Από τα πλασαριστήρια έφτασε στη μεγάλη σκηνή ο Βαλί Οσμάν

– Πότε ανακάλυψες το πάθος σου για τον χορό; Τι σας τράβηξε ιδιαίτερα;

-Το πάθος μου για τον χορό το ανακάλυψα από πολύ μικρός, στο νηπιαγωγείο. Πρώτα από όλα παρατήρησα πολλούς ταλαντούχους χορευτές και γοητεύτηκα, κάτι που μου κέντρισε το ενδιαφέρον για τον χορό. Άρχισα να παρακολουθώ μαθήματα χορού και με τον καιρό το πάθος μεγάλωνε από τη μια πρόβα στην άλλη και μου έφερε επίσης πολλά θετικά συναισθήματα. Η ιδέα να χορέψω ή να παρακολουθήσω μαθήματα χορού μου έφερε βαθιά ευτυχία και πληρότητα. Η πρόοδός μου από τη μια επανάληψη στην άλλη με έχει κάνει πιο σίγουρο. Παράλληλα, ανέπτυξα και την ικανότητά μου να συγκεντρώνομαι. Ο χορός απαιτεί συγκέντρωση και προσοχή στην κίνηση και τον ρυθμό, και έχω πειραματιστεί με διαφορετικά στυλ χορού όλα αυτά τα χρόνια. Όταν ανακάλυψα τους ελληνικούς χορούς, κατά βάθος ένιωσα με όλο μου το είναι ότι μου ταίριαζαν περισσότερο, ότι με αντιπροσώπευαν. Αυτή η βαθιά αίσθηση προσαρμογής μου έδωσε επίσης μια έντονη επιθυμία να επιμείνω.

– Μεγαλώσατε σε πολλές ανάδοχες οικογένειες. Σε ποια ηλικία σε έφεραν στα κέντρα;

-Από τη γέννησή μου με έχουν τοποθετήσει σε ανάδοχο κέντρο. Μετά από αυτό, συνέχισα να μεταφέρομαι σε διάφορα κέντρα.

– Είστε σε επαφή με τη βιολογική σας οικογένεια; Έχετε αδέρφια/αδελφές;

-Δεν διατηρώ επαφή με τη βιολογική μου οικογένεια και δεν ξέρω αν έχω αδέρφια ή αδερφές.

– Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια; Ποια είναι η πιο όμορφη ανάμνηση;

– Μπορώ να πω ότι τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα από όλα. Είχα καλές εμπειρίες, αλλά και κάποιες όχι και τόσο καλές εμπειρίες. Οι λιγότερο ευχάριστες εμπειρίες είχαν τη δυνατότητα να συμβάλουν στην προσωπική μου εξέλιξη και ανάπτυξη. Έμαθα από πολλά λάθη και ανέπτυξα την ικανότητα να προσαρμόζομαι εύκολα στις αλλαγές. Η καλύτερη ανάμνηση που έχω είναι η πρώτη φορά που χόρεψα στη σκηνή. Ήταν στο Σπίτι Πολιτισμού της Ένωσης Constanța. Όταν ανέβηκα στη σκηνή, ένιωσα με ενθουσιασμό ότι αυτή η εντατική εκπαίδευση άξιζε να εκφραστεί μπροστά στο κοινό. Ένιωσα υπέροχα, με εκτίμηση από το κοινό και έτσι δημιουργήθηκε μια αξέχαστη στιγμή.

– Τι σημαίνει για σένα ο χορός; Θα είχατε διαφορετικό δρόμο αν έπρεπε να ξεκινήσετε ξανά τώρα;

-Καταρχάς, ο χορός για μένα είναι ένας τρόπος χαλάρωσης. Δεύτερον, ο χορός είναι και η υγεία μου. Με βοηθά να βελτιώσω την ευημερία μου, να αυξήσω το ενεργειακό μου επίπεδο, να είμαι πιο ευέλικτη. Η κίνηση είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διατήρηση της υγείας του σώματος. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό είναι το σπίτι μας σε όλη τη ζωή. Απολαμβάνω δηλαδή τη ζωή περισσότερο, γιατί όταν χορεύω πυροδοτείται μέσα μου πολλή ευτυχία και μπορώ να την εκφράσω εξωτερικά. Δεν θέλω να πάρω άλλη κατεύθυνση. Είμαι γεμάτος γιατί βρήκα το πάθος μου, που μου ταιριάζει, από μικρή.

