Ο ιστορικός Adrian Niculescu μίλησε στο podcast του Ionuț Cristache για τη σχέση που είχαν πάντα τα ρουμανικά κράτη με την Τουρκία και τη Ρωσία, τις δύο μεγάλες δυνάμεις υπό την επιρροή των οποίων ήμασταν για το μεγαλύτερο μέρος του παρελθόντος της ιστορίας μας. Μίλησε για την εμμονή της Ρωσίας με τη Μαύρη Θάλασσα, που χρονολογείται από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου, την οποία επικαλείται συχνά ο Βλαντιμίρ Πούτιν αυτές τις μέρες για να νομιμοποιήσει τον πόλεμο του με την Ουκρανία και να τροφοδοτήσει την ιμπεριαλιστική του ιδεολογία.

“Οι Ρουμάνοι έχουν αυτό το διάσημο ρητό: “Πότε με τους Ρώσους και πότε με τους Τούρκους”, δεν μπορεί να γίνει ταυτόχρονα. Αυτές οι δύο δυνάμεις ήταν αυστηρά αντινομικές. Το λάθος, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι η Τουρκία, που ήταν προπύργιο της Ο ελεύθερος κόσμος, παρόλο που ήταν μουσουλμανική χώρα, ήταν μια κοσμική και δημοκρατική χώρα από το 1950. Η Τουρκία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ το 1952, επομένως είναι σχεδόν ιδρυτική χώρα, όπως και η Ελλάδα. «Η Δύση έπρεπε να κρατήσει την Τουρκία στη Δύση και η Ελλάδα στο παντός κόστους, η Ελλάδα ήταν το μεγάλο πρόβλημα γιατί στην Ελλάδα υπήρχε μια πολύ σταθερή κομμουνιστική, αντιναζιστική εξουσία, οι κομμουνιστές από αυτήν την πλευρά ήταν σε επαφή με τον Στάλιν», εξήγησε ο ιστορικός Adrian Niculescu στο podcast Cristache’s Romania του καναλιού. Πήγαινε Ρουμανία.

Αναφέρθηκε επίσης στη λεγόμενη Διαθήκη του Μεγάλου Πέτρου την οποία τοποθέτησε στο πλαίσιο των γεγονότων της σύγχρονης εποχής.

“Η περίφημη διαθήκη του Μεγάλου Πέτρου έλεγε ότι οι Ρώσοι πρέπει να φτάσουν στις ζεστές θάλασσες. Και με τη Μαύρη Θάλασσα είμαστε κοντά, γιατί η Μαύρη Θάλασσα είναι μια ζεστή θάλασσα και με άμεση επικοινωνία μέσω του Βοσπόρου. Γιατί είναι αυτό Όλα τα σοβιετικά πλοία κατά τη διάρκεια του κομμουνισμού αν ήθελες να φύγεις από τη Μεσόγειο έπρεπε να περάσεις κάτω από τα κιάλια των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ και του τουρκικού στρατού. Τότε αντιλαμβάνεσαι τη μεγα-στρατηγική σημασία του Βοσπόρου. Πάντα λειτουργούσε γιατί η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η Ρωσία ήταν σε δύο διαφορετικά πλευρές.Συνέβη για 300 χρόνια, από τον Μέγα Πέτρο μέχρι το 2016 όταν η ταινία χάλασε, αλλά όχι εντελώς.

Αυτή είναι η εποχή που ο Ερντογάν έκανε ή υπέφερε (η συζήτηση είναι ακόμα περίπλοκη) το πραξικόπημα του 2016. Λέω ότι το προκάλεσε, είναι βέβαιο ότι οι εξηγήσεις εκεί είναι λίγο αστείες, ότι ο τουρκικός στρατός εξαρτιόταν από τον Faciallah Gulen, εκείνον τον κληρικό που είχε συμμαχήσει με τον κ. Ερντογάν. Είναι αδύνατο να σκεφτεί κανείς ότι ο τουρκικός στρατός του Ατατούρκ είναι το ίδιο το προπύργιο του μουσουλμανικού αντικληρικαλισμού, του ανεξιθρησκισμού που αποτελείται από στρατηγούς πέντε αστέρων. Κάθε φορά που εμφανίζονταν στην τηλεόραση με φανελάκια και με τρομαγμένα μάτια, ο Ερντογάν έκοβε τον καβάλο κάτω από τα πόδια του. Ο στρατός ήταν η ραχοκοκαλιά της Τουρκίας», εξήγησε ο ιστορικός.

Η Ρωσία συνεχίζει να καταλαμβάνει την Κωνσταντινούπολη

Ο Adrian Niculescu έδειξε ότι η Ρωσία είχε πάντα στόχο να κατακτήσει την Κωνσταντινούπολη, την αρχαία Κωνσταντινούπολη, την πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Και ολόκληρη η πολιτική τους στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας υπαγορεύτηκε από αυτόν τον στόχο.

“Το όνειρο των Ρώσων να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη είναι παλαιότερο από τον Μέγα Πέτρο. (…) Όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη, ένας Ρώσος μοναχός είπε ότι είχε έρθει η ώρα για την τρίτη Ρώμη, η Ρωσία ήταν η τρίτη Ρώμη. Το θεμελιώδες πρόβλημα είναι αυτά τα 300 χρόνια και η ιδέα του Μεγάλου Πέτρου, εκτοξεύτηκε ή αναβίωσε, με βάση ένα ιδεολογικό υπόβαθρο, που συνδέεται με το ζήτημα με την τρίτη Ρώμη, από το 1450 είχαν την ιδέα μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Είναι η τρίτη δύναμη των Ορθοδόξων. (…) Ο Μέγας Πέτρος είχε ξεκάθαρα την ιδέα να προσκολληθεί στη χώρα του στη Δύση, να προσκολληθεί σωματικά σε ένα φινλανδικό κράτος. Μπορούμε επίσης να δούμε στον χάρτη που έχει η Ρωσία, είναι εξαιρετικά παρεκκλίνουσα με την πρωτεύουσα στο πιο δυτικό Προτεσταντική πόλη», είπε ο ιστορικός.

Το ουκρανικό λάθος του 1994

Αργότερα, στη σύγχρονη περίοδο, είπε επίσης ο Adrian Niculescu, η Ρωσία ξαναγεννιέται στην εποχή του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, τον οποίο οι Ρώσοι μισούσαν. Οι εκλογές που οργάνωσε ο Γκορμπατσόφ στη Σοβιετική Ένωση άνοιξαν το δρόμο στον Μπόρις Γέλτσιν, κατά τις οποίες υλοποιήθηκε η ρωσοαμερικανική συμμαχία.

Και μετά τον Γέλτσιν ήρθε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Στο πλαίσιο αυτό, ο ιστορικός αναφέρθηκε στην απόφαση της Ουκρανίας να παραδώσει πυρηνικά όπλα στη Ρωσία, λάθος που αυτή τη στιγμή αποδεικνύεται πολύ σοβαρό.

“Το 1994, η Ουκρανία συμφωνεί να παραδώσει όλα τα πυρηνικά όπλα. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, ήταν ένα τρομερό λάθος. Τα πυρηνικά όπλα επέστρεψαν στη Ρωσία και η μεταφορά τους έγινε από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Αμερικανοί πλήρωσαν για τη μεταφορά των πυρηνικών όπλων από την Ουκρανία στη Ρωσία το 1994, επειδή συνήφθη η συμφωνία της Βουδαπέστης», δήλωσε ο Adrian Niculescu, στο podcast του Ionuț Cristache.

Η παράσταση μπορεί να παρακολουθηθεί ΕΔΩ