Η επέκταση του χώρου Σένγκεν δεν μοιάζει με εμπόριο ζώων. Αυτό θα πρέπει να το γνωρίζει και η αυστριακή κυβέρνηση, γράφει το αυστριακό δημοσίευμα Die Presse, το οποίο επικαλείται η Rador.

Η διεύρυνση του χώρου Σένγκεν μετά τον Ιούλιο του 2022 είναι μία από τις προτεραιότητες της Τσεχικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ήδη από τον Μάιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ήδη ζητήσει από το Συμβούλιο να διατυπώσει «αποφάσεις σχετικά με την επίσημη ένταξη της Κροατίας, αντίστοιχα της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας».

Τότε δεν υπήρχε αντίρρηση από την Αυστρία. Λίγο πριν την επίσημη ευλογία σε πολιτικό επίπεδο, η Αυστρία ανακοίνωσε ότι θα χρησιμοποιήσει το βέτο, πρώτα για όλους και μετά μόνο για τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Ωστόσο, οι επανειλημμένες εκθέσεις της Επιτροπής επιβεβαιώνουν ότι οι τρεις χώρες πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για ένταξη, όπως διαπιστώθηκε από τις επιτόπιες αποστολές εμπειρογνωμόνων. θετική ήταν και η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ωστόσο, η Αυστριακή Ομοσπονδιακή Καγκελάριος φαίνεται να προσδιορίζει «μια διαδρομή μέσω των Ανατολικών Βαλκανίων» και περιγράφει το σύστημα Σένγκεν ως δυσλειτουργικό. Η τελευταία έκθεση του Frontex δεν αναφέρει αυτή την πτυχή, αλλά επισημαίνει ότι η διαδρομή των Δυτικών Βαλκανίων είναι, όπως και πριν, η πιο πολυσύχναστη διαδρομή για τους μετανάστες προς την ΕΕ. Μεταξύ των νεοαφιχθέντων μεταναστών που αναζητούν προστασία είναι και εκείνοι που έχουν λάβει άσυλο στην Ελλάδα και τώρα κατευθύνονται στο βόρειο τμήμα της ΕΕ.

Η εξήγηση αυτής της εξέλιξης βρίσκεται στις αλλαγές της ελληνικής νομοθεσίας που ακυρώνουν για τα άτομα με δικαίωμα ασύλου τόσο τον χώρο διαβίωσης όσο και την προμήθεια τροφίμων, γεγονός που οδηγεί σε προβλήματα διαβίωσης για πολλούς και έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τις οδηγίες εισόδου στο ΕΕ.

Μέχρι στιγμής, η ΕΕ έχει δεχτεί αυτές τις παραβιάσεις του νόμου σιωπηλά και χωρίς την εφαρμογή κυρώσεων, με αποτέλεσμα την παράτυπη συνέχιση της διαδρομής. Για να αποφευχθεί αυτή η κατάσταση, η σωστή διεύθυνση επίθεσης δεν θα πρέπει να είναι η Ρουμανία και η Βουλγαρία, αλλά μια χώρα που είναι μέρος του χώρου Σένγκεν για μεγάλο χρονικό διάστημα, δηλαδή η Ελλάδα.

Αλλά και άτομα σε αναζήτηση προστασίας που βρίσκονται στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων εδώ και αρκετούς μήνες σε συνθήκες που κρίνονται πολύ άσχημες και εμποδίζονται να μετακινηθούν λόγω των αντιεπιδημικών μέτρων, κατευθύνονται προς τη Δύση. Συχνά επιχειρούν να περάσουν τα σύνορα, με αποτέλεσμα μεγάλο αριθμό συλλήψεων, καθώς ο φόρος δεν καταβάλλεται ανά άτομο, αλλά για τον αριθμό των προσπαθειών παράνομης διέλευσης. (…)

Σε αυτήν την κατάσταση, είναι προτιμότερο να χαρακτηριστεί το μεταναστευτικό πρόβλημα ως «πρόβλημα Σένγκεν», και εδώ πάλι βλέπουμε ότι το ιστορικό και τα νόμιμα δικαιώματα δεν έχουν καμία αξία όταν πρόκειται για πολιτικά συμφέροντα προσωρινούς ασκούμενους.

Ή ότι η αλληλεγγύη είναι κάτι μονομερές. Για παράδειγμα, όταν η Ρουμανία τα πήγε πολύ καλά στα σύνορα με την Ουκρανία με 2,8 εκατομμύρια πρόσφυγες. ή όταν η Βουλγαρία και η Ρουμανία δεσμεύτηκαν να ενισχύσουν την ανατολική πλευρά ενάντια στη ρωσική απειλή. Η ευρωπαϊκή ιδέα υπάρχει μόνο όταν μπορεί να αναμένεται αλληλεγγύη από όλα τα μέλη της ΕΕ, αλλά και από την Αυστρία.

Πηγή: Die Press/ Ραντόρ/ Μετάφραση: Imola Stanescu