Η προέλευση και η ιστορία των Χριστουγέννων: όταν έγιναν επίσημα χριστιανική γιορτή

Τα Χριστούγεννα γιορτάστηκαν για πρώτη φορά στη Δυτική ή Ρωμαϊκή Εκκλησία τον 4ο αιώνα μ.Χ. και μόλις τον 5ο αιώνα η Ρωμαϊκή Εκκλησία διέταξε να είναι επίσημη χριστιανική εορτή.

Οι Χριστιανοί γιορτάζουν τη γέννηση του Ιησού Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου, αν και τίποτα στη Βίβλο δεν καθορίζει την ημερομηνία γέννησής του περίπου εκείνη την ημέρα. Ο ακριβής λόγος για τον οποίο ήρθαν τα Χριστούγεννα να γιορτάζονται αυτήν την ημερομηνία παραμένει ασαφής, αλλά η γιορτή πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες της στους παγανιστικούς εορτασμούς του χειμερινού ηλιοστασίου.

Διαβάστε επίσης: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ. ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΓΙΟΡΤΕΣ και ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ που μπορείτε να στείλετε στα αγαπημένα σας πρόσωπα αυτά τα Χριστούγεννα

Από την επιστροφή του Ήλιου στη γιορτή της Γέννησης

Κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, οι προχριστιανικές θρησκείες σηματοδοτούσαν την επιστροφή του Ήλιου. Η πρώτη γραπτή αναφορά σε μια τέτοια γιορτή βρέθηκε στη Μεσοποταμία, όπου η γιορτή διήρκεσε 12 ημέρες και είχε σκοπό να βοηθήσει τον θεό Μαρντούκ να δαμάσει τα τέρατα του χάους για άλλη μια χρονιά.

Κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, η αρχαία Ρώμη είχε επίσης μια γιορτή που λάτρευε τον Ήλιο και το φως που κατακτούσε το σκοτάδι, μια λατρεία που μεταφέρθηκε από τους Πέρσες που λάτρευαν τον Μίθρα – τον θεό του ήλιου. Από τα μέσα Δεκεμβρίου έως την 1η Ιανουαρίου λάμβαναν χώρα τα Saturnalia, μια γιορτή προς τιμήν του θεού Κρόνου, της θεότητας που προστάτευε τις γεωργικές εργασίες και τους καρπούς της γης, και της γέννησης του αδικοχαμένου Ήλιου, του ακατακτημένου εδάφους, το χειμώνα του ηλιοστασίου. , όταν οι μέρες αρχίζουν να μεγαλώνουν.

Διαβάστε επίσης: Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Πώς και πότε να διακοσμήσετε. Η ιστορία του στολισμού του χριστουγεννιάτικου δέντρου

Το έτος 274, το χειμερινό ηλιοστάσιο ήταν στις 25 Δεκεμβρίου, τότε ο αυτοκράτορας Αυρηλιανός κήρυξε αυτή την ημερομηνία ως Natalis Solis Invicti, που σημαίνει τη γέννηση του αήττητου Ήλιου.

Κατά τους δύο πρώτους αιώνες του πρώιμου Χριστιανισμού, δεν γιορταζόταν η γέννηση του Ιησού και μόλις τον 4ο αιώνα, μετά την ανακήρυξη του Χριστιανισμού ως επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, εμφανίστηκε η ιδέα να υποδηλωθούν τα γενέθλιά του. . Μέχρι τότε υπήρχε κοινή γιορτή, στις 6 Ιανουαρίου, για τον εορτασμό της Γέννησης του Κυρίου, της βάπτισής του από τον Άγιο Ιωάννη και της συμμετοχής στο γαμήλιο γλέντι στην Κανά της Γαλιλαίας, μια λειτουργική στιγμή που υιοθετήθηκε αργότερα από την Εκκλησία της Ρώμης.

Στη Δύση (Ρώμη), το έτος 320, ο Πάπας Ιούλιος καθιέρωσε την 25η Δεκεμβρίου ως επίσημη ημερομηνία γέννησης του Ιησού Χριστού.

Διαβάστε επίσης: Η ιστορία του Άγιου Βασίλη ή ο θρύλος του Άγιου Βασίλη

Από το έτος 325, ο πρώτος Χριστιανός Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Μέγας αποφάσισε να γιορτάσει την ημερομηνία γέννησης του Ιησού Χριστού και το έτος 429, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός κήρυξε τα γενέθλια του Ιησού ως γιορτή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Η επιλογή της ημερομηνίας γέννησης του Ιησού και του επίσημου εορτασμού του μάλλον αποφασίστηκε για να εξουδετερωθεί η επιρροή της ειδωλολατρικής γιορτής που ονομάζεται Natalis Solis Invicti (Γέννηση του Ακατακτημένου Ήλιου) και της λατρείας του Μίθρα, του περσικού θεού του Ήλιου, που γεννήθηκαν εκείνη την ημέρα.

Στην Ανατολή, για τα γενέθλια του Κυρίου, επιλέγουμε την 6η Ιανουαρίου, την ημέρα που οι Έλληνες γιόρταζαν τη γέννηση του θεού Διόνυσου και οι Αιγύπτιοι τη γέννηση του θεού Όσιρι. Η ημερομηνία αυτή εορτάζεται και σήμερα στην Ελληνική και Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ο Άγιος Πατρίκιος εισήγαγε αυτόν τον εορτασμό στην Ιρλανδία το 461, ο Αυγουστίνος του Καντέρμπουρυ καθιέρωσε την ίδια παράδοση στην Αγγλία το 604, και έναν αιώνα αργότερα ο Άγιος Βονιφάτιος καθιέρωσε στη Γερμανία τον εορτασμό της Γέννησης του Ιησού επίσης στις 25 Δεκεμβρίου.

Διαβάστε επίσης: Οι τάρανδοι του Άη Βασίλη. Η ιστορία του τάρανδου του Άγιου Βασίλη. Πώς τα λένε και πώς βοηθούν τον Άγιο Βασίλη

Το έτος 815, τα Χριστούγεννα εισήλθαν στη Σκανδιναβία μέσω του Saint Angsar, ο Άγιος Κύριλλος συνέβαλε στη διάδοση της χριστιανικής εορτής στις σλαβικές χώρες, ο Άγιος Adalbert στην Ουγγαρία, από το 997, και η Δανία θα γίνει πλήρως χριστιανική την περίοδο 1014-1053.

Στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, οι Προτεστάντες σε ορισμένες ώρες απαγόρευσαν τον εορτασμό των Χριστουγέννων και τη λατρεία των αγίων. Για παράδειγμα, ο Όλιβερ Κρόμγουελ απαγόρευσε αυτές τις διακοπές στην Αγγλία μεταξύ 1649 και 1660.

Μόλις τον 19ο αιώνα τα Χριστούγεννα έγιναν πραγματικά δημοφιλή ως γιορτή παιδιών, δώρων και φιλανθρωπίας, και ο Κάρολος Ντίκενς είναι υπεύθυνος για αυτή τη νοοτροπία. Το 1843, ο Ντίκενς δημοσίευσε το διήγημα «A Christmas Carol», για έναν γκρινιάρη, μισάνθρωπο που μεταμορφώνεται αφού τον επισκέφτηκαν τέσσερα φαντάσματα την παραμονή των Χριστουγέννων, μια ιστορία που αργότερα εικονογραφήθηκε και μεταφράστηκε σε ταινίες και κινούμενα σχέδια.

Η αμερικανική πολιτεία της Αλαμπάμα ήταν η πρώτη που κήρυξε τα Χριστούγεννα ως νόμιμη αργία το 1836, στη συνέχεια από το 1870 έγινε εθνική εορτή σε όλες τις πολιτείες της Αμερικής.

Διαβάστε επίσης: Χριστουγεννιάτικο τραπέζι: Παραδοσιακές συνταγές από: μαγιονέζα, μπαστούνια, λουκάνικα, λουκάνικο αίμα και μπέικον βραστό με σκόρδο

Η Καθολική Εκκλησία αντιτίθεται, μάταια, στον ισχυρισμό του Άγιου Βασίλη και αντιστέκεται στην αφομοίωση λαϊκών μυθολογιών διαφορετικών από τον Χριστιανισμό, ειδικά στη δεκαετία του 1950.

Στον κόσμο, όμως, κάθε κοινότητα Χριστιανών γιορτάζει τα Χριστούγεννα σύμφωνα με τις παραδόσεις του τοπικού πολιτισμού και τα παγανιστικά έθιμα από τη στιγμή της μεταστροφής και γι’ αυτό οι συγκεκριμένες τελετουργίες είναι πολλές και πολύ διαφορετικές.

Πηγή: tvr.ro