Μετά εξαφανίστηκε από την εκκλησία για δεκαετίες. Ποιος ήταν ο λόγος;

Γεννήθηκα σε μια οικογένεια μεταρρυθμισμένων, βαπτισμένων και επιβεβαιωμένων ποιμένων, αλλά δεν ανέπτυξα βαθιά πίστη, αλλά μάλλον θεώρησα την αναμόρφωσή μου ως πολιτιστική κληρονομιά. Θυμάμαι ότι ο γλύπτης μου Róza Pató και ο φίλος μου, ο οποίος επίσης αναμορφώθηκε και επιβεβαιώθηκε με τον πατέρα μου, τραγουδώντας μαζί τον Ψαλμό 42 σε ταξίδια με λεωφορείο στο κολέγιο, είχαν μια όμορφη φωνή. Οπότε δεν είχα πίστη, αλλά όταν το σκέφτομαι, τα θαύματα ήταν μαζί μου σε όλη μου τη ζωή, πάντα με έβγαζαν από τα προβλήματα. Όποτε ήθελαν να με μαχαιρώσουν, ήταν πάντα καλό για μένα. Ως ελεύθερος επαγγελματίας γλύπτης, χρειάστηκα αυτές τις πιθανώς θεϊκές παρεμβάσεις περισσότερες από μία φορές.

Σήμερα, όμως, κάθεται τις Κυριακές στην εκκλησία στο Pilisksaba.

Όπως είπα, είμαι ένας αποστάτης ιερέας που τελικά επέστρεψε στην Εκκλησία. Τώρα ζούμε στην Pilisksaba, και έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που επικοινώνησα με την εκκλησία εδώ. Κάπως μου άρεσε να κάθομαι στην εκκλησία. Ομολογουμένως δεν το έψαξα, αλλά από το Sopron δεν έχω συναντήσει κοινότητα όπου να νιώθω σαν στο σπίτι μου εδώ.

Τώρα έπρεπε να φτιάξει ένα άγαλμα του László Ravasz. Πώς θυμάστε τον επίσκοπο;

Του το επιβεβαίωσα το 1950. Η οικογένεια Rákosi είχε ήδη παραιτηθεί από το επισκοπικό αξίωμα εκείνη την εποχή, αλλά μπορούσε ακόμα να εργαστεί ως πάστορας στο Kálvin tér. Θα ήθελα επίσης να παραδώσω το πρωτότυπο της αναμνηστικής κάρτας επιβεβαίωσης στο Leányfalu Memorial House. Ο αδερφός μου ανέφερε πάντα ένα υποτιθέμενο οικογενειακό ιστορικό γι ‘αυτόν, αλλά δεν ξέρω αν υπήρχε αλήθεια σε αυτό ή αν ακούγονταν απλώς καλό. Σύμφωνα με αυτό, ο Emil Kutas μπόρεσε να αποκτήσει την εκκλησία Zugló επειδή ο László Ravasz ήθελε μια από τις κόρες του να είναι πολλά υποσχόμενος νεαρός πάστορας. Ο πατέρας μου κατέληξε να παντρευτεί τη μεγαλύτερη κόρη του Pál Podmaniczky, Márta, αλλά η ενορία του ανήκε ήδη εκείνη την εποχή.