Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, ο πίνακας «ανταποκρίνεται με το ύφος, την τεχνική και την καλλιτεχνική του ιδιαιτερότητα στις αισθητικές ιδιαιτερότητες του έργου του Τζάκσον Πόλοκ του 1945-1950». Μια ανάλυση της χημικής σύστασης των χρωμάτων – μια αλληλοδιείσδυση κόκκινων και μαύρων γραμμών σε χρυσό φόντο – αποκαλύπτει ομοιότητες με άλλους καμβάδες, δήλωσε η αναπληρώτρια εισαγγελέας της Σόφιας Desislava Petrova.

Η έρευνα με επικεφαλής την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και ανέλαβε η Rador

Το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου, βαριά οπλισμένοι αστυνομικοί της Βουλγαρικής Υπηρεσίας Διερεύνησης Οργανωμένου Εγκλήματος ανακάλυψαν, κατά τη διάρκεια έρευνας στη Σόφια, έναν πίνακα που θυμίζει με στυλ τα έργα του Αμερικανού ζωγράφου Τζάκσον Πόλοκ. Στο πίσω μέρος υπήρχε μια χειρόγραφη αφιέρωση με τα γενέθλια της ηθοποιού Lauren Bacall, καθώς και μια επιγραφή στα ρουμανικά. Φαίνεται ότι για δεκαετίες αυτόν τον πίνακα, η γνησιότητα του οποίου εξετάζεται, βρισκόταν στην κατοχή μιας ελληνικής οικογένειας στην Αθήνα.

Η είδηση ​​για την ανακάλυψη ενός διεθνώς αναγνωρισμένου, ανεφευρέτου και άγνωστου μέχρι τώρα έργου του Αμερικανού ζωγράφου έκανε τον γύρο του κόσμου τις τελευταίες εβδομάδες. Ο υπουργός Εσωτερικών της Βουλγαρίας Ιβάν Ντεμεργκίεφ είπε ότι ο πίνακας ήταν μέρος της συλλογής του πρώην Ρουμάνου δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου και εξέφρασε ακόμη και τη βεβαιότητα για την αυθεντικότητα του πίνακα, αν και οι έρευνες δεν φαίνεται να έχουν ολοκληρωθεί. Η δήλωσή του κινητοποίησε τον υπουργό Πολιτισμού της Ρουμανίας, Lucian Romașcanu. «Εάν επιβεβαιωθεί η αυθεντικότητα του έργου και η σύνδεσή του με τη χώρα μας, θα λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον επαναπατρισμό του», είπε.

Πώς έφτασε ο πίνακας από την Αθήνα στη Σόφια και ποιο είναι το νήμα που υποτίθεται ότι τον συνδέει με τον Τσαουσέσκου και την Ελλάδα; Η εφημερίδα Καθημερινή επικοινώνησε με την Εθνική Πινακοθήκη της Βουλγαρίας, μίλησε με μελετητές που ειδικεύονται στα έργα του Πόλοκ στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και με ιστορικούς στη Ρουμανία, αναζήτησε στοιχεία στην Αθήνα και παρουσίασε άγνωστες πτυχές αυτής της υπόθεσης.

Πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα

Τα βουλγαρικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο πίνακας ανήκε στη συλλογή του Τσαουσέσκου, ο οποίος προφανώς τον έδωσε σε έναν έμπιστο αξιωματούχο πριν από την εκτέλεσή του το 1989. Η κόρη του αξιωματούχου παντρεύτηκε Έλληνα και το έργο βρέθηκε χρόνια αργότερα στην Αθήνα. Με τα στοιχεία του αξιωματούχου στη διάθεσή του, η Καθημερινή επιχείρησε να διασταυρώσει ορισμένες λεπτομέρειες. Ο Ρουμάνος ιστορικός Stejărel Olaru, ο οποίος μελέτησε τα αρχεία του Sûreté, επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για πραγματικό πρόσωπο. Στα εθνικά αρχεία της χώρας, υπάρχει ένας συνταγματάρχης με το ίδιο όνομα που λέγεται ότι μπήκε στην εφεδρεία το 1982. «Οι περισσότεροι πίνακες της οικογένειας Τσαουσέσκου κατασχέθηκαν το 1990, αλλά οι απόγονοι κατάφεραν να τους ανακτήσουν λίγα χρόνια αργότερα .. αργά αφού τα διεκδίκησε για παράδειγμα. Ήταν έργα διάσημων Ρουμάνων ζωγράφων, δεν άκουσα ποτέ για τον Πόλοκ», λέει ο Ολάρου, χωρίς να αποκλείει το ενδεχόμενο.

