Ο Ryan Gingeras, καθηγητής στη Ναυτική Μεταπτυχιακή Σχολή στην Καλιφόρνια, ειδικός στην ιστορία της ύστερης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και συγγραφέας πέντε βιβλίων για την Τουρκία και πολυάριθμων άρθρων που δημοσιεύθηκαν στους NY Times, Foreign Affairs και άλλες εκδόσεις, προσπαθεί να αναλύσει τους κινδύνους και τους λόγους γιατί ο Ερντογάν θα διακινδύνευε έναν πόλεμο με την Ελλάδα στο εγγύς μέλλον.

Οι κίνδυνοι ενός ελληνοτουρκικού πολέμου για τον Ερντογάν

“Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να αμφισβητηθεί η σοβαρότητα των απειλών του Ερντογάν. Μια μικρή πλειοψηφία Τούρκων ψηφοφόρων παραμένει, σύμφωνα με δημοσκόπηση, πεπεισμένη ότι τα λόγια του είναι απλώς μια εκλογική στρατηγική για να “δημιουργηθεί μια ατζέντα” ενόψει των εκλογών του επόμενου έτους. Ένα ακόμη υψηλότερο ποσοστό των Τούρκων, το 64%, δεν πιστεύει ότι υπάρχει «εχθρότητα μεταξύ τουρκικού και ελληνικού λαού», γράφει η Εφημερίδα.

Επιπλέον, λίγοι αμφιβάλλουν ότι μια σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν θα είχε καταστροφικές επιπτώσεις στις εύθραυστες οικονομίες και των δύο χωρών. Τα έσοδα από τον τουρισμό, ειδικά για πόλεις στις ακτές του Αιγαίου, αντιπροσωπεύουν περίπου το 15% του ΑΕΠ της Τουρκίας (και περίπου το 18% της Ελλάδας) και οι δύο χώρες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το θαλάσσιο εμπόριο.

“Πέρα από την πιθανή οικονομική ζημιά, οι διεθνείς συνέπειες της σύγκρουσης δεν θα ήταν λιγότερο σοβαρές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ έχουν δείξει έλλειψη ανοχής σε οποιαδήποτε επίθεση στο κυρίαρχο έδαφος της Ελλάδας. Ούτε οι Βρυξέλλες ούτε η Ουάσιγκτον δεν φαίνεται να να είστε υπομονετικοί με τις κατηγορίες της Τουρκίας για επιθετικότητα από την Ελλάδα», γράφει ο αναλυτής.

Οι λόγοι για τους οποίους ο Ερντογάν θα επέλεγε μια σύγκρουση

Ωστόσο, όπως εξηγεί ο Αμερικανός καθηγητής, οι κίνδυνοι μιας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης δεν φαίνεται να πτόησαν πλήρως τον Ερντογάν ή τους συμμάχους του, όπως ο Devlet Bahçeli, ούτε τους πολιτικούς του αντιπάλους, που δεν θέλουν να φαίνονται λιγότερο «πατριώτες».

– Η προσωπική απογοήτευση του Ερντογάν με την αυξανόμενη ισχύ και την «ορατότητα» της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή θα μπορούσε να τον ωθήσει σε κλιμάκωση.

– Η επιθυμία για εκλογική αναβίωση ή ακόμα και η δυνατότητα που δίνει το τουρκικό Σύνταγμα να αναβληθούν οι εκλογές σε περίπτωση απειλής πολέμου θα μπορούσε επίσης να παίξει ρόλο.

– Ταυτόχρονα, φαίνεται να υπάρχει ένα γενικότερο κλίμα αυτοπεποίθησης στην Τουρκία για την έκβαση μιας σύγκρουσης με την Ελλάδα. Υπό αυτή την έννοια, το πολιτικό κλίμα στην Τουρκία μοιάζει πολύ με αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών πριν από την εισβολή στο Ιράκ το 2003. Όπως πολλοί Αμερικανοί εκείνη την εποχή θεωρούσαν το Ιράκ ως μια απαρχαιωμένη απειλή για την ασφάλεια της Μέσης Ανατολής στην Ανατολή, υπάρχει μια εξίσου απτή αίσθηση αγαλλίασης και ανυπομονησία στην Τουρκία για τα προβλήματα με την Ελλάδα. Όπως η προσέγγιση της Ουάσιγκτον στον Σαντάμ Χουσεΐν το 2002, υπάρχει μια έντονη αίσθηση αισιοδοξίας στην Άγκυρα ότι οποιαδήποτε σύγκρουση με την Ελλάδα θα ήταν σύντομη, αποφασιστική και θριαμβευτική.

– Οι σχολιαστές στην Τουρκία συμμερίζονται γενικά την πεποίθηση του Ερντογάν ότι οι επεμβάσεις του στη Συρία, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, το Ιράκ και τη Λιβύη απέδειξαν τη στρατιωτική ικανότητα της Τουρκίας.

Και όπως συμβαίνει με τα σεχταριστικά στοιχεία της κάλυψης των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης για τον πόλεμο του 2003, εξέχοντες Τούρκοι σχολιαστές παρουσιάζουν τους Έλληνες αντιπάλους ως εγγενώς αδύναμους και θηλυκούς. Εν ολίγοις, αν ο Ερντογάν πάει πραγματικά σε πόλεμο, μπορεί να είναι επειδή πιστεύει, όπως πολλοί άλλοι, ότι η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη, σημειώνει ο Αμερικανός αναλυτής.

Ο Τζίντζερας σημειώνει στο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο site ahvalnews ότι εάν ο Ερντογάν διατάξει επίθεση στην Ελλάδα, θα οδηγήσει σε ανεπανόρθωτη επιδείνωση των σχέσεων της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, δεδομένης της συμφωνίας υπεράσπισης της Ελλάδας με τη Γαλλία και την ισχυρή αμερικανική παρουσία στο Αιγαίο. . Ο αναλυτής επισημαίνει επίσης ότι στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία, μια προσπάθεια κατάληψης ελληνικών εδαφών θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε συγκρίσεις μεταξύ Ερντογάν και Βλαντιμίρ Πούτιν. συνέπειες», όπως απέδειξε στο παρελθόν η εισβολή στην Κύπρο και οι τουρκικές επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία.

“Αντί να αποφύγει την αντιπαράθεση, ο Ερντογάν προώθησε αυτές τις ενέργειες, παρουσιάζοντάς τες ως προσπάθεια να νικηθεί μια συνωμοσία ΝΑΤΟ-ΗΠΑ για την καταστροφή της Τουρκίας. Εάν ο Ερντογάν πιστεύει, όπως έγραψε ένας αρθρογράφος, ότι “η Αμερική είναι ο εχθρός μας, όχι η Ελλάδα”, τότε μπορεί να δει τους κινδύνους ενός χωρισμού ως επώδυνο αλλά ουσιαστικό τίμημα στο όνομα της εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας, γράφει ο Ryan Gingeras.

Πηγή: RADIOR