Στην πραγματικότητα, όλα τα ματς μας ήταν τόσο σημαντικά σαν να παίζαμε μόνο έναν τελικό. Ήταν τόσο σύντομο που δεν είχαμε την πολυτέλεια να χάσουμε. Η Ελλάδα δεν είναι ποδοσφαιρική υπερδύναμη, αλλά αφού νικήσαμε τους Γάλλους, νιώθαμε όλο και περισσότερο ότι είχε έρθει η ώρα μας. Γιατί δεν μπορούμε να φτάσουμε στον τελικό; Μπορούσαμε ήδη να πιστεύουμε στη νίκη», δήλωσε ο Χαρσίστιτς στο περιοδικό FourForTwo, αναφερόμενος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

Στον ημιτελικό ήταν η Εθνική Τσεχίας, με τους Νέντβεντ, Μπάρος και Κόλερ. Όλοι οι ουδέτεροι οπαδοί επευφημούσαν τους Τσέχους, προσπέρασαν τους Ολλανδούς και τους Γερμανούς στον όμιλό τους, πέτυχαν δέκα γκολ σε τέσσερις αγώνες, κέρδισαν εύκολα τους Δανούς με 3-0 στα προημιτελικά, αλλά δεν τα κατάφεραν. νίκησε και τους Έλληνες.

«Δεν είχαμε μαγικά όπλα, μπορούσαμε να πολεμήσουμε μόνο με αυτά που είχαμε. Δεν είχαμε Ζιντάν ή Κριστιάνο Ρονάλντο, μόνο αποφασιστικότητα, αποφασιστικότητα, αγωνιστική ικανότητα και ομαδικό πνεύμα», είπε ο Φίσας.

Η συνηθισμένη ελληνική συνταγή λειτούργησε και κατά των Τσέχων. Οι αντίπαλες επιθέσεις έσπασαν γρήγορα η ομάδα του Ρεχάγκελ, αλλά δεν μπορούσε να αποφασίσει για αρκετή ώρα το ματς, μετά από ένα σκορ χωρίς γκολ ήρθε η παράταση. Στη συνέχεια του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης, μετά από κόρνερ, ο Traianosz Dellasz κατευθύνθηκε προς την εστία του Petr Cech, επιτρέποντας στην Ελλάδα να φτάσει στον τελικό με το πρώτο ασημένιο γκολ στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Αν κάποιος δεν θυμάται, το ασημένιο γκολ σήμαινε ότι το παιχνίδι είχε τελειώσει εάν το σκορ δεν ήταν ισόπαλο μετά το πρώτο ημίχρονο της παράτασης.

Μετά από αυτό που είδαν κανείς δεν ήθελε να πιστέψει αυτό που συνέβαινε. Η Εθνική Ελλάδας έφτασε στον τελικό, αλλά όπως λέει ο Guardian:

Μια αρνητική και βαρετή ομάδα που σκότωσε ολόκληρο το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα αποκλείοντας τις ομάδες που έπαιζαν το πιο όμορφο ποδόσφαιρο. Εκτός από τους οπαδούς, οι υπεύθυνοι του αθλητισμού ανησυχούσαν επίσης ότι περισσότερες ομάδες θα υιοθετούσαν αυτό το στυλ, το οποίο δεν θα ήταν πολύ καλό για τις επιχειρήσεις.

Αυτό δεν μπορεί να ξανασυμβεί ποτέ

Λίγες μέρες πριν τον τελικό, οι Έλληνες παίκτες και το επαγγελματικό επιτελείο συναντήθηκαν. Παρά το γεγονός ότι πολλοί θεωρούσαν την ελληνική ομάδα μεγάλη οικογένεια, και εδώ υπήρξαν συγκρούσεις. Οι δύο τερματοφύλακες, ο Νικοπολίδης και ο Χαλκιάς, για παράδειγμα, δεν μιλούσαν μεταξύ τους, ο Άγγελος Μπασινάσ είχε διαφωνία με την ένωση λόγω απλήρωτων μπόνους, κάποιοι παίκτες ήταν θυμωμένοι με τον Ρεχάγκελ που έκανε εξαιρέσεις με βασικούς παίκτες, αλλά τα έβαλαν όλα στην άκρη. . απόγευμα.

«Όλοι μίλησαν πολύ ανοιχτά. Είπαμε ότι αυτή ήταν η μοναδική μας ευκαιρία να γράψουμε ιστορία. «Ξέραμε ότι δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ ξανά. Αποφασίσαμε να κάνουμε ό,τι μπορούσαμε και στον τελικό», είπε ο Cartasz. «Όλοι συμφωνούσαν ότι αν κάποιος έλεγε πριν από το τουρνουά ότι θα ήμασταν στον τελικό, τότε

και παραμείναμε αποφασισμένοι», πρόσθεσε ο Físzasz.

Το τουρνουά ολοκληρώθηκε όπως ξεκίνησε, με αγώνα Πορτογαλίας-Ελλάδας και προς έκπληξη όλων, οι Έλληνες κέρδισαν ξανά. Ο Νικοπολίδης δεν πέτυχε ξανά γκολ, όπως δεν είχε κάνει ποτέ στη φάση των πλέι οφ, αλλά οι Έλληνες σκόραραν ξανά, αυτή τη φορά χάρη στον Χαριστέα. Η κεφαλιά σημειώθηκε μετά από ένα ακόμα κόρνερ και άλλη μια πάσα.

“Δεν είναι πολύ συνηθισμένο ότι ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να κάνει κάτι για τη χώρα του. Το πιο σημαντικό είναι ότι μπορέσαμε να φέρουμε χαρά στους συμπατριώτες μας, ότι οι Έλληνες μπορούν να είναι περήφανοι. Ο κόσμος θυμάται τι κάναμε, είμαι περήφανος που Το όνομα έχει μείνει στην ιστορία», είπε ο Cartasz.

https://www.youtube.com/watch?v=OG5u1uurPik

“Μετά την επιστροφή μας στην Ελλάδα, εκατοντάδες χιλιάδες οπαδοί μας περίμεναν στους δρόμους. Κανονικά, η διαδρομή από το αεροδρόμιο στο γήπεδο μπορεί να γίνει σε σαράντα λεπτά. Μας πήρε έξι ώρες εκείνο το βράδυ. Πάνω από εκατόν πενήντα χιλιάδες άνθρωποι μας περίμεναν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη χαρούμενη γιορτή», είπε ο Haristeasz για την επιστροφή του στο σπίτι.

Ακόμη και μετά τον τελικό, η αγγλική Telegraph έγραψε για τα γεγονότα καθώς «ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπο αυτού του υπέροχου αγώνα», αναφερόμενη στο αμυντικό ποδοσφαιρικό γκολ των Ελλήνων. Ούτε ο καιρός τα κάνει απαραίτητα όμορφα, αλλά δικαίως οι Έλληνες μπορούν να είναι περήφανοι για αυτή την ομάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν 12 θεούς, οι σύγχρονοι είχαν 11 συν έναν βασιλιά στο πρόσωπο του Ότο Ρεχάγκελ.