρων.

Ταυτόχρονα, στη Γαλλία, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, η κυβέρνηση μείωσε πρόσφατα τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη. Η οικονομία της χώρας αναπτύχθηκε 1,1 τοις εκατό το πρώτο τρίμηνο σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι, και η Ολλανδία πρόσφατα βγήκε από μια ήπια ύφεση που έπληξε πέρυσι, όταν η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 1,1 τοις εκατό. Η ολλανδική αγορά ακινήτων έχει επηρεαστεί ιδιαίτερα από τη σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής στην Ευρώπη, σύμφωνα με την ανάλυση.

Μαζί, οι οικονομίες της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας αντιπροσωπεύουν περίπου το 45% του ΑΕΠ. ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της ευρωζώνης. Όσο μειώνονται, η συνολική ανάπτυξη θα είναι μέτρια, επισημαίνουν Ευρωπαίοι αναλυτές στο αμερικανικό δημοσίευμα.

Ποιες είναι οι πραγματικές προοπτικές ανάπτυξης ταυτόχρονα στη Νότια Ευρώπη;

Αν και τα υψηλά επιτόκια έχουν αρχίσει να επιβραδύνουν την ανάπτυξη στις μεσογειακές χώρες, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία καθορίζει τα επιτόκια για τις 20 χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ, έχει σηματοδοτήσει ότι ενδέχεται να μειώσει τα επιτόκια στην επόμενη συνεδρίαση της νομισματικής πολιτικής στις αρχές Ιουνίου. Επιπλέον, ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη παρέμεινε σταθερός στο 2,4% μέχρι τον Απρίλιο, σύμφωνα με τη Eurostat, μετά από μια επιθετική εκστρατεία της τράπεζας να μειώσει τις τιμές που βγήκαν εκτός ελέγχου το περασμένο έτος.

Η ανάλυση των New York Times δείχνει ότι αυτοί οι μακροοικονομικοί δείκτες θα πρέπει να υποστηρίξουν τον τουρισμό, έναν σημαντικό μοχλό ανάπτυξης στην Ισπανία, την Ελλάδα και την Πορτογαλία. Αυτές οι χώρες θα επωφελούνται όλο και περισσότερο από τις προσπάθειες διαφοροποίησης των οικονομιών τους σε νέους προορισμούς για διεθνείς επενδύσεις στη μεταποίηση και την τεχνολογία.

Επί του παρόντος, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα τέταρτο της οικονομίας της ευρωζώνης, υποστηριζόμενες επίσης από ταμεία ανάκαμψης της ΕΕ, τα οποία έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ σε επιδοτήσεις και δάνεια χαμηλού κόστους στην οικονομική ψηφιοποίηση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Αλλά για να διασφαλιστεί ότι αυτά τα κέρδη δεν είναι φευγαλέα, οι οικονομολόγοι λένε ότι οι χώρες πρέπει να αξιοποιήσουν αυτή τη δυναμική και να αυξήσουν περαιτέρω την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητά τους. Η ανεργία, αν και μειώθηκε σημαντικά μετά την κρίση, παραμένει υψηλή, ενώ η αύξηση των μισθών σε πολλές θέσεις εργασίας δεν συμβάδισε με τον πληθωρισμό. «Οι χώρες του Νότου εξακολουθούν να είναι υπερχρεωμένες, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα των βελτιωμένων οικονομικών τους. Η Γερμανία, από την άλλη πλευρά, έχει επιβάλει η ίδια ένα όριο στο ποσό που μπορεί να χρηματοδοτήσει την οικονομία της μέσω δανεισμού», εξηγεί η αναφερόμενη πηγή.