Η λίστα συνεχίζεται. Netflix, H&M, Oracle έκλεισαν την επιχείρηση ή τη δραστηριότητά τους. Η Electronic Arts εγκαταλείπει τη Ρωσία και η εταιρεία παραγωγής βιντεοπαιχνιδιών Motorsports Games ανακοίνωσε ότι η μελλοντική κυκλοφορία προϊόντων θα καθυστερήσει επειδή ορισμένοι υπάλληλοι εργάζονται στη Ρωσία. Είναι μια μακρά λίστα, η οποία πιθανότατα θα ολοκληρωθεί τις επόμενες μέρες.

Ωστόσο, υπάρχουν και ανταμοιβές για αποφάσεις ορισμένων κρατών. Έτσι, το Πριγκιπάτο του Μονακό ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία που κατείχαν οι Ρώσοι και να ενταχθεί στις ευρωπαϊκές κυρώσεις. Αυτή είναι μια ιστορική απόφαση γιατί οι πρώτες εμπορικές συνθήκες και συμφωνίες μεταξύ του Μονακό και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα.

Υπάρχουν 750 Ρώσοι κάτοικοι στο Πριγκιπάτο και αρκετοί αθλητικοί σύλλογοι, συμπεριλαμβανομένου του ποδοσφαιρικού συλλόγου, ανήκουν σε Ρώσους επιχειρηματίες.

Μια άλλη ιστορική πρωτιά, αυτή της Ελβετίας, η οποία ανακοίνωσε ότι θα εφαρμόσει όλες τις ευρωπαϊκές κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για τη δέσμευση τραπεζικών περιουσιακών στοιχείων Ρώσων αξιωματούχων, με επικεφαλής τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Αυτή είναι μια ειδική προσέγγιση, αν λάβουμε υπόψη την παραδοσιακή ουδετερότητα του ελβετικού κράτους και πάνω απ’ όλα τη διακριτική ευχέρεια του τραπεζικού συστήματος, στην οποία προστίθεται το γεγονός ότι το 80% του ρωσικού εμπορίου φυσικού αερίου και πετρελαίου γίνεται μέσω της Ελβετίας.

Η ελβετική κεντρική τράπεζα εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να πουλήσει ή να διατηρήσει τα ρωσικά περιουσιακά της στοιχεία, τα οποία αντιπροσωπεύουν περίπου το 0,05% των συναλλαγματικών της αποθεμάτων.

Μια επισκόπηση

Σε αυτό το σημείο μπορεί να γίνει μια εικόνα των πέναλτι. Πέρασαν από τρεις συντεταγμένες: τη χρηματοπιστωτική βιομηχανία, την ενεργειακή βιομηχανία και τον τομέα των αερομεταφορών. Χρήματα, ενέργεια και κινητικότητα, αυτοί ήταν οι άξονες πάνω στους οποίους λήφθηκαν ποινικές αποφάσεις.

Για παράδειγμα, είναι πλέον σαφές ότι επτά ρωσικές τράπεζες, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 80% των περιουσιακών στοιχείων του ρωσικού τραπεζικού συστήματος, έχουν «αποσυνδεθεί» από το σύστημα SWIFT. Ωστόσο, υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό σχετικά με την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων, καθώς η Gazprom και η Sberbank δεν συμπεριλήφθηκαν στη λίστα, ακριβώς επειδή και οι δύο τραπεζικές εταιρείες πραγματοποιούν χρηματοοικονομικές πράξεις που σχετίζονται με προμήθειες φυσικού αερίου και πετρελαίου. Οπότε δεν πήγε μέχρι το τέλος.

Η ρωσική κεντρική τράπεζα απάντησε αναστέλλοντας προσωρινά τις πληρωμές και αποφάσισε να μην πληρώσει το έντοκο χρέος της ύψους 29 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Φαίνεται ότι είναι μια κίνηση που ελήφθη ως απάντηση στις κυρώσεις της Δύσης, αλλά αντίθετα μοιάζει με μια απελπισμένη κίνηση για εξοικονόμηση κεφαλαίων της κεντρικής τράπεζας. Ωστόσο, αυτή η κατάσταση μπορεί να ερμηνευθεί ως παύση πληρωμών από τη Ρωσία.

Στον ενεργειακό τομέα, οι κυρώσεις έφτασαν μόνο στο σημείο να μπλοκάρουν τις δυτικές εξαγωγές ενεργειακών τεχνολογιών και εξοπλισμού, αλλά η πιο αποτελεσματική απόφαση, η διακοπή της προμήθειας φυσικού αερίου και αργού πετρελαίου από τη Ρωσία, δεν ελήφθη.

Η εξήγηση είναι πολύ απλή: ορισμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξαρτώνται από το φυσικό αέριο που εισάγεται από τη Ρωσία, η πιο ξεκάθαρη περίπτωση είναι αυτή της ίδιας της Γερμανίας, η οποία εισάγει από τη Ρωσία περίπου το 55% του φυσικού αερίου που καταναλώνει. Πράγματι, χθες, ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας και Προστασίας του Περιβάλλοντος ανακοίνωσε ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο αναβολής του κλεισίματος των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής για τον επόμενο χρόνο. Αυτό είναι ένα βήμα ευθυγραμμισμένο με την ευρωπαϊκή ενεργειακή κατάσταση.

Χθες, τα μέλη του Οργανισμού Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών, OPEC Plus, που περιλαμβάνει τη Ρωσία, συμφώνησαν να αυξήσουν την παραγωγή μόλις κατά 400.000 βαρέλια την ημέρα τον Απρίλιο. Ένα βήμα που θεωρείται ανεπαρκές για να αντισταθμίσει την άνοδο των τιμών του αργού πετρελαίου σε περισσότερα από 100 δολάρια το βαρέλι.

Οι κυρώσεις είναι απαραίτητες. Ωστόσο, θα συνεπάγονται κόστος όχι μόνο για τη Ρωσία αλλά και για τα κράτη που τα επέβαλαν. Αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν οι δημοκρατίες και οι οικονομίες της αγοράς. Και ο λογαριασμός είναι ουσιαστικός: είναι το κόστος των κυρώσεων, το κόστος του πληθωρισμού, στο οποίο προστίθενται το κόστος της αβεβαιότητας και το κόστος της ασφάλειας. Ένα τίμημα που πρέπει και αξίζει να πληρωθεί.