Η Καθημερινή επικοινώνησε με το πρόσωπο που είχε στην κατοχή του το έργο στην Αθήνα. Ωστόσο, το άτομο αυτό προτίμησε να μην προβεί σε δημόσιες δηλώσεις όσο η υπόθεση παραμένει ανοιχτή. Σύμφωνα με μια εκδοχή, που ακόμη δεν μπορεί να διασταυρωθεί από την εφημερίδα μας, ο ρουμανικός στρατός είχε κερδίσει την καλή θέληση του Τσαουσέσκου επειδή φαίνεται ότι εγγυήθηκε την ασφάλειά του όταν διαπραγματεύτηκε το τέλος μιας μεγάλης απεργίας ανθρακωρύχων στο δυτικό τμήμα του η χώρα.

Δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό εάν η Βουλγαρική Υπηρεσία Διερεύνησης Οργανωμένου Εγκλήματος έχει ενεργοποιηθεί μετά από καταγγελία. Σύμφωνα με βουλγαρικά μέσα ενημέρωσης, η αστυνομία της χώρας είχε ήδη συγκεντρώσει πληροφορίες και ερευνούσε μια ύποπτη συναλλαγή που αφορούσε ένα σημαντικό έργο τέχνης. Σύμφωνα με μια εκδοχή, ένας άνδρας από την Κρήτη που δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στη Βουλγαρία πλησίασε ένα μέλος της οικογένειας Έλληνα και τον έφερε σε επαφή με έναν Βούλγαρο, τον οποίο παρουσίασε ως υποτιθέμενο γνώστη της τέχνης και πολιτικό υποψήφιο. Αυτός ως μεσάζων έπρεπε να φροντίσει για την πώληση του πίνακα.

Ένας πιστοποιημένος αυθεντικός πίνακας Pollock μπορεί να αξίζει εκατομμύρια δολάρια

Όμως ένα παρόμοιο έργο που δεν έχει υποβληθεί σε έλεγχο γνησιότητας και «αποδίδεται» μόνο στον καλλιτέχνη μπορεί να πουληθεί για δεκάδες χιλιάδες δολάρια. Στην περίπτωση αυτή, η τιμή καθορίζεται ανάλογα με την ταυτότητα του τελικού παραλήπτη και τις πληροφορίες που θεωρεί ότι είναι αληθινές.

Ο πίνακας πιθανότατα μεταφέρθηκε χωρίς πλαίσιο οδικώς στη Βουλγαρία και δεν είναι γνωστό αν ζητήθηκε άδεια εξαγωγής από την Εθνική Πινακοθήκη, όπως ορίζει ο νόμος. Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης στη Σόφια συνελήφθησαν ο Βούλγαρος μεσάζων και τρεις Έλληνες. Οι Βούλγαροι, μέσω της Europol, ζήτησαν συνδρομή από την Υπηρεσία Διερεύνησης Οργανωμένου Εγκλήματος στην Κρήτη, καθώς τουλάχιστον ένας από τους συλληφθέντες Έλληνες είναι από το νησί. Αστυνομικοί από την Κρήτη ταξίδεψαν στην Αθήνα και το πρωί της 19ης Φεβρουαρίου έκαναν έρευνα σε δύο διαμερίσματα και σε μια αποθήκη. Κατάσχεσαν πινέλα, γραμματόσημα και έργα μικρού και μεγάλου μεγέθους, που αποδίδονται σε Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. Αστυνομική πηγή ανέφερε στην Καθημερινή ότι τα έργα αυτά θα εξεταστούν για τη γνησιότητά τους, χωρίς να διευκρινιστεί ποιος πραγματογνώμονας θα διενεργήσει την εξέταση αυτή.

Το μέλος της ελληνικής οικογένειας που είχε τον πίνακα του Πόλοκ κρατήθηκε για 24 ώρες στη Βουλγαρία και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος. Προς το παρόν, σύμφωνα με τον δικηγόρο του, δεν διεξάγεται ποινική έρευνα σε βάρος του. Σύμφωνα με πληροφορίες της Καθημερινής, μέλη της οικογένειας έχουν μηνύσει στο παρελθόν δύο ιστορικούς τέχνης στην Ελλάδα επειδή αμφισβήτησαν τη γνησιότητα των έργων που πούλησαν.

Οι εισαγγελείς στη Σόφια ανακοίνωσαν ότι μια αρχική ανάλυση της μπογιάς έδειξε ότι τα χρώματα ήταν παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιήθηκαν την εποχή του Πόλοκ. Ωστόσο, μια επιτροπή τριών Βούλγαρων εμπειρογνωμόνων, σύμφωνα με τον Τύπο στη Σόφια, συνιστά υπομονή, τονίζοντας ότι αυτό το στοιχείο δεν επαρκεί για να καταλήξουμε σε οριστικό συμπέρασμα και προτείνει μια πιο εις βάθος ανάλυση. «Καθώς η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν μπορούμε να δώσουμε περισσότερες πληροφορίες», δήλωσε στην Καθημερινή εκπρόσωπος της Εθνικής Πινακοθήκης της Βουλγαρίας.

Ψάχνω για τρίχες στο χρώμα

«Ακόμα κι αν αυτό το έργο είναι αυθεντικό, κάτι που αμφιβάλλω πολύ, δεν έχει θέση στην αγορά γιατί δεν υπάρχει πλέον παράγοντας που να το πιστοποιεί», εξήγησε η Colette Loll, ιδρύτρια και διευθύντρια της εταιρείας. , στη συμβουλευτική εταιρεία Καθημερινή Art. Απάτη. Insights, που ειδικεύεται στον εντοπισμό πλαστών έργων τέχνης. «Αν αυτό το έργο προερχόταν από νόμιμη συλλογή, αν ανήκε σε διάσημη Αμερικανίδα ηθοποιό, θα είχε καταχωρηθεί κάπου. Θα υπήρχε σε μια φωτογραφία, σε έγγραφα κληρονομιάς, στη μνήμη ενός άνδρα», πρόσθεσε.

Πριν από χρόνια, η Colette Loll είχε την αποστολή να λύσει ένα μυστήριο. Για σχεδόν έξι δεκαετίες, η χήρα του Pollock, ζωγράφος Lee Krasner, και η ερωμένη του, Ruth Kligman, αμφισβήτησαν την αυθεντικότητα ενός έργου που αποδίδεται στον Pollock. Ο Κλίγκμαν επέμεινε ότι ο ζωγράφος το δημιούργησε για εκείνη το καλοκαίρι του 1956, λίγες εβδομάδες πριν πεθάνει σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ειδικοί από το Ίδρυμα Pollock-Krasner απέρριψαν αυτήν την εκδοχή και αρνήθηκαν να συμπεριλάβουν το έργο στους καταλόγους τους.

Στην έρευνα βοήθησε ο χημικός Νικ Πετράκο, ο οποίος εργάστηκε για πολλά χρόνια στο εγκληματολογικό εργαστήριο της αστυνομίας της Νέας Υόρκης. Προσεγγίζει κάθε έρευνα που σχετίζεται με τους πίνακες ως τόπο εγκλήματος. «Από τους 100 πίνακες που εξέτασα και αποδίδονται στον Πόλοκ, μόνο ένας ήταν γνήσιος», είπε στην Καθημερινή. Σήμερα είναι καθηγητής στο John Jay College of Criminal Justice και, μεταξύ άλλων, η μέθοδός του επικεντρώνεται στην ανάλυση τριχών, ινών, σκόνης και άλλων στοιχείων, που μπορεί να έχουν πέσει στον πίνακα και να έχουν κολλήσει κάτω από το χρώμα.

Στην περίπτωση του πίνακα του Κλίγκμαν, εκτός από άλλα στοιχεία που συλλέχθηκαν, ο Πετράκο βρήκε επίσης ένα τρίχωμα από πολική αρκούδα. Η ανακάλυψη τον εξέπληξε στην αρχή. Αλλά υπήρχε ένα άλλο χαλί από γούνα πολικής αρκούδας στη σοφίτα του σπιτιού του Pollock στο East Hampton, οπότε η σύνδεση ήταν αυτόματη. Αυτό το εύρημα έδειξε πού μπορεί να είχε δημιουργηθεί αυτός ο πίνακας. “Ακόμη και αυτός ο πίνακας, με τεκμηριωμένη ιστορία της προέλευσής του και αποδεικτικά στοιχεία υπέρ του, δεν έχει γίνει πλήρως αποδεκτός από την αγορά τέχνης. Επειδή η αγορά τέχνης είναι απέχθεια από κινδύνους”, εξηγεί ο Lol.

Ο Λολ μιλάει για πίνακες κολλημένους σε μια γκρίζα περιοχή, στο «καθαρτήριο». Το 1996, το Ίδρυμα Pollock-Krasner σταμάτησε τη λειτουργία του συμβουλίου που ήταν υπεύθυνο για την πιστοποίηση των έργων του Αμερικανού ζωγράφου. Τα τελευταία χρόνια, στην περίπτωση των αντίστοιχων ιδρυμάτων, αλλά και των ιδιωτικών ιστορικών τέχνης, παρατηρείται μια τάση αποχής από την αξιολόγηση της αυθεντικότητας ορισμένων έργων τέχνης. Εάν οι κρίσεις τους δεν είναι σύμφωνες με αυτές του συλλέκτη ή ιδιοκτήτη ενός έργου, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος μήνυσης εναντίον τους. Ως εκ τούτου, προτιμούν να μην εμπλέκονται σε νομικά θέματα.

Το Διεθνές Ίδρυμα Έρευνας Τέχνης (IFAR) είναι πλέον υπεύθυνο για την πιστοποίηση των έργων του Πόλοκ. Η εκτελεστική διευθύντρια του IFAR, Δρ Σάρον Φλέσερ, δήλωσε σε γραπτή απάντηση στην Καθημερινή ότι δεν είχαν εξετάσει τον πίνακα στη Βουλγαρία και οι αρχές στη βαλκανική χώρα δεν τους είχαν ζητήσει ακόμη βοήθεια.

Πρόσθετες έρευνες

Ο Πετράκο έχει αμφιβολίες για την αυθεντικότητα του πίνακα που ανακαλύφθηκε στη Βουλγαρία. Στο παρελθόν, λέει, πλαστογράφοι προσπάθησαν να αντιγράψουν τις κινήσεις του Πόλοκ χρησιμοποιώντας πίνακες και καμβάδες που ταίριαζαν με την εποχή του. Σύμφωνα με τον Petraco, θα πρέπει να γίνει λεπτομερέστερη ανάλυση σε οποιοδήποτε στοιχείο θα μπορούσε να έχει πιαστεί κάτω από το χρώμα, καθώς και χειρόγραφη εξέταση της υπογραφής.

Ο Loll πρόσθεσε επίσης ότι μπορείτε εύκολα να αγοράσετε ζωγραφική από αυτήν την περίοδο ακόμα και στο διαδίκτυο. “Διάφοροι μύθοι περιβάλλουν τον Πόλοκ, καθώς ήπιε πολύ αλκοόλ και έδωσε μερικούς από τους πίνακές του για να ξεπληρώσει τα χρέη του. Αλλά δεν νομίζω ότι αυτό συνέβη πολλές φορές”, λέει ο Λολ, προσθέτοντας ότι έχουν χτιστεί διάφορες ιστορίες γύρω από αυτό. πληροφορίες. Υπενθυμίζει την περίπτωση του John Darren Re, ο οποίος, μεταξύ 2005 και 2014, πούλησε διάφορα έργα τα οποία παρουσίαζε ως του Pollock. Ισχυρίστηκε ότι τα βρήκε ενώ ανακαίνιζε το υπόγειο του σπιτιού του. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης ήταν στενός φίλος με τον Πόλοκ και τη γυναίκα του, έτσι ο Ρε χρησιμοποίησε μια αληθινή ιστορία για να δημιουργήσει την ιστορία του. Κατάφερε να πάρει περίπου 800.000 δολάρια από έναν Αμερικανό φαρμακοποιό μέχρι που αποκαλύφθηκε η απάτη από το FBI και ο δράστης ομολόγησε και φυλακίστηκε.

«Ο κόσμος πιστεύει ότι η απάτη με έργα τέχνης είναι ένα έγκλημα χωρίς θύματα, το οποίο πληρώνουν μόνο οι πλούσιοι. Αλλά είναι έγκλημα κατά των ιστορικών αρχείων. Αν κάτι μπαίνει στο έργο ενός καλλιτέχνη όταν δεν του ανήκει, αυτό κάτι παίρνει μια θέση στην ιστορία που δεν έχει κερδίσει», επισημαίνει ο Loll. «Θεωρώ αυτές τις υποθέσεις ως εγκλήματα κατά του πολιτισμού», σύμφωνα με το RADOR.