Συνολικά, ακόμα κι αν ο αγώνας που ανακήρυξε τον Σούπερ Πρωταθλητή της Ρουμανίας διεξήχθη με σχεδόν αδικαιολόγητη οιονεί ανωνυμία (τρεμμένη προβολή στα μέσα ενημέρωσης, με μικρές εξαιρέσεις, και λήθαργος γενική όρεξη…), είδα ένα φαβορί – το CFR Cluj – το οποίο , με τον επιβλητικό και τρυφερό τρόπο που μας έχει συνηθίσει να παίζουμε, αυτή τη φορά έπεσε στα πιτς. Η βόμβα Șumudică CFR ηττήθηκε από μια ομάδα, το Πανεπιστήμιο της Κραϊόβα, που “Τραγούδησε στο φανάρι του πειρατή” (όπως λέει και μια παροιμία στην κλασική λογοτεχνία) στα πέναλτι, και εκεί είδε το ενδιαφέρον του.
Αν και δεν έχει σπάσει ακόμα το πρόσωπό του στην έκθεση Bănie, ο Έλληνας Ουζουνίδης έχει απομνημονεύσει την ιστορία του Γερμανού Otto Rehhagel, ο οποίος το 2004 κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την Εθνική Ελλάδας, μετά από έναν τελικό με την Πορτογαλία. Έπειτα ήταν ένα παιχνίδι όπου η μόνη αναλαμπή επείγουσας ανάγκης ξέφυγε από τον μοναδικό σκόρερ, Άγγελο Χαριστέα. Αυτή τη φορά «Εθνική Αρένα», τη θέση του Χαριστέα πήρε ο τερματοφύλακας Πιλιατσέλι, που έκανε τον Ουζουνίδη “Μεγάλο”, όπως ο Έλληνας επιθετικός μεταμόρφωσε τον Ρεχάγκελ το 2004 σε «Ο Μέγας Όθωνας».
Η κυπελλούχος Oltenia έπαιξε για το Super Cup για δεύτερη φορά, για πρώτη φορά επίσης κόντρα στα μέλη της CFR de Gruia, το 2018. Στη συνέχεια, ακόμη και στο “Oblemanco», οι Τρανσυλβανοί έριξαν το τρόπαιό τους και τώρα «Οι νέοι«Σκέφτηκαν να τους επιστρέψουν».να ευνοήσει“. Δυστυχώς ή ευτυχώς το κατάφεραν μετά από έναν άσχημο αγώνα (καλά, σε κάποια σημεία λένε “ενδιαφέροντος”), το οποίο έκαναν… έξοχα. να πω “Δυστυχώς” γιατί το Πανεπιστήμιο φαίνεται να έχει παραμείνει μια ομάδα σε κρίση επιθετικών λύσεων από την περασμένη σεζόν και κυρίως επειδή, στην προοπτική της ευρωπαϊκής συμμετοχής, η στάμνα δεν πηγαίνει πολύ συχνά στο νερό, και “Ευτυχώς”Οι παίκτες του Ουζούντη φάνηκαν πλέον να πιστεύουν ότι η δουλειά έγινε και έδρασαν πιο αμυντικά, περιμένοντας απλώς να σφυρίξει ο διαιτητής.
Παραμένει, ωστόσο, μια άσβεστη επιθυμία να “ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ«Τεχνικές στις οποίες μας έχουν συνηθίσει οι Oltenians, αν και -όπως μπορεί να έχει δείξει το σημερινό παιχνίδι- σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν ένα επαναλαμβανόμενο βάρος. Αλλά ταυτόχρονα, ένα γλυκό…
Ο ήρωας Πιλιατσέλι έκανε τον Ουζούντη «Μεγάλο», όπως ο Χαριστέας πρώτος σκόρερ, που έστεψε τον «Μεγάλο Ότο»
Οι Γκάμαν, Γκουστάβο και Μάρκοβιτς είχαν εισαχθεί από τον Ουζουνίδη, συγκεκριμένα για να σουτάρουν λάιμ πόιντ. Δεν υπήρχε τίποτα ευχάριστο στο μάτι, αλλά η ζωή βιώνεται αποτελεσματικά. Όλα είχαν υπολογιστεί μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Πράγματι, όσο καλός στρατηγός και αν είσαι, δεν μπορείς να προβλέψεις τις παρεμβάσεις των γκαρντ. Αυτά, όπως η ποίηση, γεννιούνται, δεν γίνονται.
Ο Πιλιατσέλι έκανε ήρωα τον Ουζουνίδη αφού, τουλάχιστον σε επίπεδο περσινής σεζόν, ο Έλληνας παρέμεινε πρωταθλητής μόνο σε δηλώσεις. Τώρα έχει γίνει “Σουπερπρωταθλητής” χάρη στην παρουσία του πνεύματος του Ιταλού Pigliacelli και την ευγένεια των Păun και Omrani, που θεώρησαν ότι και η Craiova άξιζε ένα τρόπαιο, ως μια ευοίωνη (επαν)εκκίνηση.
Το 2004, ο Άγγελος Χαριστέας έκανε τα πάντα για να δώσει ένα στον Ότο Ρεχάγκελ του, ο οποίος κράτησε την ψυχραιμία του και επικεντρώθηκε στην αντεπίθεση. χοιρίδια ένα “πιάστηκε” μια καλή μέρα. Μάλλον ήταν και θα παραμείνει το παιχνίδι της καριέρας του. Έτσι θα τον θυμούνται, ξεσκισμένο από το βιβλίο της ιστορίας, όπως του θυμίζουν σήμερα άλλοι ήρωες, χαμένοι στο έπος που περνά.
Κραϊόβα, η εικόνα του αιρετικού αναμένεται να διακυβεύεται. Κλουζ, το τραγικό πρόσωπο του καταναλωτικού χρήματος
Ας λάβουμε υπόψη τις διαδρομές των δύο ομάδων της τελευταίας σεζόν της Ligue 1, αλλά και το γεγονός ότι η ομάδα της Κλουζ έχει γίνει, πρακτικά, ο συνδρομητής αυτού. “Μικρός” αγώνες, γιατί, πρακτικά, λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια ενός και μόνο αγώνα. Εκτός από τα 4 τρόπαια που κέρδισαν πριν από το σημερινό παιχνίδι, η CFR έχασε επίσης 3 τελικούς, οπότε ήταν ξεκάθαρο ότι η ομάδα του Șumudică ήταν το φαβορί, τουλάχιστον για το γεγονός ότι ήταν κανονικοί στους τελικούς. Αντίθετα, η Κραϊόβα έφερε, με κάποιο τρόπο, με την εικόνα του αιρετικού που περίμενε στην πυρά, μόνο που οι αμμόλοφοι του λάκκου επιστρέφουν όπως θα έλεγες “κίνδυνος“.
Ο Șumudică έχασε κάποια υπερηφάνεια. Ο καυτός, σκλαβωμένος από το άρωμα του ποδοσφαίρου, ξέχασε το γκολ του και μίλησε, λίγο πριν από αυτό το ματς, για χρήματα. Παρέλειψε ακριβώς αυτό που του άρεσε και τον πρόδωσε.
«Δεν μπορείς να πάρεις την τελευταία δεκάρα ενός φτωχού! Λοιπόν, τι είμαι, σούπα;», ακούγεται ένα αντίγραφο του αείμνηστου Gheorghe Dinica, από την ταινία “Φιλανθρωπία”. Γεια σου,ένας κεραυνός εν αιθρία«Δηλαδή αγάπη με την πρώτη ματιά, ειδικά όταν πρόκειται για»χρήματα(Ή στο αποτέλεσμα που προκύπτει με οποιοδήποτε μέσο), σωστά; Μερικές φορές ο λαϊκισμός σε απομακρύνει από τον κόσμο ή σε αυτήν την περίπτωση τη χάρη του υποστηρικτή, όπως ο υπερβολικός ζήλος μπορεί να σε βγάλει ακόμα και από τη χάρη του αφεντικού.
Ομολογουμένως, το Supercup Ρουμανίας δεν προϋπέθετε σε καμία περίπτωση οικονομική αμοιβή, αλλά εδώ επρόκειτο για το καλοφτιαγμένο μάγουλο με τη λιχουδιά του αρχηγού που θέλει να είναι αυθεντικό.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι καταναλωτικό νόμισμα, αλλά μια συλλογή αντικειμένων με τα οποία, αν ξεχάσετε τη μνήμη τους, μπορούν να διαφωνήσουν.
Το νόημα του «παρεξηγημένου» Ουζουνίδη και του Νοικιασμένου Δέντρου του Κλουζ
Και επειδή θυμήθηκα το όνομα του προπονητή της CFR, ο Șumudică ήταν στον δεύτερο τελικό του Super Cup, μετά από αυτόν με την Astra, τον οποίο πανηγύρισε».σε εξορία“, αναστέλλεται αφού πιάστηκε στοίχημα. Η Sumudica γοητεύει, συναρπάζει, φαίνεται ακατανόητη ακόμα κι αν είναι φορτωμένη με νόημα. Αυτή τη φορά, συνάντησε έναν ασκούμενο – τον Ουζουνίδη – που κατάλαβε καλύτερα ότι το ενδιαφέρον ήταν στο φέσι. Όλος ο πληθυσμός θεώρησε το Το CFR είναι ένα δοξασμένο δέντρο, αλλά η λαϊκή σοφία μας λέει ότι μερικές φορές είναι επιβλαβές να κυνηγάς τα «μοντέρνα» φρούτα.
Άθελά της, η Șumudică -γιατί παραμένει πρωταγωνιστής στις ιστορίες μας- έχει αυτοεξοριστεί σε μια πρόωρη έκσταση. Για έναν ραδιόφωνο, αυτό είναι ευπρόσδεκτο. Για έναν έμπειρο εκπαιδευτή, αυτό είναι απόπειρα φόνου.
Αντίθετα, ο Μαρίνος Ουζουνίδης πηγαίνει στο “επαναστάτης“Φέροντας τη μάστιγα ενός αποτυχημένου τίτλου, τον οποίο, ας σοβαρευτούμε, μάλλον δεν αντιμετώπισε την περασμένη σεζόν ως τίποτα περισσότερο από μια ψευδαίσθηση. Τώρα, ωστόσο, κατάφερε να φέρει μια σχετικά μέτρια πλευρά στο λιμάνι, η οποία, με εξαίρεση της αντίστασης σε έναν πρωταθλητή στον αέρα, εκπλήρωσε το καθήκον του, με κόπο, να μη γελάσει.Οι παίκτες της Κραϊόβα δεν έλαμψαν ούτε στα τεχνικά τους προσόντα ούτε στη φαντασία τους, αλλά “Κάνει τη δουλειά”, που λένε γύρω μας, μέσα από το υφάδι.
Είναι γνωστό ότι οι πρωταθλητές μπορούν να καυχηθούν για μια ενδιαφέρουσα καμπάνια απόκτησης, ενώ οι μεταγραφές των Κραϊόβα, Γκάμαν και Λάζαρ προήλθαν από μια ομάδα που υποβιβάστηκε, την Άστρα Τζιούρτζιου. Το CFR έχει πλέον τη δυνατότητα να στείλει δύο διαφορετικές ομάδες στο γήπεδο, κάτι που καμία άλλη ομάδα πρώτης κατηγορίας δεν μπορεί να καυχηθεί. Και δεν μιλάμε για καρικατούρα διεθνισμού, αλλά βλέπουμε τη συνέχεια ενός εθίμου που καρποφορεί εδώ και χρόνια, χάρη στους εφευρέτες του παρελθόντος, Paszkany και Muresan. Κι όμως, η αρχή του δρόμου μοιάζει μπερδεμένη…
Και η πρωταθλήτρια ντρίμπλαρε μόνη της μπροστά σε μια ομάδα που μέχρι το 82ο λεπτό (όταν πήρε το πρώτο κόρνερ) σχεδόν δεν μέτρησε…
Αξέχαστο έμεινε το θέαμα της εισόδου της Κραϊόβα στην πίστα της Γκαμπόν του ποδοσφαίρου του Σούπερ Καπ Μιορίτιτ χάρη στην έμπνευση του προπονητή και του τερματοφύλακα. Κατά τα άλλα, είδα τον νέο νικητή να επαναλαμβάνει τα λάθη της περασμένης σεζόν. Και κοίταξα επίσης έναν Sumudica, αυτόν τον νέο βασκό τύπο “CFR” Το όραμά του επισκιάστηκε από το όραμα του κερασιού, του ποδοσφαίρου να παίζεται για χάρη του ποδοσφαίρου.
“Certified introvert. Devoted internet fanatic. Delightfully charming troublemaker. Thinker.”