Ας μείνουμε με τον Παύλο, αυτή τη φορά με την επιστολή προς τον Τίτο: «Σε άφησα στην Κρήτη για να τακτοποιήσεις και να ορίσω ιερείς να υπηρετούν σε κάθε πόλη, όπως σε άφησα: αν υπάρχει άνθρωπος άψογος και μονογαμικός, του οποίου τα παιδιά είναι πιστοί, δεν μπορούν να κατηγορηθούν για ασέβεια και δεν είναι ανυπάκουοι». Το φύλο και η οικογενειακή κατάσταση ήταν προηγουμένως προϋποθέσεις για θέσεις πρεσβυτέρου;

Ο Pál διατυπώνει την επιθυμία του για την οικογενειακή κατάσταση, αλλά δεν ορίζει ένα οικογενειακό μοντέλο. Η πρώτη λέξη-κλειδί είναι η ακεραιότητα, η δεύτερη είναι η αξιοπιστία. Ο καρπός του έργου του Αγίου Πνεύματος είναι όταν ο άνθρωπος προσαρμόζει τη ζωή του στον Χριστό, όταν είναι μονογαμικός, χωρίς ασωτίες, και προσπαθεί να μεγαλώσει τα παιδιά του ως Χριστιανούς. Ο ιερέας βρίσκεται σε πολυσύχναστη θέση. Στην παραπάνω ενότητα, ο ορισμός της ακεραιότητας και της οικογενειακής ζωής διασφαλίζει το ζήτημα της αυθεντικότητας, έτσι ώστε ένα άψογο άτομο που κάνει μια άθλια ζωή δεν μπορεί να έχει λόγο στις αποφάσεις της εκκλησίας και ακολουθεί τις οδηγίες των γραφών σε όλους τους τομείς της ζωής του . ΖΩΗ. Και ο πιο σημαντικός τομέας είναι η οικογένεια, η μικρότερη μονάδα της κοινωνίας.

Ποια επίδραση μπορεί να έχει η εκλογή ιερέα στη ζωή της εκκλησίας;

Ελπίζω να ξυπνήσει το αίσθημα ευθύνης στα μέλη της εκκλησίας. Όταν επιλέγουμε πρεσβυτέριο, ορίζουμε και την εικόνα της εκκλησίας για έξι χρόνια. Ο Θεός μας έδωσε τα βασικά χρώματα και τα βασικά σχήματα, δηλαδή τα κύρια χαρακτηριστικά των πρεσβυτέρων. Εάν επιλέξουμε ιερείς που είναι δημιουργικοί, γνήσιοι, πρόθυμοι να μάθουν, να διδάξουν, να κάνουν και να θυσιαστούν όχι μόνο οικονομικά αλλά και στην υπηρεσία, τότε ο εκκλησιαστικός σχεδιασμός εικόνας θα είναι επιτυχής. Η Εκκλησία πρέπει να αναγνωρίσει ποιοι από τους Χριστιανούς είναι καλύτερα ικανοί να διαμορφώσουν την κοινότητά τους με σύγχρονο τρόπο, σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού, δηλαδή να επιτρέψουν στο Άγιο Πνεύμα να λειτουργήσει μέσω αυτών.

Στις επιστολές, ο απόστολος Ιωάννης αυτοπαρουσιάζεται ως ιερέας, ενώ ο απόστολος Πέτρος αυτοαποκαλείται άλλος ιερέας. Ποιος μπορεί να είναι ο λόγος;

Ο Pál μιλά επίσης με αυτόν τον τρόπο σε αρκετές περιπτώσεις, εφιστώντας την προσοχή μας στη σχέση μεταξύ του ιερέα της ενορίας και του πρεσβυτέρου. Είναι πλέον κοσμικό διάταγμα ότι ο ιερέας της ενορίας, μαζί με τον αρχιφύλακα, είναι ο πρόεδρος του πρεσβυτέρου, το όργανο λήψης αποφάσεων και κυβέρνησης. Αλλά οι ίδιοι οι απόστολοι, ως εκλεγμένοι τότε -εκπλήρωσαν μια μοναδική αποστολή- θεωρούν τους εαυτούς τους ίσους με αυτούς που η Εκκλησία έχει χαρακτηρίσει ως ικανούς για ηγεσία, δηλαδή γνήσιους, μονογαμικούς χριστιανούς. Με αυτό δεν χαμήλωσαν τον εαυτό τους, αλλά ανέβασαν την πρεσβυτερική διακονία. Η έννοια του αποστόλου είναι αγγελιοφόρος, αγγελιοφόρος από τον Θεό. Ο ιερέας δεν είναι συνάδελφος σε «κανένα βαθμό». Ο απόστολος Παύλος, ο Ιωάννης και ο Πέτρος το εξέφρασαν ως εξής: «είμαστε συνάδελφοι», ο Πέτρος το είπε έτσι: συμμετέχοντες σύντροφοι. Οι ιερείς έχουν σημαντικό ρόλο στην υπηρεσία και τη λογοδοσία.