Ο χορός μου έδωσε την ευκαιρία να μοιραστώ το πάθος μου. Είναι πολύ ικανοποιητικό να βλέπεις πώς προχωρούν οι μαθητές από το ένα μάθημα χορού στο άλλο. Η ευτυχία της προόδου τους είναι και δική μου ευτυχία.

– Πρόσφατα συμμετείχατε στο φεστιβάλ που έγινε στη Λάρνακα της Κύπρου. Πίστευες ποτέ ότι θα φτάσεις σε έναν τόσο σημαντικό διαγωνισμό;

-Χάρηκα πολύ που έλαβα την πρόσκληση να ανέβω στη σκηνή στο Φεστιβάλ Ζορμπά στην Κύπρο. Νόμιζα ότι θα έρθει η στιγμή που το πάθος μου για τον χορό θα ήταν γνωστό σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Έχω θέσει ξεκάθαρους στόχους στη χορευτική μου καριέρα και με σιγουριά αρχίζουν να γίνονται πραγματικότητα. Η συμμετοχή σε ένα τέτοιο φεστιβάλ ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία για μένα να αλληλεπιδράσω και να γνωρίσω άλλους συμμετέχοντες που μοιράζονται το ίδιο πάθος για τον χορό. Όλοι έχουμε όμορφες αναμνήσεις από το φεστιβάλ και ανυπομονούμε για το επόμενο όταν βρεθούμε ξανά μαζί.

-Ποιος ήταν ο μέντοράς σας; Ποιος καθοδήγησε τα πρώτα σου βήματα στην τέχνη του χορού;

-Στη σχολή χορού “Encanto Dance Academy” ανακάλυψα ελληνικούς χορούς. Κάποτε έκανα μαθήματα σάλσα με τον Vlad Laurian Dumitrescu και τη Lavinia Toma. Μετά από λίγο έμαθα από την κυρία Steluța Popa de Ioannis Perdikaris ότι ήταν δάσκαλος ελληνικού χορού και του γνώρισα. Άρχισα να παρακολουθώ τα μαθήματά του και δίπλα του άρχισα να μαθαίνω τα πρώτα βήματα των ελληνικών χορών. Μου άρεσε ο τρόπος που εξηγούσε τις κινήσεις. Ήταν υπομονετικός, ενθαρρυντικός και πάντα υποστηρικτικός. Είχα έναν μέντορα που πίστευε σε μένα και με καθοδηγούσε με πολλή αγάπη.

-Πώς νιώθεις που έχεις δικούς σου μαθητές; Θέλουν οι κάτοικοι της Κωνστάντζας να ανακαλύψουν τον όμορφο κόσμο των ελληνικών χορών;

-Μου αρέσει να κάνω τους ανθρώπους να χαμογελούν. Η ελληνική ατμόσφαιρα μεγαλώνει στους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης και μέσα από τους ελληνικούς χορούς, οι άνθρωποι μπορούν να ανακαλύψουν το πάθος τους και να έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν νέους ανθρώπους. Ο χορός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να περάσετε την ώρα σας μετά από μια μέρα εργασίας.

– Τι θέλεις από τη ζωή; Ποια ειναι τα ΣΧΕΔΙΑ σου για το μελλον?

– Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είμαι καλά στην υγεία μου. Αυτό είναι το κλειδί που θα μου επιτρέψει να συνεχίσω να μοιράζομαι το πάθος μου με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Για το μέλλον, ονειρεύομαι ακράδαντα να δημιουργήσω τη δική μου σχολή χορού. Θα ήθελα να είναι ένα μέρος όπου άνθρωποι όλων των ηλικιών μπορούν να μάθουν και να συνδεθούν μέσω του χορού.

Adrik Egorov

"Certified introvert. Devoted internet fanatic. Delightfully charming troublemaker. Thinker."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *