Ποια είναι τα παρώνυμα;

Τα παρώνυμα θεωρούνται από πολλούς παγίδα της ρουμανικής γλώσσας. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτές είναι οι λέξεις που πολλές φορές μπερδεύουν.

Τα παρώνυμα είναι, πιο συγκεκριμένα, λέξεις με παρόμοια μορφή, σχεδόν πανομοιότυπες σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά με εντελώς διαφορετική σημασία.

Όταν οι ομιλητές δεν γνωρίζουν αρκετά για τη σημασία και την προέλευσή τους, τα παρώνυμα προσελκύονται και αντικαθίστανται. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως παρωνυμική σύγχυση.

Η λέξη παρωνύμιο προέρχεται από το γαλλικό παρώνυμο. Με τη σειρά της, αυτή η γαλλική λέξη δανείζεται από τα αρχαία ελληνικά: paronumos, που σχηματίζεται από τα ελληνικά στοιχεία para: «δίπλα» και onoma: «όνομα».

Ως επί το πλείστον, λέξεις που διαφέρουν κατά ένα ή το πολύ δύο φωνήματα ταξινομούνται ως παρώνυμα. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου λέξεις που έχουν πολλούς διαφορετικούς ήχους θεωρούνται παρώνυμα.

Παραδείγματα παρωνύμων

• συμπληρώνω / συμπληρώνω
• εθισμός/εξάρτηση
• μετανάστευση/μετανάστευση
• οικείος-οικείος
• (α) διάτρηση/(α) διάτρηση
• παγετώδης / παγετώδης
• (α) επενδύω/(α) επενδύω
• βιβλιαράκι/φυλλάδιο
• κυριολεκτικός / λογοτεχνικός
• προφορικά/ωριαία
• τακτικός/τακτικός
• πετρελαιοφόρο
• θνητός / θνητός
• υπουργός/αξιώσεις
• προσωρινός/προσωρινός
• κοπάδι/κουρτίνα
• πλαίσιο/σασί

Πόσα είδη παρωνύμων υπάρχουν;

• παρώνυμα που αποτελούνται από τον ίδιο αριθμό φωνημάτων, αλλά διακρίνονται από τη μετάθεση το πολύ δύο από αυτά: αντινομία-αντωνυμία, cardan-quadran, manej-menaj;
• Λέξεις με συσχετιστικά φωνήεντα ή σύμφωνα: κατάχρηση-κατάχρηση, προσαρμογή-υιοθέτηση, εξέχουσα-επικείμενη, προφορική-ωριαία·
• λέξεις με πρόσθετο φώνημα σε μία από τις λέξεις: άβακας-άβακας, καλαμάρι-καλαμάρι, simula-stimula, spike-asp.

Πώς να το γράψετε σωστά – άνεση ή άνεση.

Σχετικά με τη ρουμανική γλώσσα

Η ρουμανική γλώσσα είναι γλώσσα λατινικής προέλευσης. Πιο συγκεκριμένα, η ρουμανική γλώσσα είναι μια ρομανική γλώσσα, από την πλάγια ομάδα της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας, με πολλές ομοιότητες με τις Γαλλικές, Ιταλικές, Ισπανικές, Πορτογαλικές, Καταλανικές και Ραιτορομανικές γλώσσες. Πριν γίνει η ρουμανική γλώσσα, τα λατινικά της Δακίας εμπλουτίστηκαν και με κάποιες αρχαιοελληνικές λέξεις. Αυτές είναι λέξεις ειδικά για τα παραδουνάβια λατινικά, που στη συνέχεια μεταδόθηκαν στη ρουμανική γλώσσα, ανύπαρκτες στις άλλες ρομανικές γλώσσες.

Το έδαφος όπου σχηματίστηκε η ρουμανική γλώσσα ήταν τόσο βόρεια όσο και νότια του Δούναβη και τελείωσε περίπου τον 7ο αιώνα, από τον οποίο μπορούμε να μιλήσουμε για την ύπαρξη του ρουμανικού λαού και της ρουμανικής γλώσσας.

Μεταξύ των ρομανικών γλωσσών, τα ρουμανικά είναι η πέμπτη σε αριθμό ομιλητών, μετά τα ισπανικά, τα πορτογαλικά, τα γαλλικά και τα ιταλικά. Για λόγους τυπολογικής διαφοροποίησης, η ρουμανική γλώσσα αποκαλείται επίσης στη συγκριτική γλωσσολογία η ντακορουμανική γλώσσα ή η ντακορουμανική διάλεκτος. Είναι επίσης καταχωρημένη ως κρατική γλώσσα στη Ρουμανία και τη Δημοκρατία της Μολδαβίας.