Και ως συνήθως, οι PR της Nike είχαν δίκιο.

Αν και ήδη κατά τη διάρκεια ενός από τους σημαντικότερους αγώνες στην ιστορία του στίβου, όταν Ρότζερ Μπάνιστερ Το 1954 έσπασε το όριο των ονείρων των τεσσάρων λεπτών ανά μίλι, ακόμη και τότε χρησιμοποιούσαν κουνέλια, δύο για την ακρίβεια, και υπάρχουν ακόμα άνθρωποι ανάμεσά μας που αρνούνται την ύπαρξη του θεσμού του τρεξίματος ταχύτητας. Ή τουλάχιστον, το θεωρούν ασυμβίβαστο με τις θεμελιώδεις αξίες του στίβου. Ακόμα κι αν εκείνη την εποχή Rózsavölgyi επίσης έγλειψε Ίχαροςnak -και το αντίστροφο-, θυμάμαι μια συνέντευξη, για παράδειγμα Tamas Vitraysal – ο οποίος μετέδωσε ακόμη και τα αθλητικά γεγονότα των Ολυμπιακών Αγώνων του Μεξικού στο Magyar Televízío – στην οποία εξήγησε πώς η εμφάνιση των κουνελιών στο άθλημα ήταν ένα διάλειμμα για αυτόν. Ότι δεν θεώρησε ότι ήταν ηθικό για κάποιον να σπάσει ένα παγκόσμιο ρεκόρ με τη βοήθεια ενός δρομέα ταχύτητας.

Ούτε μία ή δύο γενιές μεγάλωσαν με τέτοιο τρόπο ώστε η παρουσία δρομέων ρυθμού να τους ήταν απολύτως φυσική και ούτε ένας ή δύο δρομείς δεν κέρδισαν αρκετές χιλιάδες δολάρια επειδή ήταν σε θέση να υπαγορεύσουν τον ακριβή ρυθμό που ζητούσαν οι διοργανωτές. Πολλοί άνθρωποι έβγαζαν περισσότερα χρήματα ως κουνελάκι προς το τέλος της καριέρας τους παρά κατά τη διάρκεια της «πραγματικής» καριέρας τους. Τα κορυφαία κουνελάκια μπορούν να λάβουν έως και 2-3.000 $ ανά αγώνα, μερικές φορές συμπληρωμένα με ένα μπόνους για μια σημαντική απόφαση.

Τα καλύτερα κουνέλια στον κόσμο, ίσως τώρα Έρικ Σοβίνσκινωρίτερα Μπραμ Σομ, αν και υπήρχαν σπουδαίοι δρομείς – ο Som κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ο Sowinsky κέρδισε ένα χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο κλειστού στίβου – ως ελίτ αθλητές σπάνια κέρδισαν τόσα πολλά χρήματα σε έναν μόνο αγώνα. Επιπλέον, ως Rabbits, μπορούν να συμμετάσχουν σε πολλούς περισσότερους αγώνες από ό,τι στο απόγειό τους, καθώς δεν χρειάζεται να απλωθούν τόσο πολύ, καθώς συχνά δεν διανύουν ούτε τη μισή απόσταση. Ενώ ως κορυφαίοι αγωνιζόμενοι μπορεί να τρέξουν το πολύ δύο ή τρία 800 μέτρα το μήνα κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού της σεζόν, ως κουνελάκια έτυχε να εμφανίζουν σε διαφορετική πόλη σχεδόν κάθε μέρα.

Ο ρόλος του καλού κουνελιού είναι διπλός: υπαγορεύει τον επιθυμητό ρυθμό με ακρίβεια μετρονόμου και πιάνει και τον άνεμο του δρομέα μπροστά του, που ετοιμάζεται για ένα καλό αποτέλεσμα. Είναι σημαντικό να μπορείτε να τρέχετε ομοιόμορφα, αλλά επίσης δεν βλάπτει εάν μπορείτε να κρατηθείτε για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Στο Παρίσι πρόσφατα, για παράδειγμα, όταν Kypyegon Faith έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 5000 μέτρα, Béatrice Chepkoech, κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 3.000 μέτρα με εμπόδια, ήταν το τελευταίο κουνέλι, αυτό προφανώς δεν είναι τυχαίο. Όσο μπορούσε να τρέξει με αυτόν τον ρυθμό, λίγοι άνθρωποι μπορούσαν.

Ένας καλός δρομέας ταχύτητας σίγουρα βοηθάει πολύ. Σε σύγκριση με αυτό, είναι ίσως εκπληκτικό το πόσο εχθρικοί ήταν πολλοί άνθρωποι στη νέα τεχνολογία Wavelight. Ωστόσο, το Electric Rabbit δεν πιάνει αέρα και δεν είναι σε θέση να κάνει το δεύτερο, ας πούμε, 60 δευτερόλεπτα μετά την πρώτη βόλτα των 56 δευτερολέπτων. τρέξιμο

Η τεχνολογία Wavelight (ίσως ηλεκτρικό κουνέλι στα ουγγρικά) έχει ουσιαστικά δύο τομείς χρήσης. Βοηθώντας αρχικά στην εκπαίδευση δρομέων μεγάλων αποστάσεων, σε καλύτερα μέρη, ο προπονητής δεν έχει πλέον τέσσερα χρονόμετρα να κρέμονται στο λαιμό του, όπως στο παρελθόν. Ο άλλος τομέας χρήσης είναι αυτό που βλέπουμε στους μεγάλους αγώνες: το ηλεκτρικό κουνέλι βοηθά τον δρομέα και βοηθά τον θεατή να καταλάβει τον αγώνα.

Μια ολλανδική εταιρεία που ειδικεύεται στην ανάπτυξη λαμπτήρων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορα αθλήματα επικοινώνησε με τον πιο σημαντικό μάνατζερ στον κόσμο, Τζος ΧέρμενςΔεν είναι ξεκάθαρο αν μπορούν να εφεύρουν κάτι μαζί που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στον αθλητισμό. Ο Χέρμενς ενέπλεξε τον πρώην αναβάτη και προπονητή του, Μπραμ Σομ, στη διαδικασία της κοινής σκέψης και από εκεί ήταν μόνο ένα μικρό βήμα για να φτάσουμε στο σύστημα που γνωρίζουμε σήμερα.

Ήδη το 2018 στο Χέντζελο, κατά τη διάρκεια του «διαγωνισμού εντός έδρας» στο Χέρμενς. Σεμπαστιάν Κόε Το Wavelight έκανε το ντεμπούτο του με την ευλογία του και σήμερα χρησιμοποιείται σε 11 από τις 14 διοργανώσεις του Diamond League. Η άποψη του Coe είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί: ο αθλητισμός χρειάζεται καινοτομία, οτιδήποτε φέρνει τον αθλητικό του χαρακτήρα πιο κοντά σε αυτούς που δεν τον έχουν ασκήσει είναι χρήσιμο και οτιδήποτε τον κάνει κατανοητό και διαφανές στους απλούς ανθρώπους είναι χρήσιμο.

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι η ίδια μάχη, την οποία έδωσε αυτό το άθλημα ήδη μια φορά στη δεκαετία του ’50, πρέπει να δοθεί ξανά. Εκείνη την εποχή, πολλοί άνθρωποι απέρριπταν το κουνέλι, σήμερα είναι το ηλεκτρικό κουνέλι.

Ναι, είναι πιο εύκολο για το κουνέλι όταν υπαγορεύει το ρυθμό, είναι πιο εύκολο να ακολουθήσει ένα φως από το να βασιστεί στην αίσθηση του ρυθμού του, και ναι, είναι πιο εύκολο και για τον ανταγωνιστή, γιατί ξέρει συνεχώς πόσο πίσω είναι στη σταθερή βήμα. , ή γνωρίζει ότι μπορεί κατά τη διάρκεια των παγκόσμιων ωρών αιχμής.

Το Wavelight βοηθάει, πρέπει να ειπωθεί ειλικρινά. Βοηθάει τον θεατή, βοηθάει τον δρομέα. Αλλά αν απαγορεύαμε οτιδήποτε έκανε τα πράγματα πιο εύκολα, οι δρομείς δεν θα μπορούσαν καν να φορούν παπούτσια, θα έπρεπε να τρέξουν με σκωρία, οι αθλητές με κοντάρια θα χρησιμοποιούσαν μπαμπού ή μεταλλικούς στύλους και δεν θα υπήρχε μηχανή εκκίνησης.

Αλλά το πιο σημαντικό: ο στίβος δεν υπήρχε πολύ καιρό πριν, νομίζω.

Εάν δεν παρακολουθείτε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου της Βουδαπέστης από τον ιστότοπο, αλλά είστε περίεργοι για το τι συμβαίνει στην πραγματικότηταΉ απλά δεν έχεις λεπτό, οπότε μείνετε στο Eurosport μεταξύ 19 και 27 Αυγούστου! Οι Zita Ajkler, Gábor Szabó και Gergely Németh θα αναφέρουν από το σημείο και στο eurosport.hu μπορείτε να παρακολουθήσετε τον τελικό οποιουδήποτε αριθμού δεξιοτήτων από την αρχή μέχρι το τέλος. Κάθε δευτερόλεπτο του Παγκοσμίου Κυπέλλου Στίβου βρίσκεται στις πλατφόρμες του Eurosport, έτσι δεν θα χάσετε τίποτα μαζί μας!