Ρωμαϊκά πλοία καταστρέφονταν το ένα μετά το άλλο εξαιτίας των ιδεών μιας παλιάς ιδιοφυΐας «Ιστορικό περιοδικό του παρελθόντος»

10 Φεβρουαρίου 2022 3:05 μ.μ. Πιερ Φόρισεκ

Ο Δεύτερος Πουνικός Πόλεμος (218-201 π.Χ.) είναι περισσότερο γνωστός για τις μάχες και τις πράξεις του Αννίβα και του Πούπλιου Κορνήλιου Σκιπίωνα του Αφρικανού στην Καρχηδόνα. Το θέατρο των μαχών ήταν αρχικά η Ιταλία, μετά η Βόρεια Αφρική (σημερινή Τυνησία), αλλά υπήρξαν σημαντικές στρατηγικές μάχες σε πολλά παράπλευρα πεδία μάχης. Ένα από αυτά ήταν το νησί της Σικελίας, όπου η πόλη των Συρακουσών (Συρακούσες) εντάχθηκε στις μάχες στο πλευρό των Πουνών. Οι Συρακιώτες εμπιστεύτηκαν την οργάνωση της άμυνας στον συμπολίτη τους, τον πιο διάσημο επιστήμονα της εποχής, τον Αρχιμήδη. Στη συνέχεια, ο Έλληνας επιστήμονας κατασκεύασε μια σειρά από πονηρές πολεμικές μηχανές με τις οποίες οι αμυνόμενοι άντεξαν την υπεροχή για σχεδόν τρία χρόνια. Σύμφωνα με τον αρχαίο ιστορικό Πλούταρχο, οι πολιορκητές Ρωμαίοι ήταν ήδη τόσο τρομοκρατημένοι από τις κατασκευές του Αρχιμήδη που «τρόμαξαν αμέσως βλέποντας μόνο ένα σχοινί ή ένα κομμάτι ξύλο στα τείχη του κάστρου και φώναξαν ότι ο Αρχιμήδης εξαπέλυσε μια άλλη πολεμική μηχανή».

Η αυγή της τεχνολογίας καθισμάτων

VIII-VI π.Χ. αιώνα, ορισμένοι Έλληνες μετανάστευσαν από την αρχαία Ελλάδα και ίδρυσαν αποικίες στις ακτές της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. Τότε ήταν που ιδρύθηκε η πόλη των Συρακουσών στη Σικελία, η οποία σε δύο αιώνες έγινε μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες αποικίες όχι μόνο των Δυτικών Ελλήνων αλλά όλου του ελληνικού πολιτισμού.

Από τον 5ο αιώνα π.Χ. μ.Χ., η πόλη αντικαθίσταται από ένα τυραννικό καθεστώς. Για τον Διονύσιο Α’ δεν στήριξε την εξουσία του στους πολίτες, αλλά σε μισθοφόρους που στρατολογήθηκαν στο εξωτερικό, ώστε η βασιλεία του να γίνει ακαταμάχητη.

Η επικράτεια της Σικελίας διαιρέθηκε από τρεις λαούς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το ανατολικό τμήμα του νησιού ήταν ελληνική αποικιακή πόλη, η δυτική ακτή ήταν υπό την κυριαρχία του Pun Carthage και οι άλλες περιοχές κατοικήθηκαν από γηγενείς Σίκελους. Ο Διονύσιος Α’ ήταν ένας φιλόδοξος ηγεμόνας, που ήθελε να κυβερνήσει ολόκληρο το νησί και να γίνει ο ισχυρότερος Έλληνας ηγεμόνας.

Ο τύραννος λοιπόν διεξήγαγε πόλεμο ενάντια στις μικρότερες ελληνικές πόλεις καθώς και στις Πούνες, αλλά οι στρατοί του δεν ευημερούσαν μέσα από τα τείχη της πόλης, πολλά από τα οποία αποδείχθηκαν αδιάβατα. Ο Διόνυσος Α΄ διέταξε λοιπόν τους επιστήμονες που ζούσαν στην αυλή του να σχεδιάσουν μηχανές για να καταστρέψουν τα τείχη της πόλης.

Σύμφωνα με τον Διόδωρο, έναν Σικελό ιστορικό εκατοντάδες χρόνια αργότερα, ήταν εκείνη την εποχή που εφευρέθηκε ο πρόγονος της τελευταίας βαλλίστρας, οι Γκασταφέτες. (Γαστρονομία στη λέξη [gyomor] υποδηλώνει ότι οι στρατιώτες τράβηξαν το τόξο στο στομάχι τους). Τις επόμενες δεκαετίες δημιουργήθηκαν διάφορα πυροβόλα στρέψης και εκτοξευτές το ένα μετά το άλλο. V-IV π.Χ. Στις αρχές του 20ου αιώνα γεννήθηκε η τεχνική του καθίσματος.

Ιερά της Επιστήμης

Στους αρχαίους ανατολικούς πολιτισμούς, τα ιερά των θεών και οι βασιλικές αυλές ήταν τα κέντρα της επιστήμης. Πολλές ανακαλύψεις, εφευρέσεις και καινοτομίες έγιναν στις βασιλικές αυλές της Αιγύπτου, της Βαβυλώνας ή της Περσίας. Ακόμη και στον κλασικό ελληνορωμαϊκό πολιτισμό, οι στοχαστές έλκονταν από τα κυρίαρχα κέντρα, όπως έχουμε ήδη δει στην περίπτωση του Διονυσίου Α’.

Ο γιος του II. Ο διασημότερος λόγιος της εποχής του Διονύσου, ο Αθηναίος φιλόσοφος Πλάτων, ήταν δάσκαλός του, ενώ ο βασιλιάς της Μακεδονίας Β’. Ο Φίλιππος κάλεσε τον Αριστοτέλη να μορφώσει τον γιο του Αλέξανδρο (μετέπειτα Μέγα Αλέξανδρο) και την αριστοκρατική νεολαία.

Οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι την περίοδο που ακολούθησε την κατάρρευση της μακεδονικής παγκόσμιας αυτοκρατορίας, ο Πτολεμαίος, που απέκτησε την Αίγυπτο, ίδρυσε το Μουσείο στην έδρα των σωματοφυλάκων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στην Αλεξάνδρεια, που δεν ήταν μόνο η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του αρχαιότητα αλλά πρότυπο για όλες τις μετέπειτα επιστημονικές έρευνες.

Ο Αρχιμήδης των Συρακουσών τον ΙΙΙ π.Χ. ήταν διαπρεπής επιστήμονας του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Στο πρόσωπό του συνδέονταν η μηχανική σχολή των Συρακουσών και η επιστήμη της Αλεξάνδρειας. Ως νέος, ο ίδιος σπούδασε στην Αλεξάνδρεια, όπου γνώρισε τον μελλοντικό διευθυντή του Μουσείου, τον αστρονόμο και γεωγράφο Ερατοσθένη, με τον οποίο παρέμεινε σε επαφή μετά την επιστροφή του.

Ο Αρχιμήδης ήταν βασικά θεωρητικός επιστήμονας, αλλά ταυτόχρονα εξοικειωμένος με τις επιστήμες που ονομάζονταν μαθηματικά και φυσική, αλλά έκανε και τις θεωρητικές του ιδέες πράξη, καθιστώντας τον έναν από τους πιο γνωστούς μηχανικούς της αρχαιότητας.

Άνοιξη 2022: Αξιόπιστοι σύντροφοι

Το έχετε διαβάσει στο παρελθόν
ιστορική ανασκόπηση
τελευταίος αριθμός;

εκπτωτική συνδρομή για 1 έτος (Αριθμός 5)

Έντυπη συνδρομή αγορά

ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ σε περίπτωση που 18% με έκπτωση.
Η ετήσια συνδρομή περιλαμβάνει ήδη το ειδικό φθινοπωρινό τεύχος.

7.960 πόδια 6.490 πόδια

Ψηφιακή συνδρομή αγοράστε με πρόσβαση στο πλήρες αρχείο 50% με έκπτωση.

Για τους πρώτους 500 συνδρομητές.

20.000 πόδια 9.990 πόδια

Mariya Makarova

"Τυπικός τηλεοπτικός νίντζα. Λάτρης της ποπ κουλτούρας. Ειδικός στο Διαδίκτυο. Λάτρης του αλκοόλ. Καταθλιπτικός αναλυτής. Γενικός λάτρης του μπέικον."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *