Από την αρχή, πρέπει να ειπωθεί ότι – σε σύγκριση με τη Γερμανία, την Αυστρία ή την Ολλανδία – η Ρουμανία δεν πληροί ούτε καν τα κριτήρια για την είσοδο στον χώρο Σένγκεν κατά πολύ. Δεν μιλώ πια για τη Βουλγαρία. Η χώρα νότια του Δούναβη βρίσκεται τουλάχιστον 10 χρόνια πίσω από τη Ρουμανία όσον αφορά την ανάπτυξη και την ευρωπαϊκή ωρίμανση. Και, εντούτοις, τουλάχιστον η Ρουμανία, αλλά τελικά η Βουλγαρία, θα πρέπει να λάβει την πολιτική απόφαση να γίνει δεκτός στον χώρο Σένγκεν.

Τον Δεκέμβριο του 1999, στο Ελσίνκι, ο Πρόεδρος Emil Constantinescu πέτυχε το αδύνατο: ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό αφού, το πρώτο μέρος του 1997, ο ίδιος πρόεδρος -μια λαμπρή φυσιογνωμία στη μετά-Δεκεμβριανή ιστορία- έκανε τη Δύση να συνειδητοποιήσει ότι η Ρουμανία έπρεπε να γίνει αποδεκτή στο ΝΑΤΟ και πέτυχε την επίσκεψη του Προέδρου Κλίντον στο Βουκουρέστι, τον Ιούλιο του το ίδιο έτος, όταν ξεκίνησε επίσης η ρουμανοαμερικανική στρατηγική εταιρική σχέση.

Την περίοδο 2000-2004, με την κυβέρνηση του Adrian Năstase και την προεδρία του Ion Iliescu, η Ρουμανία έγινε δεκτή επίσης στο ΝΑΤΟ, προσκλήθηκε το 2002 στην Πράγα και κάθισε στο τραπέζι το 2004, στην Ουάσιγκτον και τον Δεκέμβριο του 2004, πέτυχε στο αδύνατο: την ολοκλήρωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τις Βρυξέλλες. Το 2005 και το 2006, υπογράφηκε και επικυρώθηκε η τριμερής συνθήκη ΕΕ-Ρουμανίας-Βουλγαρίας. Η αποδοχή των δύο χωρών έγινε επίσημα την 1η Ιανουαρίου 2007, με όρους για τη Δικαιοσύνη -το MCV που υπάρχει ακόμα και σήμερα- και το Περιβάλλον.

