Για περισσότερο από ένα μήνα, ο ελληνικός λαός και το συνδικαλιστικό κίνημα επιμένουν ιδιαίτερα ότι στον πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ κατά της Γάζας -σε συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση- είναι αλληλέγγυοι με τον παλαιστινιακό λαό. Δεκάδες διαδηλώσεις, συναντήσεις, ανοιχτές συζητήσεις και ψηφίσματα συνδικάτων και φοιτητών καταδίκασαν την ισραηλινή εκστρατεία και ζητούσαν ελευθερία για την Παλαιστίνη.

Παρά το εμπάργκο, η ελληνική εμπλοκή και συμμετοχή στον βρόμικο πόλεμο του Ισραήλ δεν αναδεικνύονται πάντα όσο θα έπρεπε από το αντιπολεμικό κίνημα. Για χρόνια, το ελληνικό κράτος εκπαιδεύει συνεχώς Ισραηλινούς πιλότους και διεξάγει κοινούς στρατιωτικούς ελιγμούς με το Ισραήλ, ο πιο πρόσφατος μόλις ένα μήνα πριν την έναρξη του πολέμου. Επιπλέον, η Ελλάδα έχει παραχωρήσει σημαντικές στρατιωτικές βάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον κύριο σύμμαχο του Ισραήλ, από όπου η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό συνδράμουν τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις και είναι έτοιμες να επέμβουν εάν χρειαστεί. Τέλος, το ίδιο το ελληνικό κράτος έστειλε φρεγάτα για περιπολία στη Μεσόγειο, συμβάλλοντας έτσι στον αποκλεισμό της Γάζας και αποτρέποντας κάθε δυσμενή για το Ισραήλ κίνηση. Εκτός από τη στρατιωτική πτυχή, η ελληνική κυβέρνηση πρόσφερε εξαρχής σημαντική πολιτική υποστήριξη στο Ισραήλ, την ίδια στιγμή που μεταμόρφωσε τις σχέσεις του με την Παλαιστίνη, καθιστώντας το Ισραήλ τον σημαντικότερο σύμμαχό του στην περιοχή.

Για τους λόγους αυτούς, 15 σωματεία βάσης από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, φοιτητικά κέντρα, παλαιστινιακές οργανώσεις και κόμματα της κομμουνιστικής αριστεράς κάλεσαν σε διαδήλωση στις 23 Νοεμβρίου μπροστά από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, με στόχο να τονίσουν την ευθύνη της ελληνικής esta guerra. y απαίτηση διακοπής κάθε συμμετοχής. Το αντιπολεμικό κίνημα δεν πρέπει να περιοριστεί στην κριτική του δολοφονικού πολέμου του κράτους του Ισραήλ και των ευθυνών του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Τόνισε τη συμβολή του συνόλου του ελληνικού κράτους -πέρα από τις κυβερνήσεις που εναλλάσσονται τα τελευταία χρόνια- στη στήριξη της ισραηλινής πολεμικής μηχανής και του πολιτικού αγώνα ενάντια στη στρατηγική συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ.- Αίγυπτος. τα απαραίτητα συστατικά ενός αντικαπιταλιστικού και αντι-μπελικού κινήματος που δεν ξεχνά τον ρόλο της αστικής τάξης της χώρας του. Με αυτό το συναίσθημα, οι πολιτικές και οι αγώνες μας, καθώς και τα άρθρα μας, θα ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο το επόμενο διάστημα.

50 χρόνια από την εξέγερση της 17ης Νοεμβρίου [contra la Junta Militar griega, digitada por Estados Unidos] Είναι επίσης μια τεράστια επίδειξη αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό. Ήταν μια διαμαρτυρία για ελευθερία, αυτοδιάθεση και κοινωνική ισότητα, ενάντια στους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, απαιτώντας τον τερματισμό του πολέμου και την απόσυρση κάθε ελληνικής συμμετοχής. Το πλήθος που γέμισε για πολλές ώρες το κέντρο της Αθήνας ήταν ντυμένο στα χρώματα της Παλαιστίνης, ενώ κυμάτισαν χιλιάδες παλαιστινιακές σημαίες, άλλες μεγάλες υποστηρίχθηκαν από τους διοργανωτές, ενώ πολλοί διαδηλωτές φορούσαν keffiyeh, παλαιστινιακά κασκόλ. Η πορεία επεκτάθηκε μέχρι την αμερικανική πρεσβεία και φωνάζοντας αντιαμερικανικά και αντιπολεμικά συνθήματα συνεχίστηκε μέχρι την πρεσβεία του Ισραήλ.

Νωρίτερα, στις 9 Νοεμβρίου, δεκάδες συνδικάτα, φοιτητικές ομάδες και πολιτικές οργανώσεις συμμετείχαν σε διαδήλωση στην πόλη των Χανίων (νησί της Κρήτης) για να καταδικάσουν τη σφαγή και τη γενοκτονία που διαπράχθηκε κατά του παλαιστινιακού λαού. Η διαμαρτυρία έφτασε στις βάσεις του ΝΑΤΟ στο Νότο, επειδή οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα στο Νότο, συμμετέχουν άμεσα στο έγκλημα κατά του παλαιστινιακού λαού.