Αρχαία Ελλάδα από τον Πελοποννησιακό πόλεμο έως τον Φίλιππο Β'. Ποια γεγονότα συνέβησαν στην αρχαία ελληνική ιστορία μεταξύ 404 και 362 π.Χ.

Αρχαία Ελλάδα από τον Πελοποννησιακό πόλεμο έως τον Φίλιππο Β'. Ποια γεγονότα συνέβησαν στην αρχαία ελληνική ιστορία μεταξύ 404 και 362 π.Χ.

Η περίοδος 404-362 π.Χ. κυριάρχησε από τις προσπάθειες του Ιάσονα του Φερραίου, αρχηγού της Θεσσαλικής Συμμαχίας, της Βοιωτικής Συμμαχίας με επικεφαλής τη Θήβα, να κυριαρχήσει στον ελληνικό κόσμο. Η Σπάρτη ηττήθηκε από την Αθήνα στην Κνίδο το 394 π.Χ., στη συνέχεια από τη Θήβα στα Λεύκτρα (371 π.Χ.) και τη Μαντινεία (362 π.Χ.).

Η Ειρήνη της Ανταλκίδας

Οι Πέρσες, μέσω της «Ειρήνης της Ανταλκίδας», από το 387 π.Χ. έδωσαν μια προειδοποίηση στους Έλληνες ζητώντας τους να σταματήσουν τις εσωτερικές μάχες, να αποθαρρύνουν μια ανασύνταξη των Ελλήνων υπό την ηγεσία μιας πόλης.

Οι Πέρσες λοιπόν επέστρεψαν στο προσκήνιο από τη θέση τους ως ειρηνοποιοί του ελληνικού κόσμου, ασχολούμενοι αποκλειστικά με εσωτερικές συγκρούσεις. Η αποδυνάμωση της Σπάρτης θα γίνει εμφανής και μετά την αποτυχία της Θήβας και του Ιάσονα του Φεραίου να κυριαρχήσουν στον κλασικό ελληνικό κόσμο, θα προκύψουν άλλες δυνάμεις. Αυτή τη φορά, έξω από τον κλασικό ελληνικό κόσμο.

Ο Ισοκράτης βλέπει τον Φίλιππο Β'

Ο Αθηναίος ιδεολόγος και λογογράφος Ισοκράτης πίστευε ότι αν ο Ιάσονας αποτύγχανε να εξασφαλίσει την ένωση του ελληνικού κόσμου, θα το πετύχαινε ο Φίλιππος Β', βασιλιάς της Μακεδονίας, ενός εξελληνισμένου βαρβαρικού κράτους. Είχε κατακτήσει όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, μεταξύ 360-338 π.Χ., καθιερωνόμενος ως ηγεμόνας του ελληνικού κόσμου, προστάτης του πανελληνίου ιερού των Δελφών, «τάγος» (τίτλος που έφερε ο Jason de Pherrai) της Θεσσαλίας, στο Πανελλήνιο Συνέδριο. Κορίνθου (337 π.Χ.).

Αμέσως μετά τη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.), ο Ισοκράτης* του έστειλε συγχαρητήρια επιστολή, ζητώντας του να δεχτεί βοήθεια από την Αθήνα στο ενωτικό του έργο. Η δολοφονία του Φιλίππου Β' άφησε αυτή την αποστολή στον γιο του Αλέξανδρο Γ'.

Γιατί όμως ο Φίλιππος Β' ήταν το φαβορί; Είχε μεγαλώσει στη Θήβα υπό ηγεμόνες όπως ο Επαμεινώνδας και ο Πελοπίδας. Ο γιος του, Αλέξανδρος, είχε εκπαιδευτεί στην Πέλλα από τον Αριστοτέλη των Σταγείρων, ο οποίος θα έγραφε την Αθηναϊκή Μονογραφία, το αθηναϊκό σύνταγμα. Επομένως, η Μακεδονία δεν ήταν πραγματικά ελληνική, ήταν μια εξελληνισμένη περιφερειακή δύναμη, η οποία της έδωσε πολιτική, στρατιωτική και πολιτιστική υπεροχή έναντι πολλών διεκδικητών της ηγεμονίας επί της Ελλάδας.

Ο Φίλιππος Β' αποφεύγει να γίνει βασιλιάς. είναι ηγεμόνας, δηλαδή ανώτατος πολιτικός ηγέτης. Ωστόσο, ήταν ο πρώτος ηγεμόνας που ονόμασε μια πόλη: Φίλιπποι.

Η εκδίωξη των βασιλιάδων και των τυραννιών είχαν αφήσει το στίγμα τους στον ελληνικό ψυχισμό και ο Φίλιππος δεν ήθελε να ρισκάρει. Όμως ο γιος του ήταν ήδη απασχολημένος με την αυτοκρατορική ιδέα. Για εκείνον δεν είχε πλέον σημασία τι ήθελαν οι Έλληνες. Ονειρευόταν έναν ηγέτη με φωτοστέφανο από τη θεότητα. Προφανώς μιλάμε για τον Μέγα Αλέξανδρο Γ'.