Αυτή είναι η σύντομη περιγραφή του μεγαλύτερου πολιτικού επιτεύγματος στην ιστορία της Ρουμανίας, μετά τη Μεγάλη Ένωση της 1ης Δεκεμβρίου 1918. Ως δημοσιογράφος που παρακολούθησε όλες αυτές τις διαδικασίες βήμα προς βήμα (στις περισσότερες από τις οποίες συμμετείχα φυσικά), μπορώ να πω ότι, εάν είχαν καθοριστεί τα κριτήρια, η Ρουμανία δεν θα έπρεπε να είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και σήμερα. Φυσικά, το 2000-2004 το Βουκουρέστι είχε ισχυρή διπλωματία, ο Adrian Năstase και ο Mircea Geoană ήταν εκεί, αλλά η ιδέα της εξαπάτησης της Δύσης δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ. Αντίθετα, βασίστηκε στην απόλυτα έγκυρη αρχή ότι η Ρουμανία θα αναπτυχθεί πολύ καλύτερα εντός του ΝΑΤΟ και της ΕΕ παρά εκτός αυτών. Οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον συμφώνησαν ότι η διέξοδος στη Μαύρη Θάλασσα ήταν σημαντική. Μόλις φέτος συνειδητοποίησαν ότι η Μαύρη Θάλασσα, εδώ είναι, είναι πιο σημαντική από τη Βαλτική Θάλασσα, όπου η Δύση εστιάζει εδώ και 30 χρόνια. Η Ρουμανία όχι μόνο προχώρησε από οικονομική άποψη, αν και το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν αυξήθηκε κατά περίπου 5 φορές τα τελευταία 15 χρόνια, αλλά σε όλους τους τομείς – πολιτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και εκπαιδευτικό – η Ρουμανία έχει εξευρωπαϊσθεί και εκδυτικοποιηθεί. Η δυνατότητα ελεύθερης κυκλοφορίας, η πρόσβαση των νέων Ρουμάνων -συχνά σχεδόν δωρεάν- στα μεγάλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, η μόνιμη και απεριόριστη ανταλλαγή πληροφοριών, τεχνογνωσίας, εξοπλισμού, ανθρώπων, η μεταμορφωμένη Ρουμανία, πολύ περισσότερα από ό,τι συνήθως πιστεύεται, σε σύγκριση με την κατάσταση στην οποία θα βρισκόμασταν, θα εξακολουθούσαμε να είχαμε αποκλειστεί από την Ένωση. Σκεφτείτε ότι από το 2004, ο Traian Băsescu υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Ρουμανίας για 10 χρόνια. Αν η Ρουμανία δεν ήταν στις ευρωατλαντικές δομές, ο Τραϊάν Μπασέσκου θα ήταν ακόμη πρόεδρος σήμερα. Μετά τις εκλογές του 2009, τις πιο αμφιλεγόμενες έκτοτε στην ιστορία της ΕΕ, ο Μπασέσκου είχε όλες τις πιθανότητες να παραμείνει σταθερός ηγέτης της χώρας. Η περίπτωση της ένταξης της χώρας στη Σένγκεν έναντι της ένταξης της χώρας στην ΕΕ είναι απλώς μια ασήμαντη υπόθεση. Αυτό το ασήμαντο δεν μπορούσαν να το πετύχουν οι Ρουμάνοι πολιτικοί μετά το 2004. Και ναι, αν κρίνουμε από τα κριτήρια, η Ρουμανία αποτυγχάνει στα περισσότερα από τα κριτήρια Σένγκεν. Ναι, η Ρουμανία έχει ένα πρακτικά μη λειτουργικό δικαστικό σύστημα. Εδώ δεν μιλάμε για ποινική δικαιοσύνη. Εδώ, στις 31 Οκτωβρίου, ειπώθηκαν όλα όταν ο πορτοκαλί εισαγγελέας αθωώθηκε από το ανώτατο δικαστήριο. Για τη δίωξη έμεινε στην ιστορία το γεγονός ότι η εκλογική νοθεία στον τομέα 1, από το 2020, «μπλόκαρε» από τους ανακριτές, με την υπόθεση να πεταχτεί στα σκουπίδια. Δεν μιλάμε εδώ για τις αδιανόητες καταχρήσεις του κράτους δικαίου που διέπραξε το δικαστικό σώμα κατά τα χρόνια του ρουμανο-ρουμανικού πολέμου. Κατάλαβα τι σκέφτονταν οι ξένοι εταίροι μας: η διαφθορά στη χώρα μας ήταν τόσο μεγάλη που ο όγκος έπρεπε να αφαιρεθεί, ακόμη και με το κόστος να επηρεαστούν υγιή όργανα. Το πρόβλημα είναι ότι το δικαστικό σύστημα στη Ρουμανία είναι δυσλειτουργικό. Οι εμπορικές δίκες διαρκούν 5-6 χρόνια, οι διαγωνισμοί υποδομών συχνά μπλοκάρονται, οι ποινές σε αντίστοιχες υποθέσεις συγκρούονται, οι πολιτικοί βαρόνοι, που καλώς ή κακώς υποβάλλονται σε εκλογές μία φορά κάθε 4 χρόνια, αντικαταστάθηκαν από βαρόνους της Δικαιοσύνης – αμετάκλητοι για 25 χρόνια, μέχρι φτάνοντας στην ειδική σύνταξη.

Ναι, η κατάσταση των ρουμανικών τελωνείων είναι αυτή που όλοι έχουμε ακούσει. Μετά την παραλαβή των τελωνειακών της Αράντ με λεωφορείο, τα έσοδα από εκεί αυξήθηκαν κατά… 3200%. Ναι, το λιμάνι της Κωνστάντζας είναι «κανένας γη». Αυτό δεν την εμπόδισε, πέρυσι, να κερδίσει τον Πειραιά στην Ελλάδα, να ανέβει στην 11η θέση στα Top ευρωπαϊκά λιμάνια, με καλές πιθανότητες να μπει φέτος στο Top 10. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η τοπική μαφία, χέρι-χέρι με το υπουργείο Μεταφορών στο Βουκουρέστι, εμποδίζει την απολύτως απαραίτητη επέκταση του λιμανιού. Ναι, αεροπλάνα με τσιγάρα διασχίζουν αθόρυβα τα ρουμανικά σύνορα. Εν τω μεταξύ, το συνέδριο της DC Media Group του Νοεμβρίου, με τη συμμετοχή των Philip Morris, BAT και JTI, κατέγραψε το χαμηλότερο επίπεδο διακίνησης και λαθρεμπορίου τσιγάρων στην ιστορία της βιομηχανίας. Ο κλάδος αυτός συνεισφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό με σχεδόν 4 δισ. ευρώ. Στον δημόσιο χώρο ευχαριστήθηκαν οι επικεφαλής της Συνοριακής Αστυνομίας που ήταν παρόντες στο συνέδριο.

Αν δεν πληρούμε τα κριτήρια, γιατί να μπούμε στη Σένγκεν; Διότι, όπως και στην περίπτωση της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα είναι πολύ καλύτερα για τη Ρουμανία και την ΕΕ, με τα δύο κράτη της Μαύρης Θάλασσας, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, εντός του χώρου Σένγκεν και όχι εκτός. Μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, τα πράγματα άλλαξαν ριζικά. Μετά τη σύγκρουση, τα σύνορα με την Ουκρανία και τη Δημοκρατία της Μολδαβίας δεν θα ασφαλιστούν μόνο από τη Ρουμανία. Τόσο η Ουκρανία όσο και η Δημοκρατία της Μολδαβίας είναι δεκαετίες πίσω από το Βουκουρέστι και ακόμη και τη Σόφια όσον αφορά την ανάπτυξη και το κράτος δικαίου. Και μετά, θα πείτε: με τη Ρουμανία στον χώρο Σένγκεν, η Ουκρανία ή οι Ρώσοι της Δημοκρατίας της Μολδαβίας θα φτάσουν στη Λισαβόνα χωρίς έλεγχο. Οι ρουμανικές αρχές θέλουν να συνεργαστούν με τις προηγμένες χώρες της Δύσης. Η συνοριακή αστυνομία, τα τελωνεία, ποτέ δεν απέρριψαν τη συνεργασία και τη δουλειά ώμο προς ώμο, στα σημεία διέλευσης ή στα πράσινα σύνορα, με τις προηγμένες χώρες της Δύσης. Επιπλέον, τα σύνορα Σένγκεν της Ρουμανίας γίνονται εξ ολοκλήρου και απόλυτα τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ που αντιμετωπίζει τη σπαρασσόμενη από τον πόλεμο Ανατολή. Η Ρουμανία από μόνη της δεν έχει ούτε την υλικοτεχνική ικανότητα ούτε την ανθρώπινη και οικονομική δυνατότητα να εξασφαλίσει σύνορα άνω των 1000 km, ορεινό, ποτάμι και θαλάσσιο. Και τότε δεν θα ήταν καλύτερα να υπήρχαν και Ρουμάνοι, Γάλλοι και Ολλανδοί στο λιμάνι της Κωνστάντζας ή στο Siret; Δεν θα ήταν επιθυμητό να μοιραστούμε τα έξοδα εξίσου; Δεν θα ήταν καλύτερο για τη Ρουμανία και για την Ευρώπη, αν είμαστε ακόμα μαζί στην Ένωση, να είμαστε μαζί στην υπεράσπιση των συνόρων;

Η εγκωμιαστική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και οι συστάσεις για ένταξη της χώρας στο Σένγκεν ακολουθούν, πιστεύω, ακριβώς αυτήν την ιδέα. Όπως και η συντριπτική ψήφος υπέρ της Ρουμανίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εδώ, βασικό ρόλο έπαιξαν οι Rareș Bogdan, Dan Nica και Victor Negrescu. Υπήρχε επίσης η τεράστια πιθανότητα να ασκήσει η Πράγα την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ. Η Τσεχική Δημοκρατία μας βοήθησε ξανά, πάρα πολύ, όπως έκανε πριν από 20 χρόνια, όταν προσκληθήκαμε στο ΝΑΤΟ, επίσης στην Πράγα.

Φυσικά, η Ολλανδία μπορεί να τα τινάξει όλα στον αέρα στις 8 Δεκεμβρίου στο Συμβούλιο ΔΕΥ. Εάν οι θέσεις παραμείνουν ασυμβίβαστες, μάλλον δεν θα υπάρξει ψηφοφορία, η συζήτηση θα αναβληθεί. Εάν διεξαχθεί η ψηφοφορία και η αποδοχή της Ρουμανίας αποτύχει, η ψηφοφορία μπορεί να επαναληφθεί μετά από 5 χρόνια.

Μέρος της αντιπολίτευσης στη Ρουμανία φοβάται ότι, εάν γινόταν δεκτή η Ρουμανία, ο Κλάους Ιωάννης θα είχε κάτι να καυχηθεί μετά τις δύο προεδρικές θητείες, όπου για 8 χρόνια τα αποτελέσματα ήταν μέτρια. Δεν είναι αλήθεια, η είσοδος στη Σένγκεν είναι κοινή προσπάθεια και τελικά, και αν ο Ιωάννης θέλει να παίξει μαζί του, ποιο είναι το πρόβλημα; Τα πλεονεκτήματα για τη Ρουμανία αλλά και για την ΕΕ είναι αναμφισβήτητα τεράστια. Από μίσος για έναν άνθρωπο, εμποδίζετε ένα τεράστιο πλεονέκτημα για τη χώρα σας που σας έστειλε ως ευρωβουλευτή στις Βρυξέλλες ή ως βουλευτή στο Βουκουρέστι; Είναι μια παλιά ασθένεια στη Ρουμανία. Εκδηλώθηκε από τη δεκαετία του ’90, όταν ο Ιλιέσκου κέρδισε τις κυριακάτικες εκλογές του Orb, και όταν ο μεγαλύτερος εχθρός της ενσωμάτωσης της Ρουμανίας στη Δύση δεν ήταν οι κομμουνιστές με ανθρώπινο πρόσωπο στο Βουκουρέστι, αλλά ακριβώς οι Δημοκρατικοί της αντιπολίτευσης. Τότε είχαμε την τύχη ενός ανθρώπου πάνω από την εποχή του – τον Πρόεδρο Constantinescu – και μαζί με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ είχαμε την τύχη της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Ίσως οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν για το Σένγκεν με τον πόλεμο που ξεκίνησε ο Πούτιν κατά της Ουκρανίας. Οι πιθανότητες δεν είναι μεγάλες, αλλά μέχρι τις 8 Δεκεμβρίου μπορούμε να ελπίζουμε, αν όχι με τη σοφία μας, τουλάχιστον σε αυτήν της Ευρώπης, που μας έχει σώσει τόσες φορές τα τελευταία 30 χρόνια.

Μείνετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα. Ακολουθήστε επίσης το DCNews στις Ειδήσεις Google

Αυτό το άρθρο αντιπροσωπεύει μια άποψη.