Καταρχάς, δεν ήμασταν εμείς που πουλήσαμε αυτή τη βιομηχανία για δύο λέι και με εντελώς ηλίθιο και απεχθές τρόπο, αλλά αυτοί, κατ’ εντολή των νεοφεουδαρχών τους, με υπερπληρωμένες συμβουλές από την ΠΤ, το ΔΝΤ, την ΕΚ, Goldman Sachs, Fat Four και πιο πρόσφατα McKinsey, με αφιερωμένους νόμους γραμμένους/δημοσιευμένους από διεφθαρμένους/προδότες/ανόητους πολιτικούς, με δικηγόρους με επιρροή, υποτακτικό δικαστικό σώμα, επί εντολή, ultra press – καλοπροαίρετο κ.λπ.

Δεύτερον, η ιδιωτικοποίηση ήταν πάντα παρεξηγημένη. Από μια διαδικασία αποτροπής αφερεγγυότητας, μετατράπηκε σε ποτάμι χρημάτων και κρατικών πόρων σε ιδιωτικούς λογαριασμούς και τσέπες και κανονιοβολισμό οικονομικής καταστροφής, με αποτέλεσμα μια χώρα εισαγωγής και μια γεωγραφική περιοχή από όπου οι ιθαγενείς διέφυγαν με εκατομμύρια.

Τρίτον, αυτό που δεν έπρεπε ποτέ να ιδιωτικοποιηθεί ήταν. Για παράδειγμα, η ενέργεια.

Από το 1997, η Παγκόσμια Τράπεζα έχει επιβάλει την «διάλυση» μεγάλων δημόσιων επιχειρήσεων με στρατηγική κλίση. Για παράδειγμα, η πρώην SNCR και η πρώην RENEL, μετά οι αυτόνομοι βασιλιάδες.

Η RENEL παρήγαγε ενέργεια (υδραυλική, πυρηνική, θερμική), τη μετέφερε και τη διένειμε, όλα σύμφωνα με προγράμματα και στρατηγικούς σχεδιασμούς, λιγότερο ή περισσότερο αποδοτική, αλλά με ελεγχόμενες τιμές και τιμολόγια, για να μην προκαλούνται καταστροφές όπως αυτή.

Η RENEL έχει μετατραπεί σε πολλές κατασκευαστικές εταιρείες, μεταφορέα, αρκετούς διανομείς και αρκετούς παρόχους υπηρεσιών (για παράδειγμα συντήρηση) ή εξειδικευμένους κατασκευαστές.

Εμφανίστηκαν επίσης δεκάδες θυγατρικές καθεμιάς από αυτές τις εταιρείες.

Εκατοντάδες διοικητικά συμβούλια και εξειδικευμένα τμήματα ξεπηδούν, με χιλιάδες πολιτικούς σκύλους.

Εμφανίστηκαν «outsourcing» σε φιλικές εταιρείες, αλλά και «έξυπνοι τύποι».

Φανταστείτε όλες τις εμπορικές προσθήκες από τον παραγωγό μέχρι τον τελικό καταναλωτή. Φανταστείτε τους μισθούς και τα επιδόματα δεκάδων/εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ετησίως για τα αφεντικά και τους πολιτικούς κλώσματα. Φανταστείτε όλες τις «νόμιμες» κλοπές από πολιτικούς φίλους και χορηγούς. Θα έχετε μια πρώτη εικόνα των τεράστιων τιμών της ενέργειας στη Ρουμανία. Περισσότερες εικασίες. Plus πιστοποιητικά εκπομπών CO2. Συν «οικολογικά» μπόνους συμπαραγωγής.

Ιδιωτικοποιήσεις έχουν επίσης πραγματοποιηθεί σε πολλές περιπτώσεις. Για παράδειγμα, σήμερα, οι προμηθευτές ενέργειας δεν υπάρχουν πλέον υπό κρατικό έλεγχο.

Αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο στρατηγικό λάθος σε αυτόν τον ουσιαστικό τομέα για την οικονομία και την κοινωνία, έναν τομέα που ΔΕΝ έπρεπε ΠΟΤΕ να ιδιωτικοποιηθεί.

Το δεύτερο μεγάλο λάθος ήταν η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας το 2018.

Η απελευθέρωση υπάρχει όπου υπάρχει αγορά. Στη χώρα μας η ενέργεια δεν είναι αγορά, είναι μονοπώλιο. Είναι ακόμη χειρότερο από ένα μονοπώλιο, είναι μια καταναλωτική ζώνη όπου δεν μπορείς να κάνεις επιλογή. Πρέπει να καταναλώνεις ενέργεια και να αγοράζεις από αυτά τα μονοπώλια, τα οποία λειτουργούν και ως καρτέλ. Είστε δέσμιος καταναλωτής, είτε για οικιακή είτε για εμπορική/βιομηχανική κατανάλωση. Το να μιλάμε για απελευθέρωση όπου δεν υπάρχει αγορά είναι χοντρή ανοησία και γι’ αυτό, επειγόντως, πρέπει να επιστρέψουμε στη ρύθμιση.

Η μόνη λύση που βλέπω αυτή τη στιγμή, που ήδη εφαρμόζεται από τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, είναι η εθνικοποίηση των ενεργειακών συστημάτων. Η Γαλλία εθνικοποίησε την EDF και εν μέρει την GDF και τη Renault. Αν αυτή είναι μια λύση εξισορρόπησης της ενέργειας, εξουδετέρωσης των έξυπνων και εξάλειψης των βλαβερών κερδοσκοπιών της αγοράς, γιατί να μην σκεφτούμε κι εμείς μια τέτοια λύση, την εθνικοποίηση;

Όπως έχω ήδη προειδοποιήσει, υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας αρκετών παικτών στην ενεργειακή αγορά μετά την τροποποίηση από την κυβέρνηση του GEO 27/2022, ειδικά επειδή το ρουμανικό κράτος προσποιήθηκε ότι χορηγεί αποζημίωση, πληρώνοντας μόνο το 25% και δεν να διορθώσει τον προϋπολογισμό και να προσθέσει πρόσθετους όρους στους προμηθευτές. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μπλακ άουτ, αλλά και στην πιθανότητα να οικειοποιηθεί το κράτος αυτούς τους οικονομικούς παράγοντες, για να τους σώσει από τη χρεοκοπία και να μας σώσει από τα μπλακ άουτ και την ενεργειακή εξαθλίωση.

Εάν δεν βλέπετε τη συνωμοσία (= συνωμοσία ενάντια σε μια ρύθμιση ή κοινότητα) στην ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, τότε θα χρησιμοποιείτε το κλισέ της θεωρίας συνωμοσίας.

Αν δείτε τη δυστυχία της κοινωνίας που προκαλεί η ενεργειακή κρίση, ούτε τις εξαιρετικές προσπάθειες των Γερμανών, των Γάλλων, των Βρετανών, των Ιταλών να αποκαταστήσουν την ηρεμία μέσω της εθνικοποίησης, θα χρησιμοποιήσετε το κλισέ του κομμουνισμού ή του μπολσεβικισμού.

Εύλογη επιτυχία, και στις δύο εκδόσεις.