Σε συνάντησή τους στο Λουξεμβούργο τη Δευτέρα, οι 27 υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ ξεκίνησαν μια διαδικασία επανεξέτασης της ευρωπαϊκής πολιτικής έναντι της μεγάλης ανατολικής χώρας – μια σημαντική στιγμή, όχι μόνο λόγω της σύμπτωσης με το συνέδριο του Πεκίνου. Στην πραγματικότητα, η συνάντηση σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής στην πολιτική της ΕΕ για την Κίνα.
Όπως σημειώνουν οι δημοσιογράφοι του Politico, για πρώτη φορά, το επίσημο έγγραφο μετά τη συνάντηση αναφέρεται στην Κίνα όχι απλώς ως ανταγωνιστή, όπως ήταν η επίσημη γραμμή μέχρι τώρα, αλλά ως «σκληρό ανταγωνιστή».
Το έγγραφο δίνει επίσης έμφαση στην «αποφυγή της μετατροπής των εξαρτήσεων σε τρωτά σημεία».
“Όλοι είναι λίγο πολύ στην ίδια σελίδα”, δήλωσε διπλωμάτης της ΕΕ στο Politico. Τα κράτη μέλη της ΕΕ υποστηρίζουν πλήρως τη συνεχιζόμενη δέσμευση σε θέματα που απασχολούν την ΕΕ, όπως η κλιματική αλλαγή, αλλά χωρίς αυξανόμενη εξάρτηση από την Κίνα.
Συνεργασία με τις ΗΠΑ, σταθερότητα στην Ταϊβάν
Σύμφωνα με έγγραφο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης που συμβουλεύτηκε οι Financial Times, οι 27 συμφώνησαν να «συνεργαστούν πιο στενά με τις Ηνωμένες Πολιτείες, να ενισχύσουν την άμυνα έναντι κυβερνο και υβριδικών απειλών, να διαφοροποιήσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού που προμηθεύονται εκτός Κίνας και να εμβαθύνουν τους δεσμούς με την Ινδοκίνα». Χώρες του Ειρηνικού».
Για το Les Echos, η Ευρώπη μπορεί να αντιπροσωπεύει μια καλή εναλλακτική «για σημαντικές χώρες όπως το Βιετνάμ, το οποίο έχει 100 εκατομμύρια κατοίκους και δεν θέλει να εξαρτάται πολύ από τον μεγάλο γείτονά του».
Πολιτικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εκδώσει ισχυρότερα μηνύματα –και συνοδευόμενα από οικονομικές προειδοποιήσεις– στο Πεκίνο σχετικά με την Ταϊβάν.
Αυτό, μετά, στο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο Σι Τζινπίνγκ είπε ότι δεν απέκλεισε τη χρήση βίας για την κατάληψη του νησιού κάποια στιγμή.
Καλύτερα αργότερα…
Φαίνεται μια στιγμή αφύπνισης και το τέλος των ψευδαισθήσεων, αφού οι Ευρωπαίοι άργησαν πολύ να κατανοήσουν την πρόκληση.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν εντελώς μαγεμένοι από τις συμφωνίες που μπορούσαν να συνάψουν με τον κινεζικό γίγαντα. Οι αμοιβαίες επισκέψεις στα υψηλότερα επίπεδα κατέληξαν σε συμβάσεις αξίας δισεκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Ευρώπη άνοιξε τις αγορές της, χωρίς να βλέπει –ή να προσποιείται ότι δεν βλέπει– τον κινεζικό προστατευτισμό στο εσωτερικό. Ή η ισχυρή επιδότηση κινεζικών προϊόντων, σε αθέμιτο ανταγωνισμό με ευρωπαϊκά προϊόντα. Ή η χρήση καταναγκαστικής εργασίας.
Σήμερα, οι ευρωπαϊκές καγκελαριές έχουν καταλάβει ότι, για την Κίνα, η οικονομική ανάπτυξη δεν σχεδιάστηκε για να βγάλει το έθνος από την υστεροφημία του και να δημιουργήσει παγκόσμιες συμμαχίες – αλλά για να χρηματοδοτήσει έναν νέο τύπο ιμπεριαλισμού.
Η Κίνα επιτίθεται στην τρέχουσα παγκόσμια τάξη και την πολυμέρεια για να αποδυναμώσει τη Δύση. Και να αντικατασταθεί, στο μέτρο του δυνατού, η φιλελεύθερη τάξη πραγμάτων με το κινεζικό μοντέλο, που βασίζεται στον σχεδιασμό, τον πανταχού παρόν έλεγχο και την άνευ όρων υπακοή των πολιτών.
Τέλος, συγκλονισμένοι από τον πόλεμο που ξεκίνησε η Ρωσία – ένας άλλος παράγοντας του οποίου οι επιθετικές αποχωρήσεις χρηματοδοτούνται εδώ και χρόνια – οι Ευρωπαίοι φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Αλλά, όπως συμβαίνει με τη Ρωσία, όσο πιο αργό είναι το πιο ακριβό.
Ακούστε το χρονικό της «Eurocronica», με τον Ovidiu Nahoi, κάθε μέρα, Δευτέρα έως Παρασκευή, από τις 8:45 π.μ. και ξανά την Κυριακή, από τις 3 μ.μ., μόνο στο RFI Romania
Όλα τα Ευρωχρονικά του Ovidiu Nahoi: http://www.rfi.ro/tag/eurocronica
“Πρωτοπόρος του Διαδικτύου. Προβληματιστής. Παθιασμένος λάτρης του αλκοόλ. Υπέρμαχος της μπύρας. Νίντζα ζόμπι.”