Γονέας, παππούς, γιαγιά, προπάππους, φίλος, αδερφός ή αδερφή – διάφορα νήματα μπορούν να μας συνδέσουν με όσους αναπαύονται στα νεκροταφεία. Και πόσους άγνωστους τάφους περνάμε πριν φτάσουμε στα αγαπημένα μας πρόσωπα; Πόσα ονόματα διαβάζουμε σκαλισμένα σε πέτρες και κορυφές δέντρων μέχρι να δούμε ένα γνώριμο; Πόσες ζωές, πόσες ιστορίες, πόσοι ήρωες υπάρχουν στον πάτο των τάφων στολισμένοι με λουλούδια και κηροπήγια; Μερικές φορές στο Ντέμπρετσεν σε μια ξενάγηση στο νεκροταφείο μας βοηθούν να θυμόμαστε τις πράξεις και τις χειρονομίες των μεγάλων μορφών της στρατιωτικής ιστορίας και να γνωρίζουμε όσο το δυνατόν περισσότερα για το ποιος είναι θαμμένος στο δημόσιο νεκροταφείο. Φυσικά, όσοι η ζωή τους ήταν αξιόλογη θάφτηκαν όχι μόνο στην έδρα της κομητείας.

Τώρα επισκεφτήκαμε έναν από τους τάφους στο νεκροταφείο Hajdúszoboszló. Αυτή η επιγραφή ήταν πάνω του: Ο Ταγματάρχης Károly Hüse (1940-1978) είναι ένας ηρωικός νεκρός του Λαϊκού Στρατού.

Σχετικά με τη ζωή του Károly Hüse α Το εικονογραφημένο βιβλίο του Szoboszló γράφει έτσι: Ο Károly Hüse γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1940 στο Hajdúszoboszló, τον 1ο αιώνα. Το 1954 τελείωσε την 8η τάξη του δημοτικού σχολείου. Από το Szoboszló, το ταξίδι του τον οδήγησε στη Βουδαπέστη, όπου φοίτησε σε μια επαγγελματική σχολή, έγινε μαθητευόμενος αρτοποιός και αφού πήρε το πιστοποιητικό του, εργάστηκε για δύο χρόνια στο αρτοποιείο στην οδό Kossuth στην πόλη του. Εκείνη την εποχή ήταν ήδη λάτρης του skydiving.

Ο θρυλικός αλεξιπτωτιστής έμεινε στη μνήμη με τον Sándor Görög, τον παιδικό φίλο του ταγματάρχη. Θυμήθηκε ότι ο Hüsé έμενε δίπλα στο αεροδρόμιο, και παρόλο που αρχικά ήθελε να γίνει αρτοποιός, γρήγορα ερωτεύτηκε το skydiving. Ο ουγγρική νότα το 1954 υπέβαλε αίτηση στην Ουγγρική Ένωση Αγωνιστών Ελευθερίας (συντομογραφία MSZHSZ) – τον ​​προκάτοχο οργανισμό της Ουγγρικής Ένωσης Άμυνας (MHSZ) – όπου ασχολήθηκε με το άθλημα του αλεξίπτωτου με τους συντρόφους του. Γρήγορα κατέκτησε θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις και έκανε το πρώτο του άλμα στις 29 Μαρτίου 1954. Από τότε η ζωή του συνδέθηκε με αυτό το άθλημα που απαιτούσε εξαιρετικό θάρρος και δεξιοτεχνία. Προχώρησε γρήγορα, ήδη ως αθλητής της Ουγγρικής Αμυντικής Αθλητικής Ένωσης (MHS) – έγινε μέλος της εθνικής ομάδας σε ηλικία 19 ετών στην εκπαίδευση με αλεξίπτωτο.

Ο θείος Sanyi είπε ότι το άλμα του πήγε τόσο καλά που πήγε σε διεθνείς αγώνες. Η εθνική άμυνα τον αγκάλιασε από εκείνη τη στιγμή, μετά μετακόμισε στο Σόλνοκ, πήγε σε μεγαλύτερες διοργανώσεις και σημείωσε καλά αποτελέσματα.

Διεθνείς και εθνικές επιτυχίες

Ο χρυσοστεφανωμένος αλεξιπτωτιστής κλήθηκε για στρατιωτική θητεία το 1960 και τοποθετήθηκε επίσης σε αλεξιπτωτιστές του στρατού. Το 1960 έγινε πρωταθλητής Ουγγαρίας στο άλμα επίδειξης και μέλος της εθνικής ομάδας. Συνάντησε τη γυναίκα του στο αεροδρόμιο, φυσικά ήταν και αλεξιπτωτιστής και παντρεύτηκαν το καλοκαίρι του 1962. Απέκτησαν δύο γιους.

Το 1964, στο Gödöllő, σημείωσε εθνικό και ταυτόχρονα παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα στην καθυστερημένη άφιξη των 1.000 μέτρων. Ως αθλητής ταξίδεψε σχεδόν σε όλο τον κόσμο και το 1976 πέτυχε μια ιστορική 5η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιταλίας, την οποία δεν είχε κατακτήσει ποτέ ξανά Ούγγρος αθλητής. Έκανε το πεντακόσιο άλμα με αλεξίπτωτο το 1962, ακολούθησε το χιλιοστό το 1965, το δύο χιλιάρικο το 1968, το τριχιίλιο το 1971, το τέταρτο χιλιοστό το 1974, το πέντε χιλιάρικο το 1976 και τέλος το έξι χιλιάρικο το 1977, το Κούβα. Ήταν το πέμπτο άτομο στον κόσμο που πέτυχε αυτόν τον αριθμό αλμάτων.

Ο θείος Sanyi θυμήθηκε τη μνήμη δεκαετιών. Όπως είπε, αφού ο φίλος του τον απέφευγε από το Szoboszló, του τηλεφωνούσαν μερικές φορές και πάντα έλεγε πότε θα έρθουν στη λουτρόπολη. Τον θυμάται ως άνθρωπο με μεγάλη καρδιά, η είδηση ​​του θανάτου του τον κατέστρεψε ολοκληρωτικά.

Ο Λοχαγός Károly Hüse κηρύχθηκε ηρωικός θάνατος του Λαϊκού Στρατού από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας και προήχθη μεταθανάτια σε Ταγματάρχη. Κηδεύτηκε στο Hajdúszoboszló με στρατιωτικές τιμές στο δημόσιο νεκροταφείο.

Ο θείος Sanyi κάλεσε πίσω. Το όνομα του Károly Hüse ενισχύεται επίσης από διαγωνισμούς και μερικές φορές τελούνται μνημόσυνα προς τιμήν του τόσο στην πατρίδα του όσο και στο Szolnok, αν και σύμφωνα με τον παιδικό του φίλο, ο θρυλικός αλεξιπτωτιστής αξίζει ακόμη περισσότερα από αυτό.

Κ.Δ.