Οι φυσικές καταστροφές φέρνουν κοντά αυτούς που αναζητούν την ειρήνη και επιδεινώνουν την έχθρα όσων θέλουν τον πόλεμο, προσθέτει ο καθηγητής. Δίνει το παράδειγμα της Τουρκίας και της Ελλάδας, οι οποίες, αν και συχνά έρχονται σε αντίθεση, εκμεταλλεύτηκαν τις φυσικές καταστροφές για να χτίσουν γέφυρες από την Άγκυρα στην Αθήνα.

Καθηγητής Ilan Kelman: Μετά από μεγάλες καταστροφές, όπως αυτές στην Τουρκία και τη Συρία στις 6 Φεβρουαρίου, υπάρχει συχνά μια ισορροπία μεταξύ συνεργασίας και μη συνεργασίας. Και αυτή τη φορά τα πράγματα φαινόταν πολύ ωραία. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα: τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο, ο Τούρκος Πρόεδρος έκανε πολεμικές δηλώσεις κατά της Ελλάδας και μπλόκαρε τη διαδικασία ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. Αλλά μετά τον σεισμό, η Ελλάδα και η Σουηδία ήταν από τις πρώτες χώρες που πρόσφεραν βοήθεια και αυτή η βοήθεια δεν έχει σταματήσει σήμερα. Επιπλέον, η Αρμενία, η οποία έχει μακρά ιστορία συγκρούσεων και παρεξηγήσεων με την Τουρκία, υποστήριξε το άνοιγμα των κοινών συνόρων για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια, έστειλε ομάδα διάσωσης και ο Αρμένιος Υπουργός Εξωτερικών, ξένοι πήγε στην Άγκυρα.

Και άλλες χώρες που δεν ήταν πολύ φιλικές με την Τουρκία στο παρελθόν προσφέρθηκαν επίσης να βοηθήσουν. Αυτά συμβαίνουν βραχυπρόθεσμα, αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για το τι συμβαίνει μακροπρόθεσμα. (…)

Μετά από αυτόν τον σεισμό, οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Συρίας δεν βελτιώθηκαν και ένα μεγάλο μέρος των δυνάμεων που πολεμούν στη Συρία από το 2011, μπλοκάρουν την ανθρωπιστική βοήθεια, αντιτίθενται στο άνοιγμα ορισμένων συνοριακών σημείων και δεν θέλουν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον να σώσει ζωές.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μπορούμε να πούμε ότι οι χώρες που βοηθούν, και ας δούμε τη Σουηδία ή την Αρμενία, το κάνουν μόνο επειδή έχουν καλή καρδιά ή, με λύπη ρωτάω, υπάρχει επίσης ενδιαφέρον να αλλάξει η θέση της Τουρκίας σε ορισμένους τομείς;

Καθηγητής Ilan Kelman: Βασικά, η άμεση ανταπόκριση σε καταστροφές προέρχεται από ανθρώπους που θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν. Βλέπουν τους άλλους να υποφέρουν και συνειδητοποιούν ότι είμαστε όλοι άνθρωποι. Πολιτικά, πίσω από πολλές από αυτές τις αποφάσεις κρύβεται η κατανόηση ότι, στρατηγικά, θα μπορούσε να είναι πολύ καλό να προσπαθήσουμε να κάνουμε φίλους και να τους κρατήσουμε. Ιδού λοιπόν δύο από τους πολλούς λόγους που υπάρχουν ταυτόχρονα. Βλέπουμε επίσης, συγκεκριμένα, ότι η βοήθεια μετά από μια καταστροφή προάγει τις σχέσεις που ήθελαν οι χώρες ούτως ή άλλως. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα, η Σουηδία και οι άλλες χώρες ήταν ευτυχείς που μπορούσαν να βοηθήσουν στη διάσωση ζωών και ότι θα κινούσε επίσης τα πράγματα στην πολιτική κατεύθυνση που ήθελαν.

Σε άλλες περιοχές βλέπουμε ότι οι άνθρωποι θέλουν σύγκρουση, δεν θέλουν ειρήνη και, δυστυχώς, θα χρησιμοποιήσουν καταστροφές και ανθρωπιστική βοήθεια για να συνεχίσουν τη σύγκρουση. Έτσι, οι πολιτικοί και ανθρωπιστικοί λόγοι συμπίπτουν πάντα, και οι χώρες που βοηθούν να πούμε σίγουρα θέλουμε να σώσουμε ζωέςαλλά αναγνωρίζουν ότι αυτή η στάση είναι μέρος των μακροπρόθεσμων συμφερόντων τους να έχουν φίλους και να τους βοηθούν σε όλο τον κόσμο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι συνέβη και τι συμβαίνει σε περιοχές που δεν ελέγχει η συριακή κυβέρνηση;

Καθηγητής Ilan Kelman: Αυτό είναι το πρόβλημα, όχι μόνο η συριακή κυβέρνηση δεν ελέγχει ορισμένες περιοχές, αλλά υπάρχουν αρκετές ομάδες που πολεμούν την κυβέρνηση της Συρίας, και αυτές οι ομάδες μερικές φορές πολεμούν μεταξύ τους. Πολλοί από αυτούς τους εμπλεκόμενους φορείς δεν θέλουν ειρήνη ή δεν πιστεύουν ότι υπάρχει σωστός δρόμος προς την ειρήνη. Αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιούν καταστροφές και ανθρωπιστική βοήθεια για να ενισχύσουν τις δικές τους θέσεις και να συνεχίσουν τη σύγκρουση. Τμήματα της Συρίας ελέγχονται από τρομοκράτες και εδώ μπαίνει ένα πραγματικό ηθικό δίλημμα: βοηθάτε τους τρομοκράτες γνωρίζοντας ότι η βοήθειά σας σώζει ζωές ανθρώπων που δεν έχουν καμία σχέση με την πολιτική ή την τρομοκρατία, απλά θέλουν να ζήσουν;

Στην ιστορία Τουρκίας-Συρίας προστίθενται και οι Κούρδοι που ζουν επίσης σε περιοχές του Ιράκ και από καιρό ήθελαν να έχουν τη δική τους χώρα. Αυτές οι τρεις χώρες είχαν βίαιες πολιτικές έναντι των Κούρδων και δεν υποστηρίζουν την ανεξαρτησία τους.

Έχοντας υπόψη όλες αυτές τις περίπλοκες πολιτικές, υπάρχουν φωνές μέσα στις διάφορες ομάδες στη Συρία που λένε ας βοηθήσουμε ανεξαρτήτως πολιτικής και κάποιοι που αντιτίθενται σε αυτή την ιδέα. Τις περισσότερες φορές, αυτές οι απόψεις συγκρούονται και οδηγούν σε ενέργειες που καθυστερούν την ανθρωπιστική βοήθεια, όπως είδαμε, σκοτώνουν ανθρώπους – όπως είδαμε, και μπορούν να προκαλέσουν βίαιες ενέργειες εναντίον διασωστών που θέλουν απλώς να βοηθήσουν χωρίς να σκέφτονται την πολιτική.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όσον αφορά την Τουρκία και την Ελλάδα, διάβασα σε ένα άρθρο σας, πώς αντέδρασαν οι Έλληνες μετά τον σεισμό του 1999 στην Τουρκία, και παρόλο που έχουν αντίθετες απόψεις και συγκρούσεις σε άλλους τομείς, συνεχίζουν να αλληλοβοηθούνται και σήμερα για σεισμούς. ..

Καθηγητής Ilan Kelman: Στις 17 Αυγούστου 1999, ένας τεράστιος σεισμός σκότωσε περισσότερους από 17.000 ανθρώπους στη βορειοδυτική Τουρκία και η Ελλάδα παρενέβη αμέσως και δήλωσε Ασε με να σε βοηθήσω και η Τουρκία δέχτηκε. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1999, μόλις τρεις εβδομάδες αργότερα, ένας σεισμός ταρακούνησε την Αθήνα, σκοτώνοντας περισσότερους από 100 ανθρώπους και οι Τούρκοι διασώστες ήταν οι πρώτοι που κατάλαβαν τη σοβαρότητα της κατάστασης, πρόσφεραν τη βοήθειά τους και η Ελλάδα δέχτηκε. Ο κόσμος τότε μίλησε για αυτά τα γεγονότα ως την αρχή μιας νέας εποχής στη σεισμική διπλωματία. Αυτό είναι ένα ξεκάθαρο παράδειγμα όπου όσοι βρίσκονται στην εξουσία στην Τουρκία και την Ελλάδα ήθελαν ακόμα να συνεργαστούν και χρησιμοποίησαν τους σεισμούς για να συνεργαστούν περισσότερο. Η απάντηση σε αυτούς τους σεισμούς έχει αναμφίβολα συνεισφέρει στη συμφιλίωση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.

Δημοσιογράφος: Έχουν αυτές οι δύο χώρες τώρα κοινές δυνάμεις αντιμετώπισης σεισμών;

Καθηγητής Ilan Kelman: Η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν τις δικές τους ομάδες διάσωσης και τμήματα αντιμετώπισης καταστροφών, αλλά συνεργάζονται επίσης πολύ. Εκπαιδεύτηκαν μαζί, εφάρμοσαν κοινές πολιτικές πρόληψης. Συνεργάζονται όχι μόνο για τους σεισμούς, αλλά και για τις δασικές πυρκαγιές και άλλες φυσικές καταστροφές. Αυτό δεν είναι παράδειγμα κοινής αντιμετώπισης καταστροφών, αλλά κοινής πρόληψης καταστροφών. Όταν έχεις αυτή τη στάση, σώζεις ζωές αποτρέποντας καταστροφές και σώζεις ζωές αποτρέποντας τις συγκρούσεις.

Διαβάστε το πρώτο μέρος της συνέντευξης του RFI με τον Πρόεδρο Ilan Kelman εδώ.