Το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ένωση της ευρωπαϊκής ηπείρου έχει, όπως κάθε ενοποιητικό πολιτικό σχέδιο, νικητές και ηττημένους. Οι μεγάλοι νικητές είναι αναμφίβολα οι κεντρικές και βόρειες πολιτείες της ηπείρου. Επίσης νικητές, αλλά μικρότερες, οι ανατολικές πολιτείες, που έχουν μειώσει πολύ τη διαφορά τους με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Και οι χαμένοι είναι οι νότιες, μεσογειακές πολιτείες, που βυθίζονται, χρόνο με τον χρόνο, στη θέση των κορυφαίων σε όλες τις βαθμολογίες.
Με αφορμή την 9η Μαΐου έγινε πολύς λόγος για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την εξέλιξη της Ρουμανίας. Όμως ο πιο «έντιμος» τρόπος να χαρακτηρίσουμε την εξέλιξη της χώρας μας εντός του ηπειρωτικού μπλοκ είναι να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με την εξέλιξη άλλων κρατών. Και ας δούμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Από αυτή την άποψη, η αξιολόγηση που μπορεί να αποδοθεί παγκοσμίως σε μια χώρα για τις οικονομικές της επιδόσεις ονομάζεται GDP/capital, η μεθοδολογία PPS (πρότυπα αγοραστικής δύναμης). Ακολουθώντας αυτόν τον δείκτη το 2021, η Ρουμανία θα βρίσκεται στην 22η θέση στην ΕΕ, στο 73% του μέσου όρου της Ένωσης.
Πηγή: https://viborc.com/europe-gdp-per-capita-ppp-pps-2021/
Πίσω μας βρίσκονται: Βουλγαρία (55%), Ελλάδα (65%), Σλοβακία (68%), Κροατία (70%) και Λετονία (71%). Ακριβώς από πάνω μας βρίσκονται η Πορτογαλία (74%), η Ουγγαρία (76%), η Πολωνία (77%) και η Ισπανία (84%).
Είμαστε καλά, είμαστε καλά; Ας δούμε πώς ήμασταν πριν από λίγο καιρό, πριν από 11 χρόνια, το 2010 (Η πηγή: ΕΔΩ): Η Ρουμανία βρισκόταν στο 52% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, πίσω μόνο από τη Βουλγαρία (45%). Μπροστά μας ήταν: Λετονία (54%), Κροατία (61%), Λιθουανία (61%), Πολωνία (63%). Η Ουγγαρία βρίσκεται ήδη στο 66%, η Σλοβακία στο 76%, η Πορτογαλία στο 83%, η Ελλάδα στο 85% και η Ισπανία στο 95% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Πρακτικά, η μεγαλύτερη αύξηση σημειώθηκε στην Πολωνία (κατά 24 ποσοστιαίες μονάδες, μείωσε τη διαφορά της με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο), ακολουθούμενη από τη Ρουμανία (με 21 ποσοστιαίες μονάδες, μειώσαμε τη διαφορά μας με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο). Η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Σλοβακία κατέρρευσαν, η Ισπανία έπεσε απότομα και η Κροατία και η Ουγγαρία σημείωσαν πολύ μικρότερη πρόοδο. Με ρυθμό που η Ρουμανία κλείνει τη διαφορά της με τον μέσο όρο της ΕΕ, σε 10 χρόνια θα έχουμε περίπου 8 χώρες πίσω μας (Πορτογαλία και Ουγγαρία, φυσικά).
Φυσικά, αυτή η ανάπτυξη της οικονομίας στο σύνολό της μετρούμενη με τον δείκτη ΑΕΠ/κεφαλή της ΖΕΠ γίνεται αισθητή και στην ευημερία των Ρουμάνων, οι οποίοι κατέληξαν να καταναλώνουν περίπου το 79% της μέσης κατανάλωσης ενός Ευρωπαίου:
Πηγή: https://ec.europa.eu/eurostat/web/products-eurostat-news/-/ddn-20210621-1
Ο δεύτερος σημαντικός δείκτης της επιτυχίας της ένταξής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι στα τέλη Σεπτεμβρίου 2020, λάβαμε 60 δισεκατομμύρια ευρώ και συνεισφέραμε 20 δισεκατομμύρια ευρώ στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Θέλω να πω, Σε 13 χρόνια έχουμε καθαρό εισόδημα 40 δισ. ευρώ που έχει χρηματοδοτήσει σε μεγάλο βαθμό τη γεωργία, τις υποδομές και τη γενικότερη ανάπτυξή μας:
Πηγή: https://www.fonduri-ue.ro/images/files/fluxuri/bfn_30092020.pdf
Το 2021 λάβαμε περισσότερα από 4 δισ. ευρώ και συνεισφέραμε περίπου 2 δισ. ευρώ. Αυτό είναι πάνω από 2 δισ. ευρώ καθαρών ταμειακών εισροών στην οικονομία μας.
Αντι αυτου, χάσαμε 3 εκατομμύρια πολίτες που μας έφυγαν για άλλα κράτη της Ένωσης, επίπεδο που δεν ξεπερνά κανένα άλλο ευρωπαϊκό κράτος. Η Ελλάδα δεν έχει χάσει περισσότερους από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες και διέρχεται τη μεγαλύτερη οικονομική κατάρρευση στον σύγχρονο κόσμο. Είναι σαφές ότι η αναχώρηση τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων από τη Ρουμανία σε ξένες χώρες είναι ένα φαινόμενο που υπερβαίνει τη διαφορά στο βιοτικό επίπεδο μεταξύ μας και της Δύσης και εκφράζει τη βαθύτερη κοινωνική απογοήτευση οποιουδήποτε σύγχρονου ευρωπαϊκού έθνους προς το κράτος του..
Ποια θα ήταν η εξήγηση μιας τέτοιας δημογραφικής καταστροφής στο πλαίσιο μιας τόσο εξαιρετικής οικονομικής πορείας; Θα λέγατε ότι μια τέτοια οικονομική ανάπτυξη θα φέρει μετανάστες εδώ, ότι δεν θα κάνει τους Ρουμάνους σε φυγή. Λοιπόν, η απογοήτευση όσων εγκαταλείπουν οριστικά αυτή τη χώρα δεν στρέφεται κατά της οικονομίας, αλλά εναντίον ενός κράτους που δεν έχει καμία ομοιότητα με ένα ευρωπαϊκό κράτος. Το ρουμανικό κράτος απέτυχε να εισπράξει φόρους από μια ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία και, ταυτόχρονα, κατάφερε να δαπανήσει στο ίδιο επίπεδο με τα πολύ καλύτερα κυβερνώμενα κράτη. Το αποτέλεσμα? Αξιοθρήνητες δημόσιες υπηρεσίες, κατεστραμμένη παιδεία, υγεία που καταρρέει, κράτος που κυριαρχείται από φυλές μαφίας.
Γιατί έχουν φύγει τόσοι πολλοί Ρουμάνοι, όταν η οικονομία μας είναι τόσο ευημερούσα; Ας δούμε. Πρώτον, επειδή όποιος ζει εδώ έχει το δεύτερο χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση στην ΕΕ.. Δεδομένου ότι το μέσο προσδόκιμο ζωής στην Ευρώπη είναι 80,4 χρόνια, στη χώρα μας μόνο στο Βουκουρέστι-Ίλφοβ μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα ξεπεράσουμε τα 75 χρόνια! Γιατί κάποιος να επιλέξει να ζήσει σε μια χώρα όπου θα χάσει τουλάχιστον 5 χρόνια ζωής;
Πηγή: https://ec.europa.eu/eurostat/en/web/products-eurostat-news/-/ddn-20220427-1
Πώς έφτασες εκεί? Λοιπόν, δεν είναι μυστικό: το ρουμανικό κράτος είναι εξαιρετικά τσιγκούνης στις δαπάνες για την υγεία:
Και το ρουμανικό κράτος δεν είναι πιο γενναιόδωρο ούτε σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση, το προτελευταίο στην Ευρώπη και από αυτή την άποψη, καθώς και στην υγεία:
Αναρωτιόμαστε λοιπόν: γιατί να μείνει κάποιος σε μια χώρα που δεν ξοδεύει για την εκπαίδευση των παιδιών της; Και αν θέλετε να μάθετε πού αγνόησε το ρουμανικό κράτος την εκπαίδευση, να ξέρετε ότι είμαστε η ευρωπαϊκή χώρα με το χαμηλότερο ποσοστό αποφοίτων πανεπιστημίου.:
Πηγή: https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=Educational_attainment_statistics
Και η ανεπαρκής εκπαίδευση οδηγεί σε έλλειψη καλοπληρωμένης εργασίας. Ως εκ τούτου, είμαστε το τελευταίο ευρωπαϊκό έθνος σε αναλογία με εκείνα του κλάδου πληροφορικής και τεχνολογίας, καλά αμειβόμενοι, στο συνολικό εργατικό δυναμικό:
Πηγή: https://ec.europa.eu/eurostat/en/web/products-eurostat-news/-/ddn-20220505-1
Από πού πηγάζει η τεχνολογική πρόοδος και οι υψηλοί μισθοί, αν δεν έχεις ανθρώπινο δυναμικό για τον πιο σύγχρονο τομέα; Από ταμίες σουπερμάρκετ μέχρι εργάτες συμμοριών;
Το συμπέρασμα είναι, νομίζω, πολύ σαφές: Η Ρουμανία είχε μια επιτυχημένη οικονομία από τότε που έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει όμως και ένα κράτος που έχει υποαποδοθεί. Το αυτοκίνητο αποτυγχάνει να εκσυγχρονίσει τη χώρα, η οποία αδυνατεί να διαχειριστεί τις δημόσιες πολιτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν εκπαιδεύει τα παιδιά μας και δεν μας περιθάλπει όταν φτάνουμε στο νοσοκομείο. Αν είναι αποτυχία μετά την ένταξη, είναι ο τεράστιος αριθμός ανθρώπων που εγκατέλειψαν τη χώρα. Όμως δεν έφυγαν λόγω της Ένωσης, αλλά εκμεταλλεύτηκαν την ελευθερία κινήσεων για να φύγουν και να αφήσουν πίσω τους αυτή την απέραντη απογοήτευση..
Σε αυτό το πλαίσιο, νομίζω ότι η πιο ενδεδειγμένη στάση των κυβερνώντων θα ήταν να εγκαταλείψουν, για αυτήν την 9η Μαΐου, τα εορταστικά και φανταχτερά στατιστικά, να ζωγραφίσουν ρόδινα μια περίπλοκη κατάσταση. Η κυβέρνηση καλά θα έκανε να εκμεταλλευτεί τη συντριπτική πλειοψηφία που έχει στη διάθεσή της για να διορθώσει την κατάσταση στη χώρα. Η ειλικρίνεια με την οποία θα αναγνώριζε την αποτυχία του κράτους να μεταφέρει την οικονομική ανάπτυξη στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών του θα ήταν μια καλή αφετηρία.
Διαβάστε επίσης:
“Πρωτοπόρος του Διαδικτύου. Προβληματιστής. Παθιασμένος λάτρης του αλκοόλ. Υπέρμαχος της μπύρας. Νίντζα ζόμπι.”