Από αυτή την άποψη, τα στοιχεία της Eurostat προσδιορίζουν πολλά επίπεδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ένα συγκεντρώνει τις πιο αποτελεσματικές οικονομίες, το δεύτερο συγκεντρώνει τα κράτη των οποίων το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και, τέλος, ένα τρίτο συγκεντρώνει τις χώρες μέλη κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Έτσι, οι δύο πρώτες θέσεις είναι το Λουξεμβούργο και η Ιρλανδία με ποσοστό άνω του 200% σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ακολουθούν η Δανία, η Ολλανδία, η Αυστρία, η Σουηδία και η Γερμανία με ποσοστό άνω του 120%. Την ομάδα κρατών πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο κλείνει η Γαλλία (104%).

Ας σημειωθεί ότι η Ιταλία και η Ισπανία, στην τρίτη και τέταρτη θέση ανάλογα με το μέγεθος της οικονομίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βρίσκονται ως προς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ κάτω από τον μέσο όρο, κάτι που για άλλη μια φορά αποδεικνύεται περισσότερα από ό,τι για μια οικονομία που μετρά το επίπεδο απόδοσης μπορεί να δώσει αποτελέσματα διαφορετικά από την ονομαστική αξία του ΑΕΠ.

Αυτό ισχύει επίσης για τη Ρουμανία, η οποία είναι μεγαλύτερη οικονομία από τη Μάλτα, την Τσεχική Δημοκρατία, τη Σλοβενία, την Κύπρο, την Εσθονία ή την Ουγγαρία, αλλά αυτά τα κράτη είναι πάνω από τη Ρουμανία σε μια κατάταξη με βάση το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν.

Συγκεκριμένα, όσον αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η Ρουμανία βρίσκεται στο 74% του ευρωπαϊκού μέσου όρου και προηγείται από πέντε κράτη μέλη: Λιθουανία, Κροατία, Σλοβακία, Ελλάδα και Βουλγαρία. Στην πραγματικότητα, η Βουλγαρία είναι το «κόκκινο φανάρι», δηλαδή στην τελευταία θέση της ιεραρχίας, με μόλις το 57% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, γεγονός που δεν εμποδίζει ωστόσο τις φιλοδοξίες της γείτονος της Ρουμανίας νότια του Δούναβη. για ένταξη στην ευρωζώνη.

Υπάρχει ένας δείκτης που θέλει να είναι ακόμα πιο πιστός στη σύγκριση των κρατών ως προς την αγοραστική δύναμη. Έτσι, ο δείκτης της πραγματικής ατομικής κατανάλωσης ανά κάτοικο λαμβάνει υπόψη το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν που υπολογίζεται στην ισοτιμία αγοραστικής δύναμης.

Όσον αφορά την πραγματική ατομική κατανάλωση κατά κεφαλήν, η κατάταξη σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι αρκετά διαφορετική σε σύγκριση με τις ιεραρχίες του ΑΕΠ και του κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Το καλύτερο παράδειγμα είναι η Ιρλανδία, η οποία, αν και κατέχει τη δεύτερη θέση ως προς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, είναι πολύ κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (88%) όσον αφορά την πραγματική ατομική κατανάλωση.

Και η Ρουμανία ευνοείται από τον υπολογισμό της ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης. Το ποσοστό της Ρουμανίας είναι πολύ καλύτερο από ό,τι στα άλλα κεφάλαια, 84% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, γεγονός που τοποθετεί την εθνική οικονομία πάνω από πολλά κράτη μέλη.

Έτσι, η Ρουμανία ξεπερνά την Ουγγαρία, τη Μάλτα, την Εσθονία, τη Λετονία, την Κροατία, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα ή τη Σλοβακία, βρίσκεται σε ισότιμη βάση με την Πολωνία και την Πορτογαλία και πολύ ελαφρά ξεπερνά τη Σλοβενία, την Τσεχία και ακόμη και την Ισπανία που έχουν ποσοστό 85% ο μέσος Ευρωπαίος.

Ο δείκτης κατανάλωσης, όπως φαίνεται, ευνοεί τις μικρομεσαίες οικονομίες οι οποίες ωστόσο έχουν χαμηλότερες τιμές από αυτές σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Γιατί, είτε το πιστεύετε είτε όχι, οι στατιστικές δείχνουν ότι σε πολλές κατηγορίες προϊόντων, οι τιμές στη Ρουμανία είναι χαμηλότερες από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Είναι αξιοσημείωτη η σταθερότητα της Γερμανίας και γενικά των κρατών που αποτελούν τη λεγόμενη βόρεια πτέρυγα που καταφέρνουν να βρίσκονται σε λογικά επίπεδα, πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, τόσο σε κατά κεφαλήν ΑΕΠ όσο και σε ατομική πραγματική κατανάλωση κατά κεφαλήν.

Συμπερασματικά, η Ρουμανία προοδεύει στην κατάταξη που καθορίζει το μέγεθος και την ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας, αλλά εξακολουθεί να απέχει αρκετά από τα ευρωπαϊκά κράτη με τις καλύτερες επιδόσεις.