Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, η αρχαιότερη γιορτή της Θεοτόκου

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι βασιλική εορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου. Η εορτή του Ευαγγελισμού του Θεού 2022 πέφτει την ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αλλά σημειώνεται με έναν κόκκινο σταυρό και μια απελευθέρωση ψαριών στο Ορθόδοξο Χριστιανικό ημερολόγιο.

Που σημαίνειţδηλαδη να δημιουργήσωκαιπιστεύωπερίπλοκος

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι μια χριστιανική γιορτή που γιορτάζεται στις 25 Μαρτίου κάθε έτους στη μνήμη της αναγγελίας της Παναγίας από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ ότι θα συλλάβει και θα γίνει μητέρα του Ιησού από τη Ναζαρέτ.

Ο Ευαγγελισμός της Μαρίας εγκαινιάζει «την εκπλήρωση των καιρών» (Γαλ. 4, 4), δηλαδή την εκπλήρωση των υποσχέσεων και τις προετοιμασίες για την έλευση του Χριστού. Η Μαρία καλείται να γεννήσει τον Υιό του Θεού. Με την αποδοχή της έγινε Θεοτόκος.

Τόσο η καθολική όσο και η ορθόδοξη παράδοση αναφέρουν ότι ο Ευαγγελισμός έγινε στη Ναζαρέτ, αλλά οι ακριβείς τοποθεσίες διαφέρουν. Στην καθολική παράδοση, ο τόπος σηματοδοτείται από τη Βασιλική του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και στην Ορθόδοξη παράδοση από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Ο Ευαγγελισμός είναι η πρώτη γιορτή αφιερωμένη στη Μητέρα του Θεού, επιβεβαιωμένη από έγγραφα, και η πρώτη μαρτυρία είναι η εκκλησία που χτίστηκε στη Ναζαρέτ (τον 4ο ή 5ο αιώνα), στη θέση του επεισοδίου που αναφέρεται στη Βίβλο. Η ημερομηνία αυτής της γιορτής διέφερε στην αρχή: άλλοι την γιόρταζαν την παραμονή των Θεοφανείων (5 Ιανουαρίου) και άλλοι στις 18 Δεκεμβρίου (ημερομηνία που διατηρείται μέχρι σήμερα στη Γαλικιανή και Μοζαραβική τελετή και για μια γιορτή αφιερωμένη στη Μητέρα του Θεού). Στην Ανατολή, η ημερομηνία της 25ης Μαρτίου έγινε πιθανότατα αποδεκτή μετά την ημερομηνία της 25ης Δεκεμβρίου ως εορτασμός της Γέννησης (γύρω στον 5ο αιώνα). Στη Ρώμη, οι διακοπές εισήχθησαν από τον Πάπα Λέοντα Β’ και τον 9ο αιώνα, η 25η Μαρτίου εξαπλώθηκε σε όλο τον καθολικό κόσμο. Μόνο οι Αρμένιοι γιορτάζουν τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου στις 7 Απριλίου, σε σχέση με τα Χριστούγεννα που γιορτάζουν στις 6 Ιανουαρίου.

Ο Ευαγγελισμός είναι μια πολυαναμενόμενη γιορτή λόγω της ευσεβούς αφοσίωσης των πιστών στη Μητέρα του Θεού. Είναι επίσης μια όαση σωματικής και πνευματικής ενδυνάμωσης για την εποχή της Σαρακοστής, γιατί αυτή την ημέρα έχουμε τη λεγόμενη «απελευθέρωση των ψαριών». Είναι μια γιορτή χαράς, που αναγγέλλει την αρχή της σωτηρίας. «Χωρίς τα καλά νέα δεν έχουμε Χριστούγεννα ούτε Πάσχα», είπε γνωστός οικογενειάρχης. Η χαρά που αναγγέλλει ο Άγγελος σήμερα περικλείει τις κοινότητες των πιστών και απευθύνεται στον καθένα μας, δίνοντάς μας υπόσχεση και ελπίδα: «Ό,τι δεν είναι δυνατό στους ανθρώπους, γίνεται με τον Θεό».

Η παλαιότερη απεικόνιση του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είναι η τοιχογραφία στην Κατακόμβη της Πρισίλλας στη Ρώμη, που χρονολογείται από τους αρχαιολόγους στον 2ο αιώνα. Αντιπροσωπεύει τον Αρχάγγελο Γαβριήλ δίπλα στην Παναγία, η οποία ήδη κρατά το Παιδί στην αγκαλιά της. Εδώ, όπως και σε άλλες εικονογραφικές απεικονίσεις των πρώτων αιώνων, ο άγγελος εμφανίζεται χωρίς φτερά, ίσως λόγω της φυσικής συγκράτησης των χριστιανών καλλιτεχνών να μην του μοιάζουν με ορισμένες φτερωτές ειδωλολατρικές μορφές. Μόνο μετά τον Μέγα Κωνσταντίνο εμφανίζονται άγγελοι με φτερά, σημάδι ότι ανήκουν στην ουράνια τάξη. Μια άλλη ενδιαφέρουσα αναπαράσταση του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου χρονολογείται από το έτος 440, σε ψηφιδωτό, και βρίσκεται στην αψίδα της Βασιλικής «Santa Maria Maggiore» στη Ρώμη. Η σκηνή δείχνει την Παναγία ανάμεσα σε φτερωτούς αγγέλους να φοράει φωτοστέφανα, σαν βασίλισσα με τους αυλικούς της. Πάνω πετάει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, αναγγέλλοντας την ενσάρκωση του Υιού του Αγίου Πνεύματος, που φαντάστηκε το λευκό περιστέρι να κατεβαίνει πάνω της. Στα δεξιά είναι επίσης ο Ιωσήφ στα δεξιά, στον οποίο ο άγγελος αποκαλύπτει το μυστικό.

Μια άλλη αρχαία αναπαράσταση είναι η αρμενική μικρογραφία του Ευαγγελιστή Ετσμιάτζιν (6ος αιώνας) που μοιάζει πολύ με την εικόνα που σώζεται μέχρι σήμερα στην εκκλησία μας.

Παραδοσιακόςţii καιΕίμαι σούπερţii στους Ρουμάνους

Σε σχέση με την Ημέρα Blagovestenie – Ημέρα του Κούκου, έχουν αναπτυχθεί μια σειρά από πεποιθήσεις, έθιμα και πρακτικές υπό το σημάδι της «πρόβλεψης» της τύχης, των καρπών των οπωροφόρων δέντρων, του καιρού κ.λπ.

Έτσι, μια μαρτυρία ενός Ρουμάνου χωρικού που καταγράφει ο Simion Florea Marian, στο βιβλίο «Romanian Holidays», διευκρινίζει: «Η Μπλαγκοβεστένια περιμένει ο κόσμος με μεγάλη χαρά να ακούσει τον κούκο να τραγουδά. Το ρολόι του κούκου του Ευαγγελισμού στο Saint-Pierre είχε πολλές αποστολές να εκπληρώσει. υποτίθεται ότι θα μας έλεγε το μέλλον ή θα μας έφερνε νέα για τους φίλους και τις φίλες μας».

Όλοι στο χωριό περίμεναν να ακούσουν τον κούκο να κελαηδάει, αλλά έπρεπε να πληρούν τρεις προϋποθέσεις: να έχουν τα λεφτά πάνω τους, να μην πεινάνε και να μην στεναχωριούνται.

Όταν τον άκουσαν για πρώτη φορά να τραγουδάει, τον ρώτησαν:

“Χαίρετε,

Μωρό!

Πόσα χρόνια θα μου δώσεις;

Πόσο καιρό θα πεθάνω;»

Τα αγόρια και τα κορίτσια πρόσθεσαν:

“Χαίρετε

Ατυχία!

Πόσα χρόνια θα μου δώσεις;

Μέχρι να παντρευτώ;»

Μετά, κάθε τραγούδι του κούκου μετρούσε για ένα χρόνο.

Σύμφωνα με τους περισσότερους Ρουμάνους, ο κούκος τραγουδά από τον Ευαγγελισμό μέχρι το Σανζιέν ή το Σαν Πετρού, όταν πνίγεται στο κριθάρι και δεν μπορεί πλέον να τραγουδήσει, μετατρέπεται σε γεράκι και παραμένει μέχρι τον επόμενο Ευαγγελισμό.

Επίσης πίστευαν ότι όπως είναι η ώρα του Ευαγγελισμού, έτσι θα είναι και το Πάσχα.

Πώς ήταν το sπερίπλοκοςrbπερίπλοκοςtoritπερίπλοκος Καλα ΝΕΑ?

Στη Μπουκοβίνα, Η μπλογκοβεστένια είναι τόσο σημαντική γιορτή όσο το Πάσχα, γιατί χωρίς τον Ευαγγελισμό δεν θα ήταν Πάσχα.

Στο ίδιο έργο του Simion Florea Marian, ανακαλύπτουμε τη δεισιδαιμονία του Ρουμάνου αγρότη, από περιστάσεις όπως αυτές: αν πάρει αυτό το αλεύρι και το απλώσει σε ένα δέντρο, αυτό το δέντρο δεν θα καρποφορήσει εκείνη τη χρονιά».

Κάποιες γυναίκες από τη Μπουκοβίνα σήμερα το πρωί βάζουν φωτιά στην αυλή μπροστά στην πόρτα και βάζουν δίπλα τους ψωμί, αλάτι και νερό για να ζεσταθούν, να φάνε και να πιουν νερό για τους αγγέλους. Έπειτα δίνονται ως ελεημοσύνη ψωμί και αλάτι.

Οι περισσότεροι Ρουμάνοι στην Μπουκοβίνα πιστεύουν ότι ξεκινώντας με τον Ευαγγελισμό θα είναι πιο ζεστό και πιο όμορφο, γι’ αυτό οι βοσκοί σκαρφαλώνουν στα άχυρα αυτήν την ημέρα και απειλούν με το τσεκούρι κατά τη διάρκεια του χειμώνα για να φύγουν, ότι το γρασίδι είναι πράσινο και τώρα έχουν πού τα πρόβατα βόσκουν.

Στην Τρανσυλβανία, κάθε οικογένεια ετοίμαζε κουδούνια, σπίρτα και θυμίαμα την παραμονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Το ξημέρωμα, το πρώτο μέλος της οικογένειας που ξύπνησε πήρε μια χόβολη, έβαλε λιβάνι, έκανε τρεις φορές κύκλους στα κτίρια και κάπνισε τα βοοειδή. Εν τω μεταξύ, έκανε θόρυβο με τις καμπάνες κολλημένες στα πόδια του. Έπειτα πήγε στα δέντρα και, κάνοντας μικρές φωτιές κάτω από αυτά, έψαξε να δει ποια θα έδειχναν σημάδια καρποφορίας. Άγγιξε το δέντρο, που πίστευε ότι δεν έφερε καρπούς, τρεις φορές με την άκρη ενός τσεκούρι, λέγοντας: “Ναίπερίπλοκος τώρα κόκκινοκαιτι, τάι τάι!”

Ο Simion Florea Marian αναφέρει επίσης ότι, σύμφωνα με αυτήν την πεποίθηση, «η φωτιά στο δοχείο προσελκύει τη ζέστη του καλοκαιριού, το θυμίαμα κυνηγά και διώχνει τα φίδια από το σπίτι και η φωτιά κάτω από τα δέντρα σβήνει και αποκαθιστά τα θρεπτικά συστατικά που έχουν ήδη χαθεί».

Μια άλλη κοινή πεποίθηση είναι ότι αν μια κότα, μια χήνα ή μια πάπια γεννήσει αυγά εκείνη τη μέρα, τότε «τα αυγά δεν είναι καλό να τα βάζουμε κάτω από τη φωλιά, γιατί δεν βγαίνουν καλοί νεοσσοί». Επίσης την ημέρα αυτή αφαιρούνται οι κυψέλες που δεν αφαιρέθηκαν την ημέρα του Αλεξίου και τα βοοειδή βγαίνουν από τους στάβλους και αφήνονται στον ήλιο, για να είναι υγιή όλο το χρόνο.

Στο Μπανάτ, οι γυναίκες, από τον Ευαγγελισμό, πηγαίνουν στο δάσος και φέρνουν ξύλα τα οποία στη συνέχεια κρατούν για τη Μεγάλη Πέμπτη.

Blagovesnicul – Άγιος Αρχάγγελος Γαβριήλ

Η εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου συνεχίζεται την επόμενη μέρα (26 Μαρτίου) με τη γιορτή του Αγίου Αρχαγγέλου Γαβριήλ, εκείνου που έφερε τα καλά νέα της ενανθρωπήσεως του Κυρίου στην Παναγία. Ο Άγιος Αρχάγγελος Γαβριήλ ονομάζεται από τους Ρουμάνους της Bukovina, Blagovesnicul.

Είναι μια γιορτή που κάνουν ειδικά οι γυναίκες γιατί ο Αρχάγγελος έφερε τα νέα της Θεοτόκου. Οι γυναίκες δεν εργάζονται αυτήν την ημέρα, ειδικά γύρω από το σπίτι, ενώ οι άνδρες εργάζονται έξω. Όπως και η Μπλαγκοβεστένια, οι διακοπές θεωρούνταν δυσμενείς για τους καρπούς των πτηνών, των ζώων και των φυτών: δεν τοποθετούνταν καμπάνες ή πίστευαν ότι δεν θα εκκολαφθούν αυγά από τα αυγά που γεννήθηκαν εκείνη την ημέρα. οι αγελάδες δεν «κυνηγούσαν». καλαμπόκι δεν σπάρθηκε (Μολδαβία, Μπουκοβίνα).

Ένα άλλο έθιμο ήταν ότι οι άνθρωποι συνεχίζουν να τρώνε ψάρια αυτή την ημέρα, «όχι μόνο για φαγητό, αλλά για να είναι τόσο υγιείς όσο τα ψάρια όλο το χρόνο». (Πηγές: Basilica.ro, Ziarul Lumina, Romanian Orthodoxywiki)

Adrik Egorov

"Certified introvert. Devoted internet fanatic. Delightfully charming troublemaker. Thinker